هاتفی از گوشه میخانه دوش
گفت ببخشند گنه می بنوش
لطف الهی بکند کار خویش
مژده رحمت برساند سروش
این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل آوردش خون به جوش
گر چه وصالش نه به کوشش دهند
هر قدر ای دل که توانی بکوش
لطف خدا بیشتر از جرم ماست
نکته سربسته چه دانی خموش
گوش من و حلقه گیسوی یار
روی من و خاک در می فروش
رندی حافظ نه گناهیست صعب
با کرم پادشه عیب پوش
داور دین شاه شجاع آن که کرد
روح قدس حلقه امرش به گوش
ای ملک العرش مرادش بده
و از خطر چشم بدش دار گوش
تعبیر غزل شماره 284 حافظ:
برای رسیدن به سرمنزل مقصود و دستیابی به آرزوها باید تلاش عالی و پشتکار داشته باشید. سختی هایی که در مسیر وجود دارد طبیعی است و باید با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کنید.
از روی ظاهر افراد قضاوت نکنید، برخی افراد به ظاهر دشمن هستند اما ممکن است تصور شما اشتباه باشد، توکل به حق داشته باشید و از دوستان فریبکار دوری کنید.
8 ماه پیش
1 سال پیش
5 سال پیش
5 سال پیش
5 سال پیش
5 سال پیش
5 سال پیش