به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از همشهری، حدود 2ماهی که از طرح آن می گذرد، چه مطالباتی ذیل آن طرح شد؟ زنان کاستی های حقوقی جدی دارند اما به هیچ یک وارد نشدند.
گویی عده ای معتقدند عمده نشاط از آمیختگی و باهم بودن 2جنس تولید می شود و مراسمات تفکیکی چنگی به دل نمی زند.
مراد از زندگی در این شعار چیست؟ اختیارات بیشتر در طلاق و ادامه یا عدم ادامه زندگی مشترک؟ اشتغال، تحصیل، تأمین اجتماعی؟ 2مقوله محوری همسری و مادری؟ ظاهرا این شعار ارتباطی با این مقولات مهم و واقعی که حکومت باید پاسخگو باشد، ندارند.
در حوزه آزادی نیز تاکنون چند مقوله مانند سلف سرویس مشترک، کشف حجاب، بغل کردن دیگری و رفتن به آرایشگاه مردانه قابل رؤیت و قضاوت است.
بنابراین آنچه تاکنون از این شعار فهمیده می شود، فراتر از جمهوری اسلامی است و جدالی نافهمیده با هویت ایرانی-اسلامی است. زنی را می توان در این میانه دید که تنهاست. شوهر، فرزند و ازدواج برایش رنج آور و پرمحنت است.
باید آزاد باشد. خود آزادی هم دیگر قبح دینی نداشته باشد، بلکه اصل رضایت مهم باشد اما آنچه نگران کننده است در فردای این «اصل رضایت» آسیب ها و مفسده ای است که حکومت باید پاسخگو باشد.
می گویند تعیین مرز آزادی ربطی به حکومت ندارد اما عواقب خانمان سوز آن همچون رشد طلاق، فروپاشی خانواده و... یقه حکومت را خواهد گرفت و خواهند گفت آقای جمهوری اسلامی، مگر شما اینها را تربیت نکردی؟ مگر نگفتی ما نظام مان اسلامی است.
به نظر می رسد باید جمهوری اسلامی برای سلب مسئولیت اخلاقی و حقوقی از خود، زنانی که اینگونه اند را در این مقوله خاص، از نظر حمایت حقوقی مورد تجدید نظر قرار دهد. جمهوری اسلامی اگر روابط «دیگرجنس پایه» در همه زمینه ها را به رسمیت بشناسد، در نگاه عده ای احتمالا بهترین نظام سیاسی و آزادی بخش دنیاست! و می تواند صدها سال به استقرار و استمرار خود ادامه دهد، اما شاید نتوان نام آن را جمهوری اسلامی گذاشت. آنگاه جمهوری اسلامی به نگهبانی از نوع رادیکال فرهنگ غرب در ایران، متهم خواهد شد که شما حکومت را به هر قیمت می خواهید و قدرت و مواهب آن اگر در دست تان باشد، هر آنچه پیش آید، مهم نیست.
این جمهوری اسلامی حتما در روز حادثه فدایی نخواهد داشت، اما این بدان معنا نیست که فعلا در روش ها، تدابیر، اولویت ها و قالب های ذهنی موجود تجدیدنظر نکند. گفت وگو، زبان هنر و تواضع هنوز برای جذب، میدان های بکری هستند. آنچه همه ایرانیانِ مدعی ایران باید بر آن حساس باشند داشته های هویتی و ملی خودشان است.
هویت زن یکی از ستون های ایران زنده در 7هزار سال گذشته است. باید از روزی ترسید که روند به صورتی شود که ایران هم مثل اروپا که مردان کفش پاشنه بلند با لباس چسبان بالاتنه و پاهای لخت را برای زن ابداع کردند. لذت گرایی خود را تامین و گفتند اکنون زن همه جا با ما باشد و اینچنین زن پذیرفت که آزاد است.
معاون اسبق ستاد امر به معروف: تداوم فیلترینگ اینستاگرام و واتساپ خلاف «قانون اساسی» است!
