لباس های خوشرنگ و زیبای محلی ایرانی 

لباس محلی بختیاری

بختیاری ها در جنوب غربی ایران در استان‌های چهار محال و بختیاری، خوزستان، اصفهان، کهگیلویه و بویر احمد و لرستان زندگیم می کنند. گویش آن ها بختیاری نام دارد و به دو شاخه چهارلنگ و هفت لنگ تقسیم می‌شوند. لباس قبیله عشایری بختیاری بستگی به شرایط آب و هوایی که ممکن است در طول مهاجرت با آن روبرو شوند، نسبتا متنوع است. مردان شلوار های گشادی که در مچ پا تنگ می شوند و کلاه های پشمی دارند و از چوقا (نوعی بالاپوش مردانه) استفاده می کنند. دامن های رنگارنگ و لایه بندی شده با جلیقه هایی ست شده، برای زنان رایج است. زنان روسری های بلندی دارند که با طرح های دستی تزئین می کنند.

لباس محلی قشقایی

استان فارس مرکز اصلی زندگی قشقایی های به حساب می آید اما قلمرویشان در دیگر استان هایی مثل اصفهان، چهار محال و بختیاری، کهگلویه و بویراحمد، مرکزی، بوشهر، قم و … دیده می شود. آن که رشته شان به قوم ترکی بر می گردد، قشقایی یکی دیگر از قبایل عشایر هستند. زنان با دامن‌های بلند، چند لایه، رنگارنگ و روسری بلندی که زیر چانه‌شان بسته می شود دیده می شوند. مردان از کلاه هایی که از موی گوسفند ساخته شده است استفاده می کنند که این کلاه ها مختص قبایل قشقایی است.

لباس محلی لری

مردم لر بیشتر در مناطق غرب و جنوب غربی ایران زندگی می کنند. آن ها دارای تقسیم بندی هایی هستند که مهم ترین آن ها به لر بزرگ و لر کوچک معروف هستند. در مقایسه با مردان لر، که به رنگ های خنثی در لباس های خود علاقه مند هستند، زنان به سمت رنگ های روشن، با نوار های که روی کت هایشان قرار دارد می روند. بانوان جلیقه ای روی پیراهنشان می پوشیند و روسری بلندی دارند که شانه، گردن و سرشان را می پوشاند.

لباس محلی بلوچی

قوم بلوچ در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان و در مرزهای پاکستان و افغانستان زندگی می کنند. لباس‌های سنتی این منطقه به همین ترتیب کمی شبیه به لباس های معمول کشورهای همسایه هستند. زنان همراه با شلوار و لباس های رنگارنگی که تا زانو هستند دیده می شوند. آن ها معمولا دستبند طلا، گردنبند و زیورآلات دیگری دارند و شالی بلند می پوشیند که سر و شانه های خود را پوشش می دهد. همچنین شلوارشان با لباس به یک شکل می باشد. لباس محلی مردان بلوچی شلوار بلند، پیراهن هایی شبیه به دشداشه و عمامه می باشد. به دلیل گرمای آن منطقه لباس های مردان سفید هستند.

لباس محلی مردم ابیانه

روستای ابیانه در کاشان قرار دارد و جزو مناطق گردشگری معروف به حساب می آید. مردم این روستا که اغلبِ آن ها را مردم مسن تشکیل می دهد با لباس هاس سنتی خود در این روستا دیده می شوند. زنان دامنهای زیر زانو دارند و مشخصه معروف آن ها روسری بلند، سفید و گلداری است که در لباس محلی خود از آن استفاده می کنند. مردان شلوارهای سیاه و سفید، جلیقه های رنگارنگ و کلاهک های پشمی می پوشند.

لباس محلی مردم بندر عباس و قشم

مردم قسمت های جنوبی کشورمان و جزیره قشم با لباس های بلند گلدار و نقاب یا روبند معروف هستند. این روبندها معمولا برای خانم‌های متاهل استفاده می شود. زنان قشمی از پارچه های ضخیمی برای شلوارهای خود استفاده می کنند که تزیینات بسیار زیبایی دارد و در ناحیه دم مچ تنگ می شود و مردان معمولا پیراهن سفید بلند می پوشند که به خاطر گرمای شدید جنوب بسیار کارایی دارد.

لباس محلی کردی

کردها با توجه به مناطق مختلفی که زندگی می کنند، لباس های گوناگونی دارند. شلوارهای مردانه کردی بسیار معروف است که از بالا گشاد و در مچ پا تنگ می شود. مردها تن پوش های ژاکت مانند می پوشند. از روسری زنان کرد معمولا پولک هایی آویزان هست و رنگ های مختلفی دارد. زنان پیراهن های بلندی می پوشند که معمولا جلیقه ای کوتاه روی آن به چشم می خورد.

لباس محلی مردم گیلان

پوشش زنان و حتی مردان در شمال کشور و در استان گیلان بسیار رنگارنگ است. ترکیب رنگ هایی که از طبیعت سرسبز و پر گل این خطه الهام گرفته در لباس محلی این منطقه دیده می شود. مردان در پوشش لباس خود، جلیقه، کت، شلواری تیره رنگ به نام های شلوار چروداری، قدک، تنگ تومان و دیج، پای افزار یا کفشی بومی، کلاه و در نهایت کولا و شولا می پوشند. کولا و شولا نوعی نمد است که چوپانان می پوشند. کلاه نمدی، کلاه ترک دار تالشی و کلاهی از پوستین بره از انواع کلاه های مردم این ناحیه است. مردان در غرب گیلان، شلوارهایی با پاچه های تنگ و در شرق گیلان با پاچه ها راسته می پوشند.

لباس محلی زنان گیلانی را به ۳ بخش شرق، غرب و مرکز گیلان تقسیم می کنند. لباس شرق گیلان معروف به لباس قاسم آبادی است. لباس زنان در غرب تالشی نام گرفته و در مرکز گیلان به آن رسوخی می گویند. با این حال در تمام این لباس ها، دامن های شلیته و پرچین بلند با جلیقه های پولک دوزی شده دیده می شود. روسری ها به رنگ روشن و سفید بوده، شلوار و چادر کمر می پوشند. در زیر روسری سربند یا لچک نیز بسته می شود. پیراهن زنان گیلانی، عموما به رنگ قرمز و است که در دو طرف چاک داشته و بر روی آن یراق دوزی و چرخ دوزی نیز می شود.

لباس محلی مردم گیلکی

مردم گیلک در استان گیلان زندگی می کنند. لباس های مردم گیلکی جزو رنگارنگ ترین لباس های محلی محسوب می شود. پیراهن های بلند و جلیقه های ست شده ای می پوشند و دامن های لایه لایه پوشیده شده با نوار های رنگی افقی، ویژگی های قابل توجهی از لباس سنتی گیلکی می باشد. وجه تمایز مردان کمربند پهنی است که در روی لباسشان استفاده می کنند.