به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از تسنیم، تمام کارکنان مشمول قانون کار که طبق تعریف این قانون «کارگر» شناخته می‌شوند، مشمول عیدی و پاداش پایان سال هستند. عیدی این گروه، متفاوت با میزان عیدی کارکنان دستگاه‌های اجرایی و دولتی است و به تناسب میزان «حقوق پایه» متفاوت است.
مبنای پرداخت عیدی کارگران در صورتی که یک سال کامل در محل کار خود سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، حداکثر (سقف عیدی کارگران) 12 میلیون و 539 هزار و 250 تومان و حداقل (کف عیدی کارگران) نیز 8 میلیون و 359 هزار و 500 تومان است.
کارگرانی هم که کمتر از یک سال یعنی از یک تا 11 ماه سابقه پرداخت حق بیمه دارند، مشمول عیدی پایان سال هستند. این دسته از کارگران به میزان «دو برابر حقوق پایه مندرج در فیش حقوقی، تقسیم بر 12، ضربدر تعداد ماه کارکرد» عیدی دریافت می‌کنند.
به گزارش تسنیم؛ مبنای تعیین عیدی پایان سال همه کارگران مشمول قانون کار، حداقل دو و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای عالی کار است و کارفرمایان باید دو ماه پایه حقوق را به عنوان حداقل عیدی و سه ماه پایه حقوق را به عنوان حداکثر عیدی و پاداش آخر سال به کارگران و نیرو‌های کار خود بدهند.
در واقع کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار، معادل 60 روز آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش بپردازند و مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل 90 روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
19 اسفند سال 1400 شورای عالی کار، حداقل دستمزد کارگران در سال 1401 را 57.4 درصد افزایش داد که با تصویب آن پایه حقوق کارگران از دو میلیون و 655 هزار تومان به 4 میلیون و 179 هزار تومان رسید.
بنابر این گزارش، اگر عدد 1.393.250 ریال که مبلغ دستمزد روزانه در سال 1401 است را در 60 ضرب کنیم، حداقل عیدی سال 140 به دست خواهد آمد؛ بنابراین حداقل عیدی سال 1401 طبق فرمول‌هایی که از قبل ارائه شده است، مبلغ 83.595.000 ریال معادل 8 میلیون و 359 هزار و 500 تومان خواهد بود.
اگر عدد 1.393.250 تومان که مبلغ دستمزد روزانه در سال 1401 است را در معادله بالا قرار دهیم، به مبلغ سقف عیدی سال 1401 خواهیم رسید. بنابراین، حداکثر عیدی سال 1401 طبق همین فرمول، مبلغ 125.392.500 ریال است که معادل 12 میلیون و 539 هزار و 250 تومان خواهد بود.
