انتقاد از یک جشن پرحاشیه/ ویدئوی احساساتی‌شدن «سروش رفیعی» چگونه پربازدید شد؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، خراسان نوشت: اصلا آیا این مسئله یعنی جنسیت فرزند و اهمیت دادن به آن در حالی که افراد نقشی در آن ندارند، اتفاقی درستی است یا آسیب زا خواهد شد؟ به طور کلی، چند سالی است که شاهد پخش تصاویر و ویدئوهایی از جشن های بی پایه و اساسی هستیم که علامت سوال های زیادی را در ذهن مخاطبان ایجاد می کنند. این تصاویر و ویدئوها ظاهرا از مراسم شادی و جشن تهیه شده اند ولی در بسیاری از موارد، اولا دلیل درستی برای گرفتن آن جشن وجود ندارد، ثانیا افراد حاضر در آن مراسم این قدر غرق در ظواهر و مقایسه ها می شوند که احساس صمیمیت نمی کنند و هیچ لذتی از حضور در آن فضا نمی برند یا حتی ممکن است روابط برخی از زن و شوهرها بعد از این مراسم به خاطر چشم و هم چشمی و مقایسه ها دچار آسیب شود. جشن های نوین اینستاگرامی که ریشه مشخصی ندارند و با انگیزه های گوناگون در حال گسترش هستند، می توانند آسیب های زیادی را برای اشخاص و جامعه به دنبال داشته باشند. در ادامه چند نکته مهم در همین زمینه مطرح می شود.

این ها ویژگی های یک والدین خوب نیست

ممکن است بعضی زن وشوهرها که خود را برای برگزاری چنین مراسمی آماده می کنند و زحمت و هزینه زیادی را متقبل می شوند تصورشان این باشد که چه پدر و مادر شایسته و خوبی هستند که قبل از به دنیا آمدن فرزندشان برای حضور او در زندگی شان جشن گرفته اند، در حالی که در هیچ کدام از منابع علمی و پژوهش های معتبر روان شناسی، این گونه اقدامات و هزینه ها به عنوان معیارهای ارزیابی والدین خوب و موفق ذکر نشده است. بنابراین نمی توانیم بگوییم پدر و مادرهایی که این جشن ها را برای تعیین جنسیت فرزندان خود(در واقع برای دل خودشان) برگزار می کنند، خیلی پدر و مادرهای خوبی هستند یا کسانی که این کار را نمی کنند، والدین مناسب و موفقی نیستند.

جشن گرفتن برای اتفاقی که نقشی در آن نداریم

البته اگر کمی منصفانه و منتقدانه بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم، می توانیم این اقدامات را به عنوان یک نقطه ضعف قلمداد کنیم چرا که مصداق واقعی «به نام کودک و به کام والدین» است. جنین دوماهه ای که هنوز به دنیا نیامده و برایش جشن تعیین جنسیت گرفته می شود، در واقع وسیله ای است برای ابراز هیجانات والدینی که هیچ نقشی در انتخاب جنسیت وی نداشته اند. در این مواقع، اخلاقی ترین اقدام می تواند شکرگزاری و فراگیری مهارت های لازم برای مراقبت بهتر از نوزاد و همچنین یادگیری سبک های صحیح فرزندپروری باشد که گویا در این هیاهوی بادکنک و کیک و جیغ و هورا و کادو و ... گم خواهد شد.

فرزندانی که دستمایه فخرفروشی می شوند

تا به حال دستاوردهایی از قبیل کارنامه تحصیلی، مدرک زبان، رتبه کنکور، رشته دانشگاهی و مواردی از این قبیل موجب فخرفروشی برخی از والدین و البته مایه نگرانی کارشناسان حوزه های روان شناسی و جامعه شناسی بود ولی اکنون آسیب های نوپدید بیش از آن چه در گذشته وجود داشته، دلیل نگرانی است و برای کاهش این آسیب ها یک همت ملی مورد نیاز است. کودکان معصومی که حتی در بسیاری از موارد وجودشان به دلیل خودخواهی های والدین یا در بعضی از موارد برای کمتر شدن مشکلات زوجین یا بنا به مصالح دیگری رقم خورده است، این روزها مایه فخرفروشی و تحقق عقده های محقق نشده پدر و مادر و بسیاری از اهداف خودخواهانه والدین می شوند و در بزرگ سالی درک این اتفاقات ،حس ابزار بودن را به افراد القا می کند و هیچ کس از این حس لذت نمی برد. یقینا هیچ کدام از کسانی که به نظر خودشان این لطف بزرگ را در حق فرزندان خود انجام می دهند، به جنبه های منفی و آسیب های تدریجی این کار چه از حیث فردی و چه از بعد اجتماعی فکر نکرده اند بلکه اهداف و انگیزه های احساسی، هیجانی و زودگذر در تصمیم آن ها نقش بیشتری داشته است.

آسیب های اجتماعی برگزاری چنین جشن هایی

بسیاری از این رفتارها که به تقلید از دیگر فرهنگ ها ایجاد شده، حتی در خود آن کشورها هم با این آب وتاب وجود ندارد و حتی در خانواده های تجمل گرای اروپایی و آمریکایی هم به ندرت شاهد انتشار تصاویر خصوصی خانواده ها و برگزاری چنین مراسم بدون ریشه و تجملاتی هستیم. البته این جور چیزها در صفحات اینفلوئنسرها مثل نقل ونبات به چشم می خورد که هدف آن ها هم مشخص به نظر می رسد. از طرفی برگزاری جشن های پرهزینه ای به نام جشن طلاق، تاتی، گودبای پمبرز، دندان درآوردن، تعیین جنسیت و ... در شرایطی که دغدغه های توده مردم مسائل معیشتی، اشتغال، بیماری ها و آسیب های اجتماعی است، نوعی دهن کجی به این افراد بوده و می تواند باعث ایجاد و تشدید موجی از سرخوردگی و فشار روانی در افراد شود. البته این سخن نه تنها به منزله مخالفت با شادی و دورهمی نیست بلکه استفاده از روش های منطقی تر و کم آسیب تر مثل دورهمی های کم حاشیه و صمیمی تر در مناسبت های ملی و فرهنگی و مذهبی که ریشه در تاریخ کهن و غنی ایرانی دارد، توصیه می شود. در عین حال که انتخاب سبک زندگی و روش انجام هزینه ها و مواردی از این قبیل، حق خانواده هاست ولی نباید فراموش کنیم که ما دارای ریشه و اصالتی خاص هستیم و می طلبد که مبانی و اصول اخلاقی و اجتماعی کشوری را که در آن زندگی می کنیم در همه تصمیمات و اقدامات خود مد نظر داشته باشیم.

بازگشت مهرداد جم از ترکیه به زندان ایران ! / حکم بازداشت واقعیت دارد؟!