به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از روزنامه جوان، از مقطع پیروزی انقلاب اسلامی و با فرار عده ای از سلبریتی ها به خارج از کشور، گروه های اپوزیسیون و مخالف با جمهوری اسلامی سعی کردند با استفاده از نیرو های نفوذی سیاسی و صدالبته با کمک کانون های فرهنگی و هنری خارج از کشور، آتش مخالفت و دشمنی با نظام جدید را در ایران همچنان زنده نگه دارند و به جذب قشر خاکستری جامعه ایران بپردازند. هم از روی اپوزیسیون، سلبریتی های قدیمی و خارج نشین را هنوز برای خبرسازی و تولید محتوا حفظ کرده است و آن ها هم با تداوم خوانندگی و در مواردی بازی در فیلم ها، با وجود سن بالا و بروز ناتوانی های جسمی، سعی در جلب و جذب مخاطبان داشته و دارند. این سعی در جلب توجه، تنها در بخش تخصصی این سلبریتی ها نبوده است و آن ها با وجود اینکه متعلق به نسل قدیم هستند، با راهنمایی مشاوران شان از راه های متفاوت و جدید برای ادامه حیات و دیده شدن خود استفاده می کنند. این راه ها از چالش زدن ریش و سبیل «اِب» گرفته تا مصاحبه فمنیستی «گوگوش» در تخریب همسران متعدد خویش و نیز پسرش و توهین «عارف» به ائمه معصومین (ع)، همه به نوعی بازی برای ادامه حیات و صد البته درآمدزایی آنهاست. مقال پی آمده درصدد است تا به بازخوانی کارنامه سیاسی برخی از آنان بپردازد.
سال ها کاسبی با حربه «آخرین کنسرت»
در بین سلبریتی های قدیمی لس آنجلسی، «ابراهیم حامدی» معروف به «اِبی»، به خاطر آهنگ ها و حاشیه سازی در این سال ها، توانسته خویش را در میان اخبار روز حفظ کند و در کانون توجه باقی بماند. از طرفی او به عنوان کسی که جهت گیری سیاسی ضدجمهوری اسلامی دارد و مدام با خانواده پهلوی در ارتباط است، شناخته می شود. این خواننده قدیمی با وجود سن بالا و تحلیل رفتن قدرت خوانندگی اش، همچنان دست از فعالیت برنداشته است.
ابی در سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و از ازدواج اولش، صاحب سه دختر است. وی پس از جدایی از همسر اول، با مهشید برومند ازدواج می کند. مهشید یک پسر به نام «فرشید» دارد که پسرخوانده ابی محسوب می شود و در تأسیس سایت های شرط بندی با «ساسی مانکن» شریک است. ابی در دوران قبل از انقلاب، با برادران «شهبال» و «شهرام شب پره» آشنا می شود. شهبال صدای او را می شنود و به وی پیشنهاد کار در گروه «بِلَک کتز» را می دهد. ابی مدت زیادی در کاباره «کوچینی» به عنوان یک خواننده معمولی کاباره ای، روی صحنه می رود. طبق اطلاعات موجود، ابی پیش از انقلاب تک آهنگ های زیادی را روی صفحه منتشر کرد، ولی هیچ گاه آلبوم مستقلی از او ارائه نشد. آثار این دوره او، بعد از انقلاب و در خارج از کشور بود که در قالب آلبوم های مستقل و به صورت کاست به بازار عرضه شد. بیشتر منتقدین اعتقاد دارند که ابی به طور رسمی، فعالیت حرفه ای و محبوبیت خود را بعد از انقلاب به دست آورد.
در مورد خوانندگان مورد توجه در دوره قبل از انقلاب، با توجه به سلیقه عمومی، اسامی متفاوتی را می شود نام برد. با این همه نام ابی، هرگز جزو این اسامی نبود، چراکه با وجود خوانندگان مطرحی مانند: داریوش، ایرج، ستار و... الخ که توانسته بودند جای پای خود را نزد مخاطبان شان محکم کنند و حتی در مواردی با ارتباط نزدیک با دربار، یکه تاز میدان شوند، دیگر جایی برای جولان تازه واردهایی، چون ابی نبود. چیزی که باعث شد ابی مشهور شود و مورد توجه و حمایت اپوزیسیون قرار بگیرد، مسئله جهت گیری سیاسی این خواننده و خواندن آهنگ هایی در مخالفت با رژیم پهلوی بود. ترانه هایی مانند: «خانه سرخ است»، «بشکن»، «نون و پنیر و سبزی»، «شکار»، «درخت» و... از جمله ترانه های ابی است که جهت گیری سیاسی او و مخالفتش با نظام وقت را نشان می دهد.
این خواننده در مصاحبه های خود در چند سال اخیر و نیز در صفحات اجتماعی اش، مخالفت خود با جمهوری اسلامی را نشان داده است. با توجه به جهت گیری سیاسی ابی و مورد توجه قرارگرفتن این خواننده توسط اپوزیسیون، او پله های ترقی در خارج از کشور را خیلی سریع و هموار کرد و توانست به واسطه همین روابط، با موسیقی دانان مشهور همکاری کند و پشت سر هم تک آهنگ و آلبوم بیرون بدهد، آن هم بدون نگرانی از پیدا کردن سرمایه گذار! الان حدود ۱۰ سالی می شود که هر سال، وی با تبلیغات «آخرین تور کنسرت های ابی» در کشور های اطراف ایران، مانند دوبی، ترکیه و ارمنستان و... کنسرت برگزار می کند و بلیت های آن را با رقم های بسیار بالا به مخاطبانش می فروشد! این مسئله که دیگر به صورت شوخی بین مخاطبان او درآمده، باعث شده تا رفتن به آخرین کنسرت ابی جزو آرزوهای شان باشد و مطمئن باشند که بالاخره روزی در آخرین کنسرت وی شرکت می کنند!
یکی از جنجالی ترین اخبار در مورد سلبریتی های خارج از ایران در اواخر سال ۹۸، خبر دعوت «محمد بن سلمان» در عربستان سعودی از گروهی از خوانندگان ایرانی خارج از کشور، به مناسبت فستیوال «جشنواره زمستانی طنطوره» بود. لیلا فروهر، شادمهر عقیلی، اندی و شهرام شب پره در شب نخست این برنامه در پانزدهم اسفند و آرش، ابی و ساسی مانکن (شریک پسرخوانده ابی در سایت های شرط بندی) در شب دوم، برای بن سلمان به روی صحنه رفتند و پول خوبی به جیب زدند! تقریباً می توان گفت که از همانجا، آهنگ «خلیج فارس» ابی به حاشیه رفت. وی چندی بعد و در مصاحبه ای حاشیه ساز و پراعتراض، علت حذف خواندن این آهنگ در کنسرت هایش در کشور های عربی را در یک جمله خلاصه می کند: «من سیاسی نیستم!» این سخنان ابی، باعث حمله طرفدارانش به صفحات مجازی وی و عصبانیت مردم شد و تبعات این عصبانیت، مدت ها با خالی ماندن صندلی های آخرین کنسرت های نامبرده در ترکیه ادامه داشت.
پس از این ماجراها، قضایایی مانند توهین همسر ابی به پست چاووشی به مناسبت شب ضربت خوردن امیرالمؤمنین (ع)، باعث درگیری طرفداران دو خواننده در فضای مجازی شد و در نهایت، ابی برای ختم غائله و از دست ندادن فالوورهایش، در ویدئویی از چاووشی عذر خواست، اما بعد از این ماجرا در صفحه مجازی اش، سهم همسرش را کم رنگ کرد تا مخاطبان را از دست ندهد و به جایش مانند دیگر سلبریتی های قدیمی، پست هایی در حمایت از همجنس گرایان در ایران، لزوم خرید واکسن کرونا از خارج، مخالفت با جمهوری اسلامی و... گذاشت.
آویزان شدن از «شازده خانم»
برخی خوانندگان قدیمی، به خاطر قرابت و نزدیکی با خاندان پهلوی، تواستند پله های ترقی را با سرعتی بسیار بیشتری از همگنان خود طی کنند و در این بین «عبدالحسن ستارپور»، معروف به «ستار» با آهنگ «شازده خانم» که به گفته خودش به افتخار دختر بزرگ پهلوی دوم خوانده بود، جایگاهی ویژه یافت. ستار یک ماه قبل از انقلاب، به خارج از کشور رفت و تاکنون در لس آنجلس ماندگار شده است و طبق گفته های خودش، تنها بعد از سقوط جمهوری اسلامی قصد دارد به ایران برگردد!
ستار در سن ۲۲ سالگی با خواندن ترانه «خانه به دوش» برای سریالی به همین نام، مورد توجه قرار گرفت و پس از آن، رابطه با خاندان پهلوی باعث پیشرفت وی گشت. پس از انقلاب نیز ایجاد رابطه پایدار با اپوزیسیون، راه وی را هموار ساخت. این حمایت موجب فعالیت های بین المللی دیگری، مانند ضبط یک آلبوم با خواننده ای اسرائیلی به نام «عیدان رایخل» شد. آخرین آلبوم ستار، «۴۰ سال خاطره» نام داشت. وی چندین آهنگ سیاسی نیز دارد که نمونه های آن «مردم» و «رفراندوم» هستند که هر دوی آن ها را به همراه «شیفته» و «حسن شماعی زاده» خوانده است. از جمله فعالیت های مجازی ستار در سال های اخیر، اعتراض به رد صلاحیت های شورای نگهبان در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران و پس از آن، انتقاد از سلبریتی های داخلی بود. او در مورد سلبریتی های داخلی در پستی در صفحه مجازی اش گفته بود: «افکار عمومی، اما هنوز منتظر اعلام نظر هنرمندان و سلبریتی هایی مانند: باران کوثری، امیر جعفری، پیمان معادی، الهام پاوه نژاد، شهاب حسینی، ترانه علیدوستی، فاطمه معتمدآریا و اصغر فرهادی و مشابهان آن ها هستند که در دوره های گذشته برای ترغیب مردم به رأی دادن از هیچ اقدامی فروگذار نکردند، اما اکنون به طرز مشکوکی پنهان شده اند....» پس از این پست، تمام تلاش ستار در فضای مجازی، برای تحریم انتخابات ریاست جمهوری بود که البته چندان دیده نشد و مورد توجه قرار نگرفت.
از حاشیه ها و رسوایی های مهم ستار در چند سال اخیر، می توان به بازخوانی آهنگ شازده خانم در مستراح اشاره کرد! ماجرا از این قرار بود که ستار در یک لایو اینستاگرامی شرکت کرد و در این مصاحبه از او درخواست شد که آواز بخواند، این در حالی بود که ستار در حین برقراری لایو اینستاگرام، در سرویس بهداشتی قرار داشت و آوازخواندن او در حال قضای حاجت، به سوژه رسانه ها تبدیل شد! البته عده ای از طرفداران ستار، علت این اقدام در لایو را مستی اش اعلام کردند، ولی بیشتر سلطنت طلبان عصبانی، این حرکت در حین خواندن آهنگ شازده خانم را توهین به خاطرات گذشته دختر شاه سابق دانستند و ستار را متهم کردند که به یادمان های باشکوه خود، ادرار کرده است!
پسر تیمسار نادری افشار، تداوم بخش راه پدر
شهبال شب پره، برخلاف برادرش شهرام که بیشتر وظیفه خوانندگی و ایجاد حاشیه های دلقک وار را بر عهده داشت، در سال های پس از انقلاب به سمت جذب استعداد های همسو با تفکرات اپوزیسیون رفت. به خاطر همین می توان گفت شهبال رسماً مهره مهم اپوزیسیون و در این سال ها بسیار فعال بوده است.
پدر شهبال شب پره، تیمسار «نادری افشار» (شب پره)، نظامی، نوازنده و کارگردان بود. شهبال فرزند اول خانواده است و دو برادر به نام شهرام (خواننده) و شهنام و یک خواهر به نام شهناز دارد. او در ۱۷ سالگی، برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و در رشته موسیقی ادامه تحصیل داد. شهبال پس از فارغ التحصیلی به ایران بازگشت و پایه گذار و مؤسس گروه «بلک کتز» شد. او بعد از انقلاب، به مدت چهار سال در رادیو تلویزیون ایران فعالیت داشت، اما تصمیم گرفت یا به او دستور داده شد که از ایران برود و فعالیت خویش را در امریکا ادامه بدهد. شهبال شب پره، جزو به اصطلاح هنرمندانی بود که از همان ابتدای ترک ایران، فعالیت های زیادی را علیه جمهوری اسلامی انجام داده است و چندی قبل هم به همراه رضا پهلوی، ابراهیم حامدی و... پویش «نه به جمهوری اسلامی» را به راه انداختند. محمد عبداللهی کارشناس مسائل سیاسی، در یادداشتی با عنوان «تیره و تبار موسیقی برانداز» نوشت: «سرنخ موسیقی سیاه و سکولار ۵۰ ساله تاریخ ایران را بدون شک باید در مافیای دو نظامی فاسد عصر پهلوی و حلقه اطراف آن ها جست وجو کرد. سپهبد امیرقاسمی مدیر تشریفات ساواک و تیمسار نادری افشار (که فرزندانش نام خانوادگی شان را به شب پره تغییر دادند)، اساس چندین بنای فاسد هنری در ایران را گذاشتند. از مدیریت بخش فساد رادیو و تلویزیون ملی ایران از دهه ۴۰ گرفته تا پرورش خوانندگان فاسد و پروژه دختر شایسته ایران و... همه توسط این دو نظامی شاهنشاهی پایه گذاری شد....» عبداللهی همچنین در ادامه می آورد که «بعد از چند سال جریان هنر فاسد عصر پهلوی، دوباره در لس آنجلس شکل می گیرد و مافیای نظامی نادری- امیرقاسمی، گام دوم مأموریت خود را کلید می زند. اوایل دهه ۶۰ که ایجاد تلویزیون خصوصی بسیار پرمشقت و پرهزینه است و مردم ایران هنوز ماهواره نداشتند و غرب آسیا فاقد تکنولوژی آن بود، این گروه کار خود را با ساخت و پخش ویدئوکلیپ شروع می کنند. این مافیا به سرکردگی علیرضا امیرقاسمی پسر سپهبد، با پول های بادآورده پدرش و میلیون ها دلار دزدی پهلوی ها از مال مردم ایران و البته پشتیبانی صهیونیست های ایرانی تباری، چون «هما سرشار» و... استارت پروژه فرهنگی ضد نظام جمهوری اسلامی را اینطور زدند....»
در حال حاضر شهبال با پروژه ای به نام «صدا قدغن» که با حمایت بنیاد فرهنگی و هنری «توس» تولید خواهد شد، قصد همراهی مجدد با اپوزیسیون را دارد. این پروژه به اصطلاح با هدف پشتیبانی از زنان ایرانی یا فارسی زبانی برگزار می شود که به دلیل ممنوعیت آوازخوانی، یا سایر محدودیت های فرهنگی و اجتماعی مرتبط با هنرنمایی زنان در عرصه موسیقی، مجبور به مهاجرت یا ترک سرزمین خود شدند. شهبال شب پره در تمام این سال ها سعی کرده است، بیشتر در پشت صحنه و با تولید محتوا و شناسایی اعضای جدید، به اپوزیسیون خدمت کند و شاید به همین خاطر باشد که کمتر از برادرش شهرام، بین مخاطبان عام شناخته شده است.
عدم بازگشت به ایران، به خاطر پرونده مفتوح قتل و قاچاق
«خلیل وثوقی» با نام مستعار «بهروز وثوقی»، از بین سلبریتی های قدیمی مقیم خارج، در زمره چهره های همچنان خبر ساز قلمداد می شود. این سلبریتی که چند سالی است سخن از بازگشت او به ایران، بحث داغ رسانه های درجه دو و سه شده است، تقریباً ۱۰ سال قبل از انقلاب به شهرت رسید.
بهروز وثوقی طبق گفته ها، چندان به درس خواندن علاقه ای نشان نداد و در نهایت هم بعد از اینکه دو بار در آزمون دانشگاه رد شد، در کار خود نیز ماندگار نشد و اخراج گشت! سرانجام شخصی به نام «مسعود صمدی» در سال ۱۳۳۴ و در سن ۱۸ سالگی، وی را کشف کرد. وثوقی در سال ۱۳۳۷ با نقشی کوچک و با بازی در فیلم «طوفان در شهر ما» به سینما آمد. معمولاً نقش هایی نه چندان مهم داشت تا اینکه در سال ۱۳۴۸ و توسط «مسعود کیمیایی»، برای بازی در نقش اصلی فیلم «قیصر» انتخاب شد و این نقطه شروع شهرت وثوقی و ارتباطش با دربار بود. او طبق گفته اطرافیانش، همیشه به مهمانی های دربار دعوت می شد و عضو ثابت این محافل بود. این ارتباط به نفع وثوقی تمام شد، چه اینکه او به خاطر ارتباطش با «اشرف پهلوی»، توانست نفوذ خاصی در سینما یابد و بیشتر از یک ستاره در سینما ظاهر شود. این نفوذ به جایی رسید که بعد از مدتی، وثوقی در قرارداد های خود این شرط را لحاظ می کرد که در هر فیلمی تنها نقش اول را می پذیرد و نام او باید در ابتدای هر فیلم بیاید و دستمزدش را هم خودش تعیین می کند، این در حالی است که هیچ کدام از بازیگران آن دوران، نمی توانند ادعا کنند که می توانستند با این شرایط بازی کنند. در نهایت بهروز وثوقی ۴۱ ساله، دو ماه قبل از وقوع انقلاب اسلامی، برای بازی در فیلم «گربه در قفس» راهی امریکا شد و دیگر بازنگشت. او بعد ها ادعا کرد که این سفر، به نیت فرار نبوده است، ولی طبق اظهارات دیگر همکارانش، مسئله از قبل برنامه ریزی شده بود. مخصوصاً که محمود قربانی شوهر اول گوگوش، در سال های اخیر طی اظهاراتی عنوان کرده است که بهروز وثوقی قبلاً از رفتن از ایران، با گرو گذاشتن خانه گوگوش (در مدتی که با او ازدواج کرده بود)، سینما «سیلور سیتی» را خرید، اما بعد از دادن چند قسط، سینما را فروخت و بدون پرداخت اقساط باقیمانده از ایران رفت! کاملاً مشخص است که وثوقی قبل از رفتن، اموالش را تبدیل به دلار و از ایران خارج کرده است و ادعای رفتن بدون برنامه اش، از پایه کذب می نماید. وثوقی پس از فرار، ارتباطش با اپوزیسیون را حفظ کرد. او در حال حاضر در فیلم هایی با محوریت ضدیت با جمهوری اسلامی بازی و در آنها، معمولاً نقش شخصیت های ضربه خورده از رژیم وقت ایران را ایفا می کند. بهروز وثوقی در سالیان اخیر، در فیلم ها و نمایش های ضدایرانی مانند: «تهدید»، «زرین»، «برخورد»، «فصل کرگدن» و... بازی کرده است.
چند سال پیش سعید مستغاثی مستندساز و کارشناس سینما، در جواب پیام صوتی وثوقی که به مناسبت تشییع ناصر ملک مطیعی در خانه سینما پخش شد، گفت: «وثوقی در روزگاری ثروت باد آورده اش را فروخت و از ایران فرار کرد که مردم ایران در حال قیام علیه یکی از فاسدترین و وابسته ترین رژیم های تاریخ بودند، ولی امروز او از مردم سخن می گوید و خود را بهروز وثوقی مردم می خواند، این در حالی است که علت فرار وی از ایران در دو ماه پیش از انقلاب، به خاطر ترس از این بود که گرفتار خشم همین مردم نشود، چراکه وثوقی رابطه های مفسده آمیزی با یکی از تبهکارترین عناصر رژیم شاه، یعنی اشرف پهلوی داشت....»
«محمدعلی فردین» یعنی همان همبازی قدیمی وثوقی، در باره شرایط او در دوران حضور در ایران، طی مصاحبه ای گفته بود: «بهروز مدت زیادی با اشرف بود و با دربار ارتباط پیدا کرد، اسم بهروز را از این به بعد آن ها سر زبان ها انداختند... یک شب دیگر در یک مهمانی (درباری)، او را در وضعی آشفته دیدم... اگر انقلاب نشده بود، شاید بهروز از دست رفته بود....»
در پایان بی مناسبت نیست که در مورد علت عدم بازگشت وثوقی به ایران، جدا از جنجال های بی سر و ته سلبریتی های داخلی، اضافه کنیم که به ادعای «محمود رضوی» مشاور محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی و تهیه کننده سینما: «بهروز وثوقی به خاطر یک پروند قتل و یک پرونده قاچاق، از آمدن به ایران سر باز می زند و در واقع نه به خاطر مسائل هنری که به خاطر دیگر جرایم خود به ایران نمی آید، چون نمی خواهد به خاطر این جرایم جواب پس بدهد....»
2 سال پیش