به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از راستینه، در آزمایش بارداری HCG مقادیر گنادوتروپین کوریونی انسانی در خون یا ادرار مورد بررسی قرار می گیرد. این ارزیابی مشخص می کند که آیا یک خانم باردار است یا خیر و همچنین آیا بدن شخص سطح مناسبی از هورمون های حاملگی را تولید می کند و یا خیر.
به طور معمول، سطح HCG در سه ماهه اول به طور مداوم افزایش می یابد، سپس در سه ماهه دوم و سوم بارداری کاهش می یابد.
پزشکان ممکن است طی چند روز چندین آزمایش بارداری HCG را تجویز کنند تا بتوانند بر تغییرات سطح HCG نظارت داشته باشند. ارزیابی این روند می تواند به پزشکان در تشخیص چگونگی پیشرفت بارداری کمک کند.در این مقاله از راستینه، ما به ارزیابی مقادیر گنادوتروپین کوریونی انسانی (HCG) و چگونگی ارتباط آنها با بارداری می پردازیم. همچنین نتایج احتمالی و صحت یک آزمایش بارداری HCG را بررسی می کنیم.
هورمون HCG چیست؟
سلول هایی که به جفت تبدیل می شوند هورمون HCG را تولید می کنند. در طی چند هفته اول بارداری سطح این هورمون به سرعت در بدن افزایش می یابد.
ارزیابی HCG نه تنها علائم بارداری را نشان می دهد بلکه روشی برای بررسی روند مطلوب بارداری نیز هست.
میزان بسیارکم HCG می تواند نشانه وجود مشکلاتی در بارداری از جمله، حاملگی خارج از رحم یا هشداری مبنی بر احتمال سقط جنین باشد. در صورت رشد تومورهای رحمی افزایش سریع HCG می تواند نشانه بارداری ناقص باشد.
پزشکان برای پیگیری پیشرفت حاملگی باید چندین بار HCG را اندازه گیری کنند.
افزایش سطح HCG در اواخر سه ماهه اول متوقف می شود. این امر می تواند دلیلی بر رهایی بسیاری از خانم های باردار از علائم بارداری مانند حالت تهوع و خستگی در این زمان باشد.
نحوه عملکرد HCG به عنوان آزمایش بارداری
بسیاری از خانم ها درزمانی که باردار نیستند میزان HCG در خون و ادرار آنها بسیار پایین است. در آزمایش HCG میزان بالای این هورمون تشخیص داده می شود.
تا زمانی که میزان HCG به حد مشخصی نرسد، بارداری در آزمایش مشخص نمی شود. این الزام به این معناست که آزمایش ها که سطح پایین تر HCG را تشخیص می دهد ممکن است زودتر بارداری را تشخیص دهد.
آزمایش خون معمولاً از آزمایش ادرار دقیق تر است. هرچند انجام تست های بارداری در خانه نیز می توانند دقیق باشند. در بررسی که در سال ۲۰۱۴ انجام شد محققان دریافتند که چهار نوع تست بارداری خانگی قادر به تعیین سطح بالای این هورمون تا ۴ روز پیش از دوره پیش بینی شده قاعدگی یا حدود ۱۰ روزپس از تخمک گذاری برای بسیاری از خانم ها می باشند.
نحوه خواندن نتایج
افراد باید دستورالعمل های آزمایش ادرار را بخوانند و آنها را با دقت دنبال کنند. در اکثر تست ها از خطوطی استفاده می شود تا مثبت بودن تست را نشان دهد. خط آزمایش نباید به اندازه خط کنترل تیره باشد تا پاسخ تست مثبت باشد. وجود هر خطی نشان دهنده مثبت بودن تست است.
نوارهای تست وقتی خشک می شوند می توانند تغییر رنگ دهند. برخی از افراد بعد از چند دقیقه متوجه خط تبخیر می شوند. این خط بسیارکم رنگ است و ممکن است مانند سایه به نظر برسد.
فرد باید آزمایش را در مدت زمانی که دستورالعمل ها مشخص می کنند، که معمولاً ۳ دقیقه است، بررسی کند. آزمایشی که بعد از ۱۰ دقیقه خوانده شود ممکن است نادرست باشد یا خطوط تبخیر را نشان دهد.
صحت نتایج
آزمایش های HCG بیشتر از آنکه جواب مثبت اشتباه ارائه دهند، جواب منفی نادرست را نشان می دهند. هرقدر مدت زمان بیشتری از لقاح بگذرد جواب آزمایش دقیق تر خواهد بود. هنگامی که جنین در رحم لانه گزینی کند سطح HCG افزایش می یابد.
لقاح معمولاً حدود یک هفته پس از تخمک گذاری اتفاق می افتد. ممکن است چندین روز طول بکشد تا سطح این هورمون به حد کافی برسد تا در آزمایش تشخیص داده شود.
بر اساس مدت زمانی که طول می کشد تا سطح HCG افزایش یابد ممکن است یک زن باردار باشد اما هنوز هم جواب آزمایش منفی تشخیص داده شود. نتیجه مثبت معمولاً با آزمایش مجدد پس از چند روز مشخص می شود.
ارائه نتایج مثبت اشتباه به ندرت اتفاق می افتد. هرچند به دلیل آنکه تست های بارداری خانگی با صحت و دقت بالاتری در حال ارائه به بازار هستند، برخی از آنها می توانند احتمال وجود بارداری را خیلی زود حتی با سطح HCG پایین نیز تشخیص دهند.
این حساسیت به این معنی است که امکان دارد جواب آزمایش مثبت باشد اما سقط جنین زودهنگام اتفاق بیافتد. خانمی که انجام آزمایش را به تأخیر بیندازد یا از تستی با صحت کمتر استفاده کند، ممکن است متوجه سقط جنین نشود.
در موارد نادر، یک زن حتی اگر باردار نباشد، ممکن است سطح HCG غیرطبیعی داشته باشد.
شایع ترین دلایل این امر عبارتند از:
سقط جنینی که اخیراً اتفاق افتاده باشد
استفاده از داروهای خاص باروری
حاملگی مولار، که در آن لقاح اتفاق می افتد اما جنین قادر به رشد نیست و در عوض به یک توده در داخل رحم تبدیل می شود.
علل کمتر شایع عبارت اند از:
وجود بیماری سرطان، یعنی تومورهایی که باعث ایجاد اختلال، به ویژه در عملکردهای مربوط به غده هیپوفیز می شوند.
عواملی که می توانند نتایج را تحت تأثیر قرار دهند
علاوه بر انجام زودهنگام آزمایش، عوامل زیر نیز می توانند باعث ارائه جواب منفی نادرست در پی آزمایش ادرار شوند:
نوشیدن مقدار زیادی آب به طوری که ادرار بسیار رقیق شود، مقدار بسیار زیاد یا بسیارکم ادرار در ظرف آزمایش و انجام آزمایش ادرار در اواخر روز که می تواند موجب ضعیف تر شدن آن شود.
آزمایش هایی که تاریخ انقضاء آنها گذشته است و مجدداً استفاده شده اند فاقد اعتبار هستند.
خطرات
آزمایش HCG بسیار بی خطر است.
آزمایش ادرار کاملاً بدون خطر است.
آزمایش خون می تواند باعث درد مختصر و کبودی جزئی در محل تزریق شود.
آزمایش های ادرار برای ارزیابی هورمون HCG اغلب در اوایل دوران بارداری جواب منفی نادرست را نشان می دهند. این امر می تواند برای افرادی که برای باردارشدن تلاش می کنند، استرس زا باشد. آزمایش خون به طورمعمول دقیق تر است، اگرچه حتی ممکن است این موارد نیز نتوانند سطح پایین HCG را در اوایل بارداری مشخص کنند.همچنین ممکن است نتیجه مثبت زودهنگام نیز کسب شود. برخی از خانم ها خیلی زود آزمایش بارداری را انجام می دهند و جواب مثبت می گیرند اما چند روز بعد دچار سقط جنین می شوند.
اگر آنها آزمایش HCG زودهنگام را انجام ندهند، ممکن است اصلاً متوجه نشوند که باردار بوده اند. این می تواند یک تجربه استرس زا و نگران کننده باشد، زیرا برخی از افراد از بارداری ناموفق خود دچار افسردگی می شوند.
خلاصه مطالب
اکثر افراد ابتدا از طریق انجام آزمایش بارداری HCG در منزل در مورد بارداری خود مطلع می شوند و سپس با انجام آزمایش خون HCG از بارداری موفق خود اطمینان حاصل می کنند. زمانی جواب آزمایش قابل اعتماد است که روند بارداری به درستی پیش برود. تنها با اطلاعاتی که آزمایش بارداری HCG به دست می آید، نمی توان بین حاملگی خارج از رحم، حاملگی مولار یا سایر عوارض حاملگی تفاوت قائل شد. برای شناسایی این مشکلات بارداری، پزشکان به اطلاعات بیشتری نیاز دارند و ممکن است برای مشاهده روند HCG یک فرد، آزمایش های HCG خون بیشتری را تجویز کنند.
اگرچه مقادیر غیرطبیعی بالا یا پایین این هورمون می تواند نشان دهنده مشکلی در بارداری باشد، اما همیشه این گونه نیست.
افرادی که در مورد رشد جنین یا وضعیت بارداری خود نگران هستند، باید از پزشک معالج خود درخواست کنند تا آزمایش های بیشتری را برای آنها تجویز کند.
