به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از سرپوش، اثرانگشت برجستگی های بسیار ریز و قابل رؤیت با چشم مسلح است که در لایه اپیدرم پوست کف دست ها و پا ها وجود دارد. اثر انگشت هر فرد در تشخیص هویت که دقتی صد درصدی دارد مورد استفاده قرار می گیرد؛ حتی اثر انگشت یک دست یا هر دو دست هیچ گونه شباهت یا رابطه ای با یکدیگر ندارند به همین جهت در تشخیص هویت و انگشت نگاری ها از همه انگشتان دو دست نمونه برداری می گردد. در دوقلو های همسان نیز اثر انگشت ها متفاوت است و امکان شباهت اثر انگشت دو نفر، تقریبا یک شصت و چهار میلیاردم می باشد. اما همیشه این طور نیست، مانند مردان خانواده ای در بنگلادش که اصلا اثر انگشت ندارند. پسری به نام ابو سرکار که در روستایی در منطقه راجشاهی شمالی بنگلادش زندگی می کند دچار یک بیماری ژنتیکی نادر و جهش یافته با نام «آدِرماتوگلیفیا» شده است. خبرنگاری که به صورت تصویری با این پسر بنگلادشی ارتباط گرفت گفت: "وقتی که این پسر دستش را جلوی من باز کرد هیچ چیز غیر عادی وجود نداشت اما به راحتی صافی کف دست او را می دیدم. دستی که بدون هیچ شیاری، صاف و صیقلی بود." این پسر که خانواده او کشاورز و خودش دستیار پزشک بود درباره مریضی نادرش مصاحبه ای انجام داد که توجه بسیاری از کاربران فضای مجازی را به خود جلب کرد.
ابو سرکار در مصاحبه خود گفت: "در دوران پدربزرگ و مادر بزرگ من وجود این شیار ها روی دست اصلا چیز مهمی نبود اما حالا همه چیز با اثر انگشت انجام می شود از باز کردن قفل تلفن های هوشمند و عبور از فرودگاه ها گرفته تا رای گیری های مهمی که در سراسر کشور رخ می دهد." او در ادامه گفت:"من فکر نمی کردم که بعد از چند دهه ، شیار های کوچکی در اطراف نوک انگشتان ما، که به عنوان dermatoglyphs شناخته می شوند، به حیاتی ترین داده جمع آوری شده در جهان تبدیل شوند و من را در این گرفتاری بزرگ قرار دهند" «آمال» یکی از مردان خانواده سارکر است که او نیز فاقد اثر انگشت می باشد. آمال می گوید همیشه گواهینامه رانندگی با موتورسیکلت خودش را به همراه دارد، اما وقتی توسط پلیس متوقف می شود این مدرک هیچ کمکی به او نمی کند. این مرد جوان رسید و انگشتان صافش را به ماموران پلیس نشان می دهد، اما افسران پلیس از جریمه او چشم پوشی نمی کنند.
خرید سیم کارت تلفن همراه نیز از دیگر مشکلات مردان خانواده سارکر است، زیرا دولت بنگلادش قانون خرید سیم کارت با تطبیق اثرانگشت با پایگاه داده های ملی وضع کرده است. آپو و آمال سارکر که بدون اثر انگشت هستند و قادر به خرید سیم کارت شخصی نیستند از سیم کارت های خریداری شده به نام مادرشان استفاده می کنند.
آمال سارکر در این باره به BBC گفت: «من هزینه ها را پرداخت می کنم، در آزمون ها قبول می شوم، اما آن ها برای من مجوز صادر نمی کنند، زیرا من دارای اثرانگشت نیستم. این همیشه برای من تجربه ای شرم آور است. من واقعا از توضیح مکرر این وضعیت خسته شده ام. من از مشاوره های زیادی استفاده کرده ام، اما هیچ یک کمکی به من نکرده اند. برادرم ۲۲ ساله آپو شکایت کرده است. فردی به او پیشنهاد داد تا به دادگاه برود، اما واقعا اگر تمام راهکار ها با شکست مواجه شود دیگر چه کاری می توانیم انجام دهیم.»
خوشبختانه پیشرفت فناوری تا حدودی به کمک آمال و مردان خانواده آمده است. به عنوان مثال آپو، برادرش و پدرشان با اسکن شبکیه چشم خود توانستند کارت هوشمند دریافت کنند. طبق قانون اداره شناسنامه ملی، مردان با شناسایی از طریق اسکن شبکیه یا شناسایی چهره می توانند مدارک مورد نیاز خود را دریافت کنند. مردان خانواده سارکر امیدوارند که پیشرفت فناوری بتواند دیگر مشکلات آن ها را نیز حل کند.
دهکده ی خوردنی، با عطر و طعم زنجبیل
