مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت
پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت
سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت
تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت
و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت
من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش به جز خاک سر کویت
تعبیر غزل شماره 95 حافظ:
اراده قوی و عزم راسخ شما می تواند کوه ها را به حرکت درآورد! دوست دارید روی زیبایی های دنیا تمرکز کرده و همه چیز را خوب و بی نقص ببینید. نگاه زیبا خوب است اما گاهی دچار خیالات دور و دراز می شوید که فایده ای برای شما نخواهد داشت.
از اراده قوی خود بهره گرفته و تمام تلاش خود را بکنید تا راه درست را به پایان رسانده و هم در دنیا و هم در آخرت سعادتمند باشید.
