دوندگان نباید از کفش های پیاده روی استفاده کنند زیرا اکثر این کفش ها سفت و سخت و غیر قابل انعطاف هستند در حالی که یک دونده به کفشی منعطف و نه چندان سفت نیاز دارد.همچنین بسیاری از کفش های پیاده روی حتی برای پیاده روی های منظم به منظور تناسب اندام نیز مناسب نیستند و این افراد بهتر است از کفش های دویدن که نیاز آن ها را برطرف می کند استفاده کنند.کفش های دویدن چند منظوره هستند و طراحان، پیوسته در حال کار روی جدیدترین متدهای روز برای طراحی این نوع کفش ها هستند تا آن ها را با توجه به نیاز کاربران مختلف با درجه انعطاف پذیری، ارتفاع پاشنه، ثبات و زیرسازی های متفاوت به بازار عرضه کنند.در حالی که کفش های پیاده روی اغلب از تکنولوژی عقب مانده و در طراحی آن ها راحتی افراد به کارایی بیشتر پیاده روی ترجیح داده می شود. اگرچه این کفش ها برای پیاده روی های کوتاه مدت و تفریحی با سرعت کم مناسب هستند اما واکرهای تناسب اندام به کفش هایی منعطف تر و سبک تری نیاز دارند.
ویژگی های مهم کفش پیاده روی
۱- وزن
بی شک یکی از مهم ترین عوامل در انتخاب کفش های ورزشی، وزن آن ها است. این مسئله در کفش های پیاده روی و دویدن اهمیت بیشتری دارد. کفش پیاده روی و دویدن معمولا باید وزنی بسیار سبک داشته باشد تا قدم زدن یا دویدن را برای شما راحت تر کند. با توجه به اهمیت این موضوع در ساخت بیشتر این کفش ها از موادی استفاده می شود که سبک باشند. برای مثال بیشتر کفش های پیاده روی و دویدن رویه ای پارچه ای یا لایه ای میانی از جنس ماده شیمیایی EVA دارند که علاوه بر ویژگی های مختلف، به کم کردن وزن این کفش ها کمک زیادی خواهد کرد.
۲- قابلیت تنفس
یکی دیگر از نکات بسیار مهم برای انتخاب کفش مناسب پیاده روی و دویدن، قابلیت تنفس در آن است. با توجه به این که در زمان فعالیت های ورزشی سوخت و ساز بدن و میزان گردش خون زیاد می شود، میزان دما در پا بالا خواهد رفت. به همین دلیل یکی از نکات بسیار مهم برای انتخاب کفش مناسب برای ورزش قابلیت تنفس در آن خواهد بود. تنفس خوب کفش با گردش هوای بیشتر در بخش داخلی، علاوه بر تعرق کمتر پا، به خنک ماندن سطح پوست کمک زیادی خواهد کرد. گردش هوا در کفش هایی که رویه ی پارچه ای دارند معمولا بیشتر از سایر کفش ها است. چرا که منافذ موجود بین الیاف باعث گردش هوای بیشتر در بخش داخلی خواهد شد.
برخی از شرکت های بزرگ تولید کننده کفش نظیر نایکی، آدیداس و آندرآرمور، در ساخت کفش های خود از تکنولوژی های خاصی استفاده می کنند که قابلیت تنفس در کفش هایشان را تسریع می کند. برای مثال تکنولوژی ClimaChill در محصولات آدیداس با افزایش گردش هوا در بخش داخلی به خنک شدن پا کمک زیادی خواهد کرد.
۳- انعطاف پذیری
شاید بتوان ادعا کرد که بعد از وزن، مهم ترین ویژگی در کفش پیاده روی و دویدن قابلیت انعطاف پذیری است. میزان انعطاف پذیری در کفش های دویدن نسبت به کفش های پیاده روی اهمیت بیشتری دارد. درواقع حرکاتی نظیر خم شدن پنجه ی پا، باعث وارد آمدن فشار بیشتری در این ناحیه از کفش شما خواهد شد. به همین دلیل باید از کفش هایی استفاده کنید که انعطاف پذیری زیادی داشته باشند. در نتیجه بیشتر تولید کنندگان کفش های ورزشی در ساخت لایه ی میانی یا زیره ی کفش های خود، از EVA استفاده می کنند که انعطاف پذیری بسیار زیادی دارد.
یک راه مناسب برای تشخیص میزان انعطاف پذیری کفش نگه داشتن پاشنه و خم کردن پنجه روی زمین است. در صورتی که کفش اجازه دهد پای شما همانند زمانی که بدون کفش است خم شود، این کفش انعطاف پذیری مناسبی دارد. توجه داشته باشید که اگر کفش شما انعطاف پذیری مناسبی نداشته باشد ممکن است سبب دردهایی در ناحیه تاندون آشیل یا عضلات پشت ساق شود.
۴- زیره و لایه میانی
یکی از نکات بسیار مهم در انتخاب کفش های ورزشی، میزان ضربه پذیری و انتقال ضربه به پا است. به همین دلیل شما باید در انتخاب کفش خود، توجه زیادی به زیره و لایه ی میانی داشته باشید. بیشتر کفش ها دارای زیره ی لاستیکی هستند و از این لحاظ فرقی بین آن ها وجود ندارد. تفاوت بیشتر کفش ها در طراحی زیره ی آن ها است. زیره ی کفش پیاده روی و دویدن باید دارای قوس هایی در ناحیه ی میانی باشد تا فشار حاصل از ضربات وارد شده به کفش را کمتر به پا منتقل کند
انتخاب کفش مناسب دویدن و عوامل تاثیر گذار بر آن
کف بیرونی کفش
کفش های پیاده روی می توانند از نظر کف بیرونی کفش متفاوت باشد و این ویژگی بستگی دارد به این که کفش ها برای چه منظوری ساخته شده اند. عمدتا از انواع ترکیبات لاستیکی برای تولید کف بیرونی کفش استفاده می شود و بعضی از این ترکیبات طوری طراحی شده اند که قابلیت انقباضی و ماندگاری بیشتری نسبت به انواع دیگر داشته باشند.
کف های بیرونی کفش های پیاده روی معمولا کم وزن و باریک هستند و انعطاف پذیری زیادی دارند. البته بعضی از کارخانه های تولید کفش های پیاده روی از کف های بیرونی مشابه با کفش های ساق دار استفاده می کنند. این کف های بیرونی قوی تر، قابلیت انقباضی و پایداری کفش هات را افزایش می دهند. شناخته شده ترن نوع این کف های بیرونی که از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است، «ویبرام» نام دارد. کف های ویبرام، ترکیبی از لاستیک، سیلیکون و کربن هستند که شباهت بسیاری با ترکیبات مورد استفاده در تولید لاستیک های خودرو دارند.
کفش پیاده روی؛ چرم یا غیر چرم؟!
معمولا از چرم، جیر یا مِش برای تولید رویه کفش های پیاده روی استفاده می شود. البته در بعضی از موارد هم ترکیبی از 2 جنس مورد استفاده قرار می گیرد. کفش های پیاده روی از جنس جیر یا مِش، فضای مناسبی برای گردش هوا فراهم می کنند و وزن کمتری نسبت به کفش های چرمی دارند. کفش های کاملا چرمی معمولا سنگین ترن نوع هستند، در حالی که انواع پارچه ای در گروه سبک ترین ها قرار می گیرند. کفش های پیاده روی چرمی، مانند انواع ساق دار دوام بیشتری دارند و به طور طبیعی ضد آب هستند.
همین ویژگی باعث سنگین تر شدن کفش های چرمی می شود اما احتمال آسیب دیدن آنها را کمتر می کند. این در حالی است که کفش های پیاده روی ساق دار پارچه ای بسیار سبک هستند و انعطاف پذیری بالایی دارند، اما خیلی راحت صدمه می بینند. به طور کلی، کفش های پیاده روی با توجه به سبک طراحی و برند انتخابی شما، می توانند قابلیت ضد آب نیز داشته باشند. اولویت های شخصی و تجربه های گذشته، دو عامل مهم در انتخاب کفش های پیاده روی جدید هستند.
