المنة لله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است
خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است
از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است
شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است
بار دل مجنون و خم طره لیلی
رخساره محمود و کف پای ایاز است
بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است
در کعبه کوی تو هر آن کس که بیاید
از قبله ابروی تو در عین نماز است
ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است
تعبیر غزل شماره 40 حافظ:
نظرکرده خداوند هستید و نعمت و برکت زیادی به شما ارزانی شده است. از تکبر و غرور دوری کنید. به زودی گم کرده خود را پیدا می کنید.
موفقیت و کامیابی بزرگ در راه است. با صبوری و توکل به خدا به مقصود خواهید رسید. نذری دارید که باید ادا کنید.
دلبسته مال دنیا و خوشی های دنیوی نباشید. برای ازدواج زود اقدام نکنید. درهای بسته باز خواهد شد اما مراقب باشید که در مسیر درست قدم بگذارید.
