موضوع هوای آلوده در جهان که بیش تر در شهرهای بزرگ نمود پیدا کرده است. امروزه به بحث اصلی حوزه صنعت و محیط زیست تبدیل شده است. به طوری که برای مثال، چند دوره اخیر نمایشگاه های بزرگ خودرو در جهان با محوریت و زمینه اصلی «هوای پاک» و «محیط زیست» برگزار می شوند.در این میان، شرکت های خودروساز داخلی نیز بنا بر وظیفه اجتماعی خود و مقررات حاکم، در صددند. تا حد امکان محصولات خود را به تجهیزات و استانداردهای کنترل آلایندگی مجهز سازند. تا در کاهش مضرات این پدیده در کشور، سهمی ایفا کنند. این استانداردهای آلایندگی در اصل میزان مجاز برای انتشار گازهای آلاینده خودروی نو که در کشورهای اتحادیه اروپا فروخته می شوند را تعریف می کند.انتشار اکسیدهای نیتروژن (NOx)، هیدروکربن ها (THC)، هیدروکربن های بدون متان (NMHC)، مونوکسید کربن(CO) و ذرات معلق (PM) را در این استانداردها لحاظ می شوند. استاندارد بودن موتور خودرو با تست موتور در یک چرخه آزمون معین، بررسی می شود. موتورهایی که با این استاندارد مطابقت نداشته باشند قابل فروش در اروپا نیستند.
تعریف آلودگی هوا
قبل از بررسی تفاوت بنزین یورو 2 و یورو 4 باید تعریف آلودگی هوا را بدانیم.آلودگی هوا عبارت است از وجود یک یا چند آلاینده در هوای آزاد مانند گازها، بخارات، گرد و غبار، بو، دود غلیظ و … با کمیت، مشخصات و زمان ماندن کافی که برای زندگی انسان، حیوانات و گیاهان خطرناک و برای اموال مضر باشد و یا به طور غیرقابل قبول مانع استفاده راحت از زندگی و اموال گردد.
استاندارد آلایندگی یورو در بنزین به چه معناست؟
اتحادیه اروپا از سال ۱۹۹۳ با در نظر گرفتن، میزانی از آلایندگی برای خودروها تصمیم گرفت تا در کاهش آن اقدامی کند. اروپا در این استاندارد مقرر کرد که انتشار اکسید نیتروژن (NOx)، هیدروکربن ها (THC)، هیدروکربن های بدون متان (NMHC)، مونوکسید کربن (CO) و ذرات معلق (PM) باید در خودروها کاهش یابد. البته این موضوع فقط خودورها شامل نمی شود بلکه بنزین مورد نیاز آن ها نیز باید تغییر کند.
چرا استانداردهای آلایندگی یورو مهم هستند؟
اگر بخواهیم به زبان ساده توضیح دهیم، استانداردهای آلایندگی یورو آمده اند تا خودروسازان با کاهش میزان انتشار مواد شیمیایی مضر در طول زمان، زمین را به سوی آینده ای سبزتر و بهتر سوق دهند.شاید بپرسید چرا تولید خودروهایی را که برای محیط زیست مضر هستند متوقف نمی کنند؟ حقیقت این است که با وجود هزاران خودروی جدید که هر ساله وارد جاده ها می شوند، این کار تقریبا غیرممکن خواهد بود. علاوه برآن، زمانی که این استانداردها در سال ۱۹۹۲ معرفی شدند، هنوز فناوری های کاهش دهنده آلایندگی وجود نداشتند.
در عوض استانداردهای آلایندگی یورو را تعیین کرده اند تا به تدریج خودروهای جدیدتر با این فناوری ها ادغام شوند و هر چند سال یک بار خودروهای سبزتر و بی خطرتری را نسبت به خودروهای قدیمی داشته باشیم. این کار به کارخانه های خودروسازی زمان می دهد تا درباره جایگزین های پاک تر تحقیق کنند. این کار واقعا هم مؤثر بوده است، به طوری که انجمن تولیدکنندگان و عرضه کنندگان وسایل نقلیه موتوری (SMMT) ادعا می کند خودروهای مدرن امروزی ۵۰ برابر پاک تر از اتومبیل های قبل از دهه ۱۹۷۰ هستند.
تفاوت خودروهای یورو ۲ با یورو ۴
بسیاری از افراد نمی دانند که این خودرو ها با دیگر خودرو ها چه تفاوت هایی دارند. امروزه بسیاری از شرکت های خودرو سازی باید بتوانند خودرو هایی را تولید کنند که استاندارد های جهانی داشته باشد و خطرات بسیار کم تری برای جهان و محیط زیست داشته باشد. استاندارد های جهانی برای کاهش آسیب دیدگی محیط زیست را اروپا تعیین می کند و هر خودرویی که این ویژگی ها را داشته باشد قابلیت فروش دارد و در غیر این صورت در اروپا فروخته نمی شوند. در ادامه بخشی از تفاوت خودروهای یورو ۲ با یورو ۴ را با هم بررسی می کنیم که این تفاوت ها در بخش آلاینده های تولیدی آن ها می باشد.
- ذرات معلق:این ذرات برای ماندن در هوا بسیار سبک می باشند و ممکن است سمی نباشند. این نوع ذرات ممکن است مایع یا جامد باشند. برای مثال می توان به دوده و آزبست اشاره کرد. مهم ترین مشکلاتی که این نوع ذرات دارند این است که تا مدت ها در هوا باقی می مانند و آلودگی ایجاد می کنند. سازندگان خودرو ها سعی کرده اند که خودرو های یورو ۴ کم تر این مواد را تولید کنند و کم تر محیط را آلوده کنند.
- منوکسید کربن:این گاز از جمله گاز های بی رنگ و بدون بو می باشد که از سوختن ناقص سوخت های فسیلی ایجاد می شود. این گاز ها در اثر سوختن ناقص سوخت در برخی از خودرو های یورو ۲ ایجاد می شود که ماشین سازان سعی کرده اند با رعایت استاندارد های جهانی این مشکل را در خودرو های یورو ۴ از بین ببرند.
- دی اکسید گوگرد:گازی است بی رنگ که بیش تر، از سوختن سوخت های حاوی گوگرد نظیر زغال سنگ و نفت پدید می آید. این گاز می تواند اکسید شده و آلاینده ثانویه نظیر تری اکسید گوگرد به وجود آورد. از ترکیب این گاز با آب موجود در هوای مرطوب، اسید بسیار خورنده، اسید سولفوریک تشکیل می شود. این گاز می تواند مشکلات بسیار زیادی برای محیط زیست ایجاد کند. شود.
- اکسید های نیتروژن:معمولا از اکسید های نیتروژن برای دفع زباله ها استفاده می شود. باید بدانید که این گاز به همین راحتی ها تولید نمی شود و حتما باید اکسیژن و نیتروژن در دمای بالا با احتراق ترکیب شوند. این گاز برای محیط زیست خطر دارد و شما می توانید با انتخاب خودرو های یورو ۴ این مشکل را تا حدود بسیار زیادی کاهش دهید.
خودروهای مختلف با چراغ روشن بنزین چند کیلومتر می توانند بروند؟
