به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از شرق، انتخابات 1400 در حالی قرار است 28 خرداد برگزار شود که به گفته منصور حقیقت پور، نماینده اصولگرای مجلس، تاریخ برگزاری انتخابات هیئت رئیسه یک ساله مجلس نیز در همان ماه برگزار می شود، اما 21 روز زودتر. در این صورت، قالیباف اگر بخواهد در هر دو رقابت شرکت کند، دچار یک پارادوکس خواهد شد؛ پارادوکسی که به فرصت طلبی تنه خواهد زد.
چطور کسی که می خواهد خودش را برای رقابت های ریاست جمهوری 1400 آماده کند و آرزوی رفتن به پاستور را در سر دارد، می تواند جلوی نمایندگان قسم بخورد که برای یک سال اداره مجلس را بر عهده خواهد گرفت؛ درحالی که هم خودش و هم نمایندگان می دانند حضورش در مجلس دولت مستعجل است!
حقیقت پور گفته که ما در هفتم خرداد انتخابات هیئت رئیسه مجلس را پیش رو داریم؛ یعنی قالیباف باید برای هیئت رئیسه برای دومین سال، به منظور مدیریت مجلس، مشارکت کند که می شود رئیس مجلس و در این صورت به 290 نماینده مجلس قول می دهد که به عنوان رئیس مجلس فعالیت خواهد کرد. اگر قالیباف تصمیم گرفت به مجلس نرود، برای پاستور ذخیره می شود. اما امروز او در مجلس حضور دارد، اگرچه از بهارستان تا پاستور راهی نیست و چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد، ولی برای ردشدن از آن، مسیر سیاسی سنگینی طی خواهد کرد.
حق با حقیقت پور است؛ قالیباف تاوان و مسیر سنگینی خواهد داد و نامش تا ابد به عنوان سیاست مداری که همه چیز برایش ابزار بود، حتی رأی مردم، در تاریخ ماندگار خواهد ماند.
او در جریان اصولگرایی هم به عنوان فرصت طلبی که همه چیز را برای رسیدن به مطامع و اهداف شخصی اش قربانی کرد یا بازی داد، به یادگار خواهد ماند. او حاضر به امضاکردن میثاق نامه ای که جبهه پایداری جلوی پای نامزدهای ریاست مجلس قرار داد، نشد. طبق این میثاق نامه، نامزدهای ریاست مجلس باید قسم می خوردند که تحت هیچ عنوان نامزد ریاست جمهوری نشوند و تا آخر در مجلس بمانند، اما قالیباف چون نمی خواست هیچ مانعی بر سر راهش قرار گیرد و اصولا جبهه پایداری را در اندازه و حدی نمی دانست که بخواهد برای او شرط وشروط تعیین کند، تن به این میثاق نامه نداد. مشخصا برخی از اصولگرایان از اینکه قالیباف مجلس را تبدیل به ستاد انتخاباتی خود کرده، ناراضی اند.
دردسر ابراهیم رئیسی برای قالیبافآنها هم می دانند آنچه تحت عنوان سفرهای نظارتی مجلس با پروپاگاندای رسانه ای رخ می دهد، به سفرهای انتخاباتی بیشتر شبیه است. الیاس نادران، رئیس فعلی کمیسیون تلفیق مجلس و از جمله یاران دیروز و منتقدان امروز رئیس مجلس، پیش تر و در جریان تذکری در مجلس نسبت به فعالیت های انتخاباتی یاران قالیباف در ساختمان مشروطه هشدار داده بود. قطعا این دلخوری تنها به او محدود نیست و دیگران اگرچه بنا بر دلایلی سکوت کرده اند، اما قطعا از اینکه تبدیل به ابزار بازی گردانی یک نفر شوند، خشنود نیستند. این ناخشنوی قطعا خرداد آینده و زمان تصمیم گیری قالیباف تشدید می شود. از یک سو به نظر می رسد که قالیباف در صورت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری باید قید ریاست مجلس را در سال آینده بزند. در این صورت، ماجرا می تواند برایش وضعیت گروتسک واری ایجاد کند؛ چون اگر در انتخابات ریاست جمهوری هم ناکام بماند، آن وقت رتبه اش به یک نماینده ساده در مجلس تنزل می کند! در این صورت، هر دو را از دست خواهد داد؛ هم ریاست بهارستان را و هم پاستور و این سنگین ترین هزینه برای فرمانده سابق نیروی انتظامی، شهردار سابق تهران و سیاست مدار اصولگراست. مردی که 16 سال برای رسیدن به پاستور همه تلاشش را کرد، اما از همیشه ناکام تر ماند.
از سویی دیگر، قالیباف با رقبای سرسخت دیگری هم روبه رو است. اگرچه ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه، اعلام کرده است برنامه و تصمیمی برای ورود به انتخابات 1400 ندارد و ترجیحش ادامه خدمت در قوه قضائیه است، اما از گوشه وکنار صداهایی به گوش می رسد که به نظر می رسد برخی بی تمایل به آمدن او نیستند. اخیرا کانون دانشگاهیان ایران اسلامی در بیانیه ای از احزاب و تشکل های اصولگرا خواست از دعوت این تشکل دانشگاهی برای حضور سیدابراهیم رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰ حمایت کنند.
