کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند
قاصد منزل سلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند
امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند
یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند
شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
قدر یک ساعته عمری که در او داد کند
حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد
تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند
گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست
فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند
ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز
خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند
تعبیر غزل شماره 190 حافظ:
به زودی ملاقات جالبی در پیش دارید که خبر خوش رسیدن به مراد دل را به شما خواهند داد. شادی شما بی اندازه است زیرا مدتهاست صبوری کرده و به درگاه خداوند دعا کرده اید تا به این نیت برسید و سرانجام نتیجه تلاش و صبر خود را می بینید.
اتفاقی خوشایند رخ می دهد، این گوهری ارزشمند است که به شما بخشیده شده و باید با تمام وجود از آن محافظت کرده و مراقبش باشید.
8 ماه پیش
1 سال پیش
4 سال پیش
6 سال پیش