به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از ایسنا، دکتر بهزاد امیری با اشاره به اینکه آبله میمونی یک بیماری است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد می شود، گفت: این بیماری بین انسان و حیوان مشترک است، به این معنی که می تواند از حیوانات به انسان سرایت کند و همچنین از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
وی افزود: علت انتخاب نام آبله میمونی برای این بیماری این است که اولین بار در سال ۱۹۵۸ میلادی در میان میمون هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری می شدند، شناسایی شد. سپس برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ در انسان ها نیز شناسایی شد.
او درباره علائم آبله میمونی، توضیح داد: علائم معمولا شامل تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی است. بثورات پوستی معمولا در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار می شوند. تاول ها ممکن است صاف یا کمی برجسته بوده و با مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته، پوسته و خشک شده و بریزند. تعداد تاول ها در یک فرد می تواند از چند عدد تا چند هزار متغیر باشد. بثورات روی صورت، کف دست ها و کف پا، دهان، اندام تناسلی و چشم بروز می کند.
امیری تاکید کرد: بهبودی علائم معمولا بین دو تا چهار هفته طول می کشد و در اکثر موارد بدون درمان خود به خود از بین می روند.
او در پاسخ به این سوال که آیا مبتلایان به آبله میمونی ممکن است بر اثر ابتلا به بیماری جان خود را از دست بدهند؟، بیان کرد: در بیشتر موارد، علائم آبله میمونی به خودی خود در عرض چند هفته از بین می رود، اما در برخی افراد می تواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود. نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی تر و مرگ ناشی از آبله میمونی باشند. در کشورهای بومی (آفریقای مرکزی و غربی) حدود ۳ تا ۶ درصد مرگ در مبتلایان گزارش شده است که اغلب در کودکان یا افرادی بوده است که دچار بیماری های زمینه ای دیگری بوده اند. عوارض موارد شدید آبله میمونی شامل عفونت های پوستی، عفونت ریه، التهاب مغزی و عفونت های چشمی است که می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.
او درباره راه های انتقال بیماری آبله میمونی به انسان، بیان کرد: یکی از راه ها انتقال از انسان به انسان از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی عفونی یا مخاطی است. تماس نزدیک پوستی بین افراد، از جمله در حین رابطه جنسی و... نیز جزو راه های انتقال است.
وی افزود: انتقال از راه های دیگر شامل قطرات و ترشحات تنفسی و احتمالاً آئروسل های کوتاه برد که نیاز به تماس نزدیک طولانی مدت دارند، انتقال حین بارداری از طریق جفت از مادر به جنین یا حین زایمان و یا با تماس نزدیک پس از زایمان از مادر به نوزاد هم ممکن است اتفاق افتد.
امیری درباره انتقال ویروس از محیط آلوده به انسان، اظهار کرد: تماس با مواد یا اشیایی که در تماس با ترشحات عفونی بیماران آلوده به ویروس شده است نظیر لباس یا ملافه های آلوده، بانداژ و پانسمان آلوده و ظروف آلوده شامل این انتقال از محیط آلوده می شود.
او با اشاره به موارد انتقال از حیوان به انسان از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم، گفت: تماس مستقیم با خون، مایعات بدن، یا ضایعات پوستی یا مخاطی حیوانات آلوده، خوردن گوشت خام و یا کاملا پخته نشده و سایر محصولات حیوانات آلوده، گاز گرفتن یا چنگ زدن و ایجاد خراش توسط حیوانات آلوده، استفاده از محصولات ساخته شده از حیوانات آلوده و لمس و یا حمل حیوانات آلوده یا مرده از عوامل انتقال حیوان به انسان است.
وی درباره راه هایی که می توان از ابتلا به بیماری در امان بود، بیان کرد: با محدود کردن تماس با افرادی که مشکوک به آبله میمونی هستند یا ابتلای آنها تایید شده، خطر ابتلای خود را کاهش دهید. اگر با شخص بیمار زندگی می کنید، فرد مبتلا را تشویق کنید تا خود را ایزوله کند و هرگونه ضایعه پوستی را با پوشش مناسب (نظیر گاز استریل) بپوشاند. در هنگام تماس با بیماران، آنها باید از ماسک طبی استفاده کنند، به خصوص اگر سرفه می کنند یا ضایعاتی در دهان خود دارند، شما هم باید ماسک بزنید. تاحد امکان از تماس پوست با پوست خودداری کرده و برای تماس مستقیم با ضایعات دستکش یکبار مصرف بپوشید. در صورتی که خود شخص نمی تواند این کار را انجام دهد، هنگام تعویض لباس یا روتختی وی از ماسک استفاده کنید و پس از تماس با فرد بیمار، دستان خود را با آب و صابون بشویید یا با محلول حاوی الکل ضدعفونی کنید.
او ادامه داد: لباس ها، روتختی ها، حوله ها و سایر وسایل یا سطوحی که فرد مبتلا لمس کرده یا ممکن است بثورات پوستی یا ترشحات تنفسی آنها با این وسایل تماس داشته باشد (مانند قاشق و چنگال و ظروف) را با آب گرم و مواد شوینده بشویید. سطوح آلوده را تمیز و ضدعفونی کنید و زباله های آلوده (مانند پانسمان ها) را به طور مناسب در کیسه زباله و سطل زباله درب دار قرار دهید.
وی افزود: اگر فکر می کنید علائمی دارید یا در تماس نزدیک با فردی مبتلا به آبله میمونی بودید باید برای مشاوره، آزمایش و مراقبت های پزشکی با پزشک یا نزدیکترین مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه کنید. در صورت امکان، خود را ایزوله کنید و از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید. به طور مرتب دست ها را با آب و صابون بشویید و یا با محلول های حاوی الکل ضد عفونی کنید.
اولین مورد ابتلا به آبله میمونی در ایران شناسایی شد
