به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،بازی یک فعالیت مهم، حیاتی و لازم الاجرا برای همه ی دوره های مختلف رشد است. بازی با اسباب بازی، غذای روانی کودکان است و از دیدگاه روانشناسی تمایل به بازی کردن و داشتن اسباب بازی یکی از نشانه های سلامت عقل، کنجکاوی و هوشیاری به شمار می رود.
بازی کردن و جنب و جوش کودکان در هر شرایط, مهم ترین ویژگی یک کودک محسوب می شود. البته بازی کردن تنها مختص کودکان نیست و انسان در هر سنی سرگرمی و بازی های مناسب سن خود را پیدا می کند. ولی اگر بدانیم بازی و نوع اسباب بازی که در اختیار کودکانمان قرار می دهیم تاثیر مستقیم در رشد ذهنی و افزایش مهارت های حرکتی او دارد حساسیت بیشتری در انتخاب اسباب بازی های او به خرج می دهیم.
كودک در جريان بازی پرورش فكری، عاطفی و جسمی و اجتماعی می يابد زیرا بازی راهی برای ابراز و نشان دادن احساسات است و باعث تخلیه فشار و استرس های عصبی کودک می شود. بازی، روش طبيعی شركت كودكان در فعاليت هايی است كه سرانجام سبب كسب مهارت و ورزيدگی برای مقابله با مشكلات زندگی می شود. كودكان از طريق بازی احساسات، ناكامی ها و اضطراب های خود را بيان می دارند. بازی در واقع تلاش كودک برای كنار آمدن با محيط است كه از اين طريق او خود را می يابد و دنيا را درک می كند.
فواید داشتن اسباب بازی در طولانی مدت
- طبق تحقیقاتی که در آلمان بر روی کودکان یک مهد کودک صورت گرفت، محققان در یکی از کلاس ها تمام اسباب بازی های موجود در کلاس را به مدت سه ماه جمع آوری و از کلاس خارج کردند و با نتایج جالبی مواجه شدند. آنها در روزهای ابتدایی متوجه خستگی و بی حوصلگی کودکان شدند، اما رفته رفته دریافتند کودکان با خلاقیت و همفکری یکدیگر بازی هایی را خلق می کردند و از تخیلات شان برای سرگرم کردن خود کمک می گرفتند! بنظر عجیب است اما می توان گفت فراهم کردن اسباب بازی های فراوان و در دسترس، می تواند از رشد قوه تخیل کودکان تا حد زیادی جلوگیری کند.
- داشتن اسباب بازی زیاد می تواند موجب کاهش روابط اجتماعی کودکان با سایرین شود و کم بودن آنها کمک می کند بتوانند با دیگران روابط بیشتر و عمیق تری برقرار کرده، رابطه های دوتایی یا گروهی تشکیل دهند و مکالمات موثری با آنها برقرار کنند.
- بچه ها با اسباب بازی کمتر از قدرت تمرکز بالاتری برخوردارند و می توانند مدت زمان بیشتری روی یک مساله تمرکز کنند. زمانی که کودک با انبوهی اسباب بازی روبروست با انتخاب های بی شماری مواجه است و نمی تواند تمرکز و توجه خود را بر روی یک مساله معطوف کند و آن را به تنهایی به چالش بکشند.
- نبودن اسباب بازی فراوان و در دسترس موجب می شود بچه ها توانمندتر و خوش فکر تر بار بیایند و با هر آنچه که در دست دارند برای مشکلات خود راه حل بیابند. معمولا انسان های مبتکر کسانی هستند که از پتانسل و قدرت های نامحدود خود به خوبی استفاده کرده اند.
- اسباب بازی کمتر به کودکان این فرصت را می دهد که با طبیعت رابطه بیشتری برقرار کرده و به اطراف خود توجه بیشتر نشان دهند؛ موسیقی را بشوند، آواز بخوانند، به رنگ ها و بوها و مزه ها و مناظر بیشتر توجه کنند و با دقت و مشاهده بیشتر از دنیای اطراف خود لذت ببرند.
- وقتی کودک در استفاده از اسباب بازی دارای محدودیت باشد، یاد می گیرد از آنچه که دارند مراقبت کند تا آنها را از دست ندهد. کودکانی که در وفور نعمت به سر می ببرند و به محض خراب شدن یکی، یک اسباب بازی جایگزین در دسترس شان قرار می گیرد، ارزش داشته های خود را درک نمی کنند و مراقبت از دارایی ها را نمی آموزند.
- پدر و مادرها تصور می کنند اگر تعداد بیشتری اسباب بازی در اتاق کودکان شان باشد، از میزان دعواهای خواهر و برادری آنها کاسته می شود و اختلافات کمتری خواهند داشت. اما برعکس آنچه تصور می کنند، بچه ها همیشه بر سر اسباب بازی های خود با هم درگیر می شود و اگر پدر و مادر بخواهند برای یکی از آنها وسیله جدید بخرند کودک دیگر احساس می کند پدر و مادر بین آنها تبعیض قایل شده اند و این خود باعث بروز اختلاف میان آنها می شود.
- کودکانی که در میان انبوهی لوازم و اسباب بازی زندگی می کنند راحت تر از بقیه کودکان از اهداف خود دست می کشند؛ چون وقتی چیزی را که بخواهند، به آسانی در دسترس آنها قرار گیرد، تصور می کنند همیشه همه چیز به راحتی تهیه و آماده می شود؛ اینگونه با رسوم زندگی واقعی آشنا نمی شوند و به سمت یک زندگی ناسالم و سخت پیش می روند.
- اسباب بازی کمتر بچه ها را بیشتر به سمت فعالیت های فیزیکی و بازی های حرکتی سوق می دهد و از ماندن در یک فضا و عادت به سکون و تنهایی در خانه باز می دارد.
- داشتن اسباب بازی کمتر به کودکان می آموزد رضایت و خوشحالی را در فضای بیرون از اسباب بازی فروشی پیدا کنند و چیزهایی را در محیط اطراف خود بیایند که با پول خریدنی نیست اما بسیار ماندگارتر از اسباب بازی است.
- کودکان کم اسباب بازی این شانس را دارند که در خانه ای مرتب تر و نظم و ترتیب دار تری زندگی کنند و پدر و مادرهای این کودکان نیز خوشبخت ترند زیرا به هر سمت که قدم برمی دارند تکه های اسباب بازی در کف پای شان فرو نمی رود!
بنابراین اگر پیشتر تصور می کردید تهیه و خرید اسباب بازی متنوع و فراوان برای رشد کودک تان یک ضرورت است، حال دیدید تحقیقات و نظر متخصصان چیز دیگری است و نیازی نیست حتما از پیش از تولد کودک انباری از اسباب و وسایل را برایش اماده کرد. اجازه دهید کودک سیر سالم و طبیعی رشد خود را با مشاهده و انتخاب گری در محیط اطرافش طی کند و با زندگی واقعی آشنا شود.
