کودکان از چه کسانی و چگونه الگو برداری میکنند؟ 

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، اما چطور می توانیم احتمال الگوبرداری کودک را از خودمان بالا ببریم؟ قبل از هرچیز باید به این نکته ی مهم توجه کنید که کودکان ممکن است از هر رفتاری که از شما سرمیزند سرمشق گیری کنند. پس نباید فقط به رفتاری که می خواهید در کودکتان شکل بگیرد توجه کنید و باید مراقب همه ی رفتار هایتان در مقابل کودکان باشید.

شما به عنوان الگو در سالهای پیش دبستانی فرزندتان از نفوذ بسیار زیادی برخوردارید و معمولا کودکان رفتارهایی که از شما سر میزند را تکرار می کنند. اما آن الگوبرداری و سرمشق گیری ای اهمیت دارد که در نبود والدین هم کودک رفتار سرمشق گیری شده از والدین را تکرار کند. ما از طریق ترفند های زیر و تقویت ویژگی های زیر در خودمان می توانیم احتمال الگو برداری فرزندمان را از رفتارهایمان بالا ببریم:

صمیمیت و پذیرا بودن

کودکان بیشتر احتمال دارد که از بزرگسالانی که صمیمی هستند و آنها را می پذیرند، تقلید کنند. آنها علاقه ای به الگوبرداری و حتی توجه به رفتارهای بزرگسال سرد و بی تفاوت ندارند. دلبستگی ایمن بین شما و فرزندتان او را به الگوبرداری از شما راغب تر خواهد کرد. اگر او از رفتار شما و بودن با شما خوشحال باشد، سعی خواهد کرد که ویژگی ها و رفتارتان را درونی کرده و مانند شما شود.

شایستگی و قدرت

کودکان به احتمال بیشتری از کسانی که از آنها بزرگتر هستند و قدرتمند به نظر می رسند الگو برداری خواهند کرد، زیرا می خواهند مانند آنها برزگ و قدرتمند باشند. قدرتمند بودن شما به هیچ وجه با صمیمی بودن تان در تعارض نیست. شما در عین حال که با فرزندتان مهربان و پذیرا هستید می توانید جایگاه قدرتمند والدینی خود را حفظ کنید. کودکان افراد قدرتمند و شایسته را تحسین می کنند و دوست دارند از رفتارهای آنها الگوبرداری کنند.

هماهنگی بین تاکیدها و رفتار

اگر شما به عنوان الگو حرفی بزنید ولی بر خلاف آن عمل کنید، کودکان متوجه بی اعتباری حرفهایتان خواهند شد و به آنها توجهی نخواهند کرد. چیزی که اهمیت دارد رفتار شماست و آنها رفتاری که انجام می دهید را به عنوان تاییدی بر حرفهایتان در نظر می گیرند. مثلا اگر به فرزندتان بگویید که دروغگویی بسیار بد است ولی مدام مقابل چشمهای او به دیگران دروغ بگویید، او به حرفی که زده اید توجهی نخواهد کرد و فقط رفتارتان را خواهند دید.

او دیگر شما را آنطور که باید شایسته در نظر نمی گیرد و سپس می فهمد که به راحتی می توان قوانین را دور بزند. کودک با خود می گوید: بله دروغ گفتن بد است اما راحت می توان به دیگران دروغ گفت و آنها را گول زد همانطور که پدرم این کار را می کند.