حدیث سفینه
مثل اهل بیتی فیکم کمثل سفینة نوح من رکبها نجا و من تخلف عنها غرق.
ترجمه: مثل اهل بیت من میان شما،کشتی نوح است که هر کس به آن پناه برد، نجات یافت و هر کس از آن جا ماند، هلاک شد.
حدیث سفینه
حدیث سفینه یکی از احادیث نقل شده از پیامبر اکرم است که در مصادر شیعه و اهل سنت وارد شده است. مضمون این حدیث این است که هر کس از اهل بیت پیامبر پیروی کند، رستگار می شود و کسانی که از ایشان تبعیت نکنند، هلاک می گردند. این حدیث دارای نقلهای فراوانی است. در این نقلها تفاوتهای اندکی وجود دارد و دلیل این تفاوتها نیز این است که به دلیل اهمیت مسئله، پیامبراکرم آن را در موارد مختلف و با تعبیرهای متفاوت بیان فرموده است.
از این میان عبارت «مثل اهلبیتی فیکم کسفینة نوح من رکبها نجی ومن تخلف عنها غرق» مشهورترین نقل حدیث سفینه به شمار می رود.
تواتر وصحت حدیث سفینه
حدیث سفینه از معتبرترین احادیث میان شیعه و اهل سنت است. برخی پژوهشگران روایت حدیث را با 50 طریق نشان داده اند و با این کثرت طرق، تواتر حدیث ثابت است، و در صحت حدیث متواتر تردیدی نیست. یازده نفراز صحابه در طبقه اول حدیث قرار دارند. دو نفر از امامان اهلبیت یعنی امیرالمؤمنین و امام حسن مجتبی و نُه نفر از دیگر صحابه پیامبر. سه نفر از امامان اهلبیت یعنی امام سجاد، امام صادق و امام رضا و بیست و هفت نفر از تابعین در طبقه دوم قرار دارند. بنابراین در صدور حدیث از رسول گرامی جای هیچ تردیدی نیست.
این حدیث از جمله احادیثی است که برای اثبات حقانیت ولایت اهل بیت علیهم السلام مورد توجه علمای شیعه بوده است. علامه شرف الدین در کتاب المراجعات این حدیث را به عنوان دومین دلیل بر حقانیت ایشان بیان کرده است.
از این حدیث برای اثبات موارد زیر استفاده شده است:
لزوم اطاعت و تبعیت: در این حدیث اهل بیت علیهم السلام به عنوان وسیله نجات معرفی شده اند و اطاعت از وسیله نجات برای نجات واجب است. پس تبعیت از اهل بیت علیهم السلام لازم است.
عصمت اهل بیت: اگر کسی که پیروی از او واجب است محتمل الخطا باشد، ضمانتی در نجات به کمک او نیست. حال آنکه نجات در این حدیث ضمانت شده است. پس اهل بیت (علیهم السلام) معصوم اند.
افضلیت اهل بیت: اگر دیگرانی بر اهل بیت علیهم السلام فضیلت داشتند.
آنها به عنوان کشتی نجات معرفی میشدند.
محبت اهل بیت: استفاده از کشتی نجات بدون محبت ایشان ممکن نیست.
خلافت امیرالمؤمنین
امیرالمؤمنین از اهلبیت:، بلکه کاملترین مصداق ایشان است، پس اطاعت ایشان واجب است، و این مقتضی قبول خلافت آن حضرت است.
توسل و التجاء به اهلبیت
سوار شدن بر کشتی اهلبیت، یعنی به هنگام شدائد و مشکلات به آنان متوسل شدن و به وسیله آنان به خدای متعال تقرب جستن است، به خصوص که بعضی توسل و التجاء به اهلبیت: را تنها راه پاک شدن از آثار طبیعی گناهان دانسته و معتقدند این همان طریقت است، مانند عبدالعزیز دهلوی در فتح العزیز و عبدالحق دهلوی در مناقب اهل البیت
نظر علمای اهل سنت
برخی دانشمندان اهل سنت بر آن رفته اند که حدیث منزلت، تنها بر خلافت امام علی علیه السّلام در مدینه هنگام غزوه تبوک دلالت می کند و نمی توان آن را دلیلی بر خلافت امام علیه السّلام پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم دانست. متکلمان شیعه پاسخ داده اند که:
اولا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در حوادثی دیگر، کسانی دیگر را نیز جانشین خود ساخت؛ اما هیچ گاه این چنین از جانشینی آنان یاد نکرد؛
ثانیا، این وصف پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم از جایگاه امام علی علیه السّلام منحصر به جنگ تبوک نیست؛ بلکه در چند رویداد دیگر، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم همین سان از علی علیه السّلام و جایگاه او یاد کرده است. از آن جمله پیمان اخوت اول و دوم و نیز واقعه بستن درهای مسجد مدینه است.
حدیث لوح فاطمه(س) چیست؟
