به گزارش سایت خبری ساعد نیوز ، یکی از بیشترین عمل های جراحی در ایران عمل سزارین است.اغلب مادران باردار بدون توجه به عوارض احتمالی، این نوع زایمان را ترجیح می دهند. زایمان سزارین با جراحی انجام می شود که در طی آن برای خارج کردن نوزاد، شکم را برش می دهند.
قبل از زایمان عمل جراحی سزارین و تاریخ دقیق آن توسط پزشک مشخص می شود و معمولا برای افرادی انجام می شود که توانایی زایمان طبیعی را ندارند و البته بسیاری از اوقات تا روز زایمان نیاز فرد را به سزارین نمی توان تشخیص داد. اگر باردار هستید، برای خود مشخص کنید که از سزارین چه توقعی دارید که آمادگی لازم را به شما می دهد.
سزارین می تواند خطراتی را برای جنین ایجاد کند و البته این موضوع به این معنا نیست که این اتفاق برای بچه شما هم می افتد اما معمولا خطرات آن بیشتر از زایمان طبیعی است و پس حتما با ماما یا پزشک خود صحبت کنید و خطرات آن را بررسی کنید.در زیر ۱۵ مورد آنها ذکر شده است :
۱۵ – عادت سزارین به نسلهای بعد تسری پیدا می کند
پیش از وجود سزارین، نوزادانی که سرشان بیش از حد بزرگ بود، نمی توانستند به روش طبیعی متولد شوند و در بسیاری از مواقع زنده نمی ماندند. این که نوزاد در رحم و یا در طول زایمان فوت کند، تحول ژنتیکی را که به تولد موجوداتی دارای سر بزرگتر از حد نرمال بینجامد، همانجا متوقف خواهد کرد. هنگامی که فرزند با صفت خاصی (سر کوچک) متولد نشود، صفت فوق تا زمانی که یک نسخه بهتر در دسترس باشد، حذف می شود یا تغییر می یابد. دانشمندان می گویند از آنجایی که ما از طریق جراحی سزارین در ژنتیک مداخله کرده و از وراثت این صفات طبیعتی جلوگیری می کنیم، خود این عوارض را به وجود می آوریم.
به عبارت دیگر، تعداد زیاد سزارین به این معنی است که تعداد نوزادانی که با سر بزرگ متولد می شوند، بیشتر می شود و این عامل شیوع صفاتی است که طبیعی نیست و این موضوع احتمالاً به این پیام منتهی می شود که نسل های آینده همچنان نوزادانی با سرهایی دارند که برای عبور از کانال تولد بسیار بزرگ هستند. ماحصل این مورد در آینده می تواند یکی از این دو چیز باشد : ۱) نسل های آینده ممکن است تولد واژینال نوزاد را غیرممکن بدانند و تنها قادر به موفقیت در زایمان سزارین باشند. یا ۲) تعداد بیشتری از موارد سقطهای مکرر در اواخر بارداری، تولد نوزادان مرده و مرگ جنین در هنگام زایمان به علت سرهای بیش از حد بزرگ را داشته باشند.
۱۴ – نوزاد سزارینی بیشتر خطر ابتلا به چاقی دارد
اطلاعات ارائه شده نتیجه تحقیقاتی است که اثرات سزارین در نوزادان را برای ۱۶ سال مورد مطالعه قرار داده است. گرچه متولد شدن از یک مادر چاق در سزارین از عواملی است که کودک نیز چاق به دنیا بیاید، اما این تنها عامل تعیین کننده نیست. مطالعات جدید نشان می دهد که نوزادانی که به طور واژینال متولد نمی شوند، در معرض برخی از میکروبیوم ها در کانال تولد قرار نداشته اند که این می تواند مشکلاتی را در متابولیسم و سلامت روده آنها ایجاد کرده و به طور بالقوه اختلالات وزنی بیشتری در نوزادان سزارینی ایجاد کند.
۱۳ – خطر بیشتر ابتلا به آسم
۱۲ – کودک نمیتواند میکروبیوم های مادر را دریافت کند
نوزادان متولد شده از جراحی سزارین در معرض این میکروب هایی که به اصطلاح میکروبیوم نامیده می شوند، قرار نمی گیرند. عدم وجود این گونه باکتریها در هنگام تولد، می تواند اثرات طولانی مدت و پیامدهای بهداشتی زیادی در ارتباط با عملکرد سیستم ایمنی بدن داشته باشد. خوشبختانه، تحقیقات لازم در حال حاضر آغاز شده است، آزمایشی برای اینکه آیا نوزادان سزارینی می توانند همان مزایای نوزادان طبیعی را به سادگی و از طریق قرار گرفتن در معرض میکروبیوم های واژن مادر دریافت کنند یا خیر.
یک نمونه از شرکت کنندگان تحت نظارت قرار گرفتند و این کار به شیوه مصنوعی برایشان انجام شد ولی برای تشخیص اینکه آیا این نوع مداخله سودمند است یا خیر، تحقیقات بیشتری لازم است.
۱۱- خطر بالای لوسمی کودکان
برخی از توضیحات احتمالی درباره دلایل آن به سطوح بالای کورتیزول هورمون استرس در طول زایمان مصنوعی، به علاوه عدم قرارگیری در معرض میکروبیومی است که نوزادان واژینال در معرض آن قرار دارند. باور کنونی این است که کنترل کودک از قرار گرفتن در معرض کورتیزول در هنگام تولد، ممکن است سلول های اولیه لوسمی را از بین ببرد و مانع از رشد آنها شود. تحقیقات بیشتری لازم است تا اطلاعات قابل اعتماد و دقیقتری به ما بدهد. دانشمندان امیدوار هستند که این اطلاعات در پیشگیری از سرطان مفید باشد.
۱۰- کودک بیشتر خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ دارد
این اطلاعات از ۲۰ مطالعه جداگانه در سراسر جهان جمع آوری شده است. پزشکان در این تحقیق حدس می زنند که این ممکن است به علت نارسایی واکنش های ایمنی در نوزادان سزارینی باشد که از ابتدا به جای مایع واژن مادر خود، در معرض باکتری های موجود در محیط بیمارستان هستند. آنها توضیح می دهند که سیستم ایمنی بدن مسئول از بین بردن سلول های بتای پانکراس است که در دیابت نوع ۱ یافت می شوند. اختلال در تولد طبیعی ممکن است موجب این نتیجه مضر باشد.
۹- بسیاری از نوزادان سزارینی مبتلا به اختلالات شنوایی موقت هستند
نوزادان سزارینی فواید فوری را به دست نمی آورند، اما انجام غربالگری اضافی که معمولاً برای نوزادانی که در آزمایشات اولیه رد می شوند، تجویز می شود نیز برایشان ضروری نیست. پزشکان می گویند که برخی از موارد فقط در مورد نوزادان سزارینی به مقدار کمی متفاوت است و اگر آزمایش های آنان چند روز به تعویق بیفتد، نتایج بهتر خواهند بود. نکته اصلی این است که والدین باید از احتمال بالای یک آزمون شنوایی شکست خورده مطلع شوند تا مانع از نگرانی های غیر ضروری آنان شود.
۸- خطر بالای بیماری و اختلالات جدی
نتایج تحقیقات نشان می دهد که نوزادان سزارینی ۴۰% بیشتر احتمال دارد که یک نقص ایمنی داشته باشند و ۱۰% احتمال ابتلا به آرتریت روماتوئید جوانان را نیز بیشتر دارند. دلایل هنوز روشن نیست، اما احساس می شود که مداخله جراحی بر سیستم ایمنی بدن و عملکرد روده تأثیر منفی می گذارد. دانشمندان می گویند که سزارین یکی از عواملی است که با توجه به تأثیرات محیطی که روی ژن ها ایجاد می کند، موجب بیمار شدن کودکان می شود.
۷- تاخیر عملکرد مغز
محققان بر این باورند که این اتفاق می افتد زیرا رشد مغزی از روش زایمان تاثیر می گیرد. یافته ها نشان می دهد که تفاوت های شناختی بین نوزادان وجود ندارد، بلکه تفاوت در توانایی تمرکز و توجه داوطلبانه است. هنوز مشخص نیست که چرا سزارین چنین اختلالاتی را در عملکرد مغز ایجاد می کند، همچنین مشخص نیست که این اثرات بلند مدت و برای همه عمر هستند یا خیر.
۶- نوزادان سزارینی بسیار کمتر احتمال دارد که شیر کافی بخورند
مادران با سزارین ناخواسته بسیار بیشتر احتمال دارد که به شیردهی ادامه دهند. زنانی که قصد تغذیه کودکشان با شیر خود را دارند و سزارین می کنند، ۴۱ درصد احتمال ابتلا به مشکلات رایج شیردهی را بیشتر از طبیعی ها دارند. از کسانی که خودخواسته سزارین می کنند، احتمال بیشتری وجود دارد تا قبل از ۱۲ هفته پس از زایمان به شیردهی خود خاتمه دهند. یکی از عوامل مهم این است که نوزادان متولد شده به روش سزارین به احتمال زیاد بلافاصله پس از تولد و یا در فاصله ۲۴ ساعت بعد از زایمان، از شیر مادر تغذیه نمی شوند.
علاوه بر این، نوزادان سزارینی کمتر احتمال دارد تماس پوست به پوست با فرزندشان برقرار کنند، کاری که برای کودک بسیار التیام آور است. معمولاً گزارش می شود که هر دوی تغذیه با شیر مادر و تماس پوست با پوست به دلیل اثرات جراحی برای مادر سزارین شده، ناراحت کننده و ناخوشایند هستند. محققان بر این باورند که اگر زنان در حین حضور در بخش مراقبتهای پس از سزارین، بیشتر به شیردهی تشویق شوند، نتیجه به گونه ای دیگر خواهد بود.
۵- وابستگی احساسی کمتری به مادر
متأسفانه این اختلالات می تواند پیامدهای پایداری در پیوند مادر و کودک داشته باشد. هورمون های مهم توسط مادر و نوزاد در هنگام تولد و بعد از یک ساعت از آن منتشر می شوند. هنگامی که تماس به تأخیر بیفتد، این هورمون هایی که موجب وابستگی و دلبستگی می شوند، زمان خود را برای توسعه پیوند طبیعی بین مادر و نوزاد از دست می دهند. به همین دلیل، بسیاری از مادران پس از سزارین، یک تلاش مضاعف را برای ارتباط با نوزادان خود گزارش می دهند.
۴- خطر بیشتر مشکلات تنفسی
مسائل می تواند کاملاً جدی بوده و اغلب نیاز به پذیرش در محل مراقبت های پیشرفته بیمارستان داشته باشند. در واقع، سندرم اختلال تنفسی که معمولاً به سزارین مرتبط می شود، می تواند منجر به بستری تا ۲۶ روزه نوزادان شود. لذا نگرانی های جدی نسبت به افزایش تعداد سزارینهای برنامه ریزی شده و افزایش تعداد نوزادان پیش از موعد و کم وزن متولد شده رو به افزایش است. احتمال محاسبه غلط یک یا حتی چند هفته در بارداری وجود دارد و همین ممکن است به یک برنامه ریزی اشتباه برای تولد یک نوزاد نارس سزارینی منجر شود.
۳- استرس و شوک بیشتر
کارشناسان می گویند که اکثر والدین و متخصصان قادر به تشخیص کودک آرام و راحت از کودکی که دچار شوک شده، نیستند. این پدیده ممکن است توضیح دهد که چرا یک کودک به ظاهر آرام به طور ناگهانی برای مدت زمان طولانی غیر قابل تحمل می شود، زیرا او در شوک بوده است. بخشهای اورژانس سزارین مکانیسم های تنش زای مختلف دارند، به طوریکه درد زایمان معمولاً به طور طبیعی اتفاق می افتد اما خود زایمان خیر. مداخله پزشکی در این مواقع ضروری است و معمولاً در مادر، سطح بالایی از استرس و اضطراب وجود دارد. البته، متاسفانه این هورمون ها به نوزاد نیز منتقل می شوند و می توانند منجر به مشکلات مشابه در ارتباط با استرس و تروما شوند.
۲- خطر آسیب کودک با چاقوی جراحی
در صورت بروز چنین مشکلی اکثر والدین شوکه می شوند و معمولاً هرگز به آنها اطلاع داده نمی شود که این یک خطر احتمالی است. متأسفانه، نزاع برای احقاق حق نیز معمولاً به سود جراحان است، زیرا جراحان معمولاً در برابر این نوع قضایای مبتنی بر حادثه، محافظت قانونی می شوند و پیش از جراحی رضایت نامه لازم را از والدین دریافت می کنند.
۱-نمرات آپگار پایین
تست آپگار اولین آزمایش برای نوزادان است و تعیین می کند که آیا کودک نیاز به کمک های پزشکی دارد یا خیر. این ارزیابی وضعیت کودک سریع و متعلق به ۱ و ۵ دقیقه پس از زایمان اوست. این تست شامل یک ارزیابی از ظاهر کودک، پالس، پاسخگویی، فعالیت عضلانی و تنفس اوست. هر جنبه ای از آزمون ۲ نمره دارد و اوضاع کلی کودک به این امتیاز اضافه می کند که هر چه امتیاز بالاتر باشد، وضعیت نوزاد بهتر است.
نوزادان با امتیاز ۳ یا کمتر نیاز به مراقبتهای ویژه دارند و نوزادان با نمرات ۴ تا ۶ ممکن است به نوعی از کمک های تنفسی نیاز داشته باشند. متأسفانه، نوزادان سزارینی در معرض تحرکات مفید واژنی نیستند و علاوه بر این، ممکن است از ناراحتی ناشی از تولد پیچیده و نامانوس خود در معرض آشفتگی قرار بگیرند. این بدان معنی است که نوزادان فوق احتمال بیشتری برای نمره آپگار پایین داشته و نیاز به نوعی مداخله پزشکی دارند.