کاربرد نسبت شارپ در ارزهای دیجیتال

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،سرمایه گذاری به معنای موکول نمودن مصرف منابع مالی با هدف کسب سود، افزایش ثروت و دستیابی به امکان مصرف بیشتر در آینده است. اولین و مهم ترین اقدام در سرمایه گذاری، شناسایی فرصت های مناسب با در نظر گرفتن ریسک های احتمالی آن است. در حال حاضر با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور و اهمیت حفظ ارزش پول، افراد جامعه دغدغه کسب سود بیشتر با کمترین ریسک ممکن را دارند.

سرمایه یکی از منابع اقتصادی محدود کشورها محسوب می شود و به همین دلیل اقتصاددانان و متخصصین امور مالی همواره در پی شناسایی راه های مطلوب استفاده از آن برای در اختیار گذاشتن سرمایه گذاران هستند.

عملکرد خوب بازار سرمایه در طی چند سال اخیر، توجه بسیاری از سرمایه گذاران را به این حوزه معطوف ساخته است. به دلیل پیچیدگی های موجود در بازار سرمایه، ورود به این بازار نیازمند دانش بوده و باید آگاهانه باشد در غیر اینصورت ضررهای جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت.

نسبت شارپ چیست؟

برخی از سرمایه گذاران و تریدرها به اشتباه موفقیت پرتفوی خود را تنها بر اساس میزان بازدهی آن می سنجند و سرمایه گذاران معدودی ریسک های موجود در دستیابی به این سود را در نظر می گیرند. معیارهای ارزیابی عملکرد پرتفوی، عوامل مهمی در تصمیمات سرمایه گذاری هستند. یکی از این معیارهایی که مورد توجه فعالان بازار رمزارزها قرار گرفته، نسبت شارپ است. نسبـت شارپ میانگین بازده بدست آمده مازاد بر نرخ سود بدون ریسک به ازای هر واحد از نوسان پذیری یا ریسک کل است. با کسر نرخ بدون ریسک از میانگین بازده، عملکرد فعالیت های مربوط به قبول ریسک را می توان جدا نمود.

متنوع سازی سبد سهام

اگر سبد دارایی ارز دیجیتال را به شکلی متنوع انتخاب کنید که همبستگی کمی بین این دارایی ها وجود داشته باشد، ریسک سبد سهام تان کاهش می یابد. اگرچه داشتن یک رمزارز با رشد قیمت خوب ممکن است وسوسه برانگیز باشد اما هر سرمایه گذار با تجربه ای، با سرمایه گذاری در دارایی های مختلف به محافظت از خود در برابر ریسک می پردازد. توجه داشته باشید که تنوع در سبد دارایی ارز دیجیتال به معنای داشتن تعداد زیادی کوین نیست که این امر نیز اشتباهی بزرگ در زمینه سرمایه گذاری رمزارزها است.

به منظور تنوع در سبد دارایی رمزارز خود کافی است که کوین های قابل اعتماد و با ماهیت متفاوت را نگهداری کنید تا همبستگی بین کوین ها کاهش یابد و نسبت شارپ (Sharpe Ratio) سبد سرمایه گذاری شما افزایش یابد.

کاربردهای نسبت شارپ و نسبت های سورتینو و ترینور

با استفاده از نسبت شارپ قادر خواهید بود تا منشا سوددهی کسب شده در هر سرمایه گذاری را متوجه شوید و با استفاده از این داده ها تصمیمات هوشمندانه تری اتخاذ کنید. در سرمایه گذاری هرچه نسبت شارپ یک سبد دارایی بالاتر باشد، به معنای عملکرد بهتر در تعدیل ریسک خواهد بود.

اگر نسبت شارپ منفی شود، دو حالت را می توان متصور شد: یا نرخ بهره بدون ریسک بیشتر از بازده خرید ارز دیجیتال بوده است یا کلا بازده سبد دارایی ارز دیجیتال منفی بوده است. هر کدام از این دو حالت که باشد نشان دهنده عملکرد ضعیف سبد دارایی است. نسبت شارپ شاخه های مختلف را شامل می شود که تمامی آن ها کاربردی و بسیار مفید هستند. یکی از آن ها نسبت سورتینو (Sortino) دیگری نسبت ترینور (Treynor) است.

سورتینو سود سبد رمزارزها را به ازای ریسک منفی تعیین می کند، اما با ترینور می توان مقدار کل بازده مازاد را به ازای هر واحد ریسک که سبد رمزارزها می تواند بپذیرد، بدست آورد. برخلاف نسبت شارپ متعارف که کل ریسک مطلوب و نامطلوب سرمایه گذاری را در نظر می گیرد، سورتینو فقط ریسک نامطلوب را در نظر می گیرد. همچنین نسبت سورتینو اثراتی را که حرکات قیمتی رو به بالا (افزایش قیمت) روی انحراف معیار می گذارند، حذف می کند. به همین دلیل، فقط روی توزیع سود کمتر از سود هدف (کاهش قیمت) متمرکز است.

نسبت شارپ در ارزهای دیجیتال

نوسانات بازار ارز دیجیتال به شکلی است که هر ترید یا سرمایه گذاری می تواند ضرر زیادی را به دنبال داشته باشد و اگر مدیریت ریسک در ارز دیجیتال به درستی انجام شود، می تواند با کنترل وقایع آینده، از ضررهای احتمالی پیشگیری کند. با توجه به اینکه نسبت شارپ (Sharpe Ratio) ابزاری سودمند برای بررسی بازده با ریسک تعدیل شده است، بیشتر تریدرهای رمزارزها از آن استفاده می کنند. تریدرها با این ابزار می توانند درک بسیار بهتری از میزان ریسکی که باید بپذیرند، داشته باشند و تصمیم گیری دقیق تری در ترید یا سرمایه گذاری خود داشته باشند.

به جز کوین هایی مانند بیت کوین، اتریوم، ریپل و تتر که ارزش بازار بالایی دارند و به طور نسبی باثبات تر از سایر ارزها هستند، تعداد بسیار زیادی از رمزارزها را باید پرریسک قلمداد کرد. در واقع، بسیاری از ارزهای دیجیتال فاقد ثباتی هستند که بیت کوین، اتریوم، ریپل و تتر دارند؛ آن هم به این دلیل که بازار این ارزها نقدشوندگی کمتری دارد.

دقت داشته باشید که نسبت شارپ نمی تواند بی ثباتی های بازار رمزارزها را برطرف کند، اما می تواند پیش بینی بهتری از قیمت آینده آن ها به ما بدهد؛ با اینکه بر اساس ماهیت، رمزارزها غیر قابل پیش بینی هستند.

محدودیت های نسبت شارپ

نسبت شارپ در سرمایه گذاری رمزارزها چه پایین باشد و چه زیاد، تنها بخشی از ارزیابی را جهت سرمایه گذاری یا ترید پوشش می دهد و برای اینکه این نسبت معنای بیشتری داشته باشد، باید در کنار سایر شاخص ها و نسبت ها مقایسه شود زیرا به عنوان مثال مقایسه نسبت شارپ یک سبد رمزارز با سبد دیگر، فقط نشان دهنده آن است که عملکرد ریسک و بازده تعدیل شده یکی بهتر از دیگری است. از دیگر محدودیت های نسبت شارپ این است که در این نسبت بازده ارزهای دیجیتال دارای توزیع نرمال فرض شده است. در یک توزیع نرمال، ۶۸% داده ها در فاصله مثبت و منفی یک انحراف معیار از میانگین قرار دارند اما چنین فرضی به ندرت در بازار رمزارزها مطابق با واقعیت می شود.