ازبکستان با نام رسمی جمهوری ازبکستان کشوری محصور در خشکی واقع در آسیای میانه است. این کشور از شمال و باختر با قزاقستان، از خاور با تاجیکستان و قرقیزستان و از جنوب با افغانستان و ترکمنستان دارای مرز مشترک است. جمعیت امروزی ازبک ها نشان دهنده درجات مختلفی از تنوع ناشی از ترافیک بالای مسیرهای هجوم از طریق آسیای مرکزی می باشند. هنگامی که جمعیت موجود در آسیای مرکزی توسط قبایل ایرانی و سایر مردم هندواروپایی و همین طور چندین حمله شدید از ناحیه مغول ها تحت تأثیر قرار گرفت. بر اساس مطالعات اخیر ژن شناسی دانشگاه آکسفورد، ژن ازبک ها ترکیبی از مردمان ایرانی و مغول ها است.
فستیوال بین المللی فرهنگ ابریشم و ادویه جات
فستیوال بین المللی فرهنگ ابریشم و ادویه جات که در گذشته از طریق راه تاریخی ابریشم شرق و غرب را به یکدیگر مرتبط می ساخت، در شهر تاریخی بخارای ازبکستان ترتیب می یابد. در این فستیوال که در منطقه تاریخی بخارا ترتیب یافته است، ادویه جات مختلف و پارچه ابریشم تولید شده در این کشور بنمایش گذاشته شده است. در چهارچوب فستیوال مذکور که تا 28 ماه می ادامه خواهد یافت، مسابقه آشپزان پلوی ازبک، گالری لباس های سنتی ازبک، نمایشگاه نمونه های هنرهای دستی و نمایشات محلی مختلف ترتیب خواهد یافت. فستیوال با کنسرت هنرمندان معروف ازبکستان به پایان خواهد رسید.
فستیوال ترانه های شرقی ازبکستان
جشنواره دوسالانه شرق ترانه لَری (ترانه های شرقی) در سمرقند؛ رقابت نوای ملل از چهارگوشه جهان است. این جشنواره یک جایزه بزرگ، 3مقام اول تا سوم، و چند جایزه فرعی دارد. مقام های اول تا سوم هرکدام به 2گروه می رسند. به دنبال برگزاری فستیوال موسیقی ترانه های شرقی در شهر سمرقند ازبکستان، سفارت این کشور از هنرمندان موسیقی فولکلور ایران دعوت می کند. هدف این فستیوال نشان دادن جایگاه خاص ملودی های شرقی، توسعه و افزایش اهمیت هنر موسیقی در کشورهای شرقی، مطرح کردن موسیقی سنتی ازبکستان و دیگر کشورها، تبادل تجربیات موسیقایی برگزار شده است.
نوروز در ازبکستان
بعد از اینکه ازبکستان از زیر سلطه جماهیر شوروی در آمد و مستقل شد، مردم این کشور هم آیین قدیمی خود را از نو سر گرفتند و نوروز در این کشور تبدیل شد به بزرگترین جشن ازبک ها. مثل کشور ایران آداب نوروز در ازبکستان هم متنوع و زیاد هست. همیشه در قرون گذشته، تا به الان در شهرهایی مثل بخارا، سمرقند، خوارزم، خوقند جشن نوروز با شکوه و عزت خاصی برگزار می شده ولی طی 70 سال دوره کمونیستی این کشور، این جشن برگزار نمی شد و مردم آداب نوروز در ازبکستان را فراموش کرده بودند. از همین رو بعد از استقلال، در فوریه(اسفند) 1989 تدابیری اندیشیده شد تا مارس (فروردین) 1990 تعطیل عمومی اعلام شود و جشن نوروز در این کشور از نو بزرگ داشته شود که این تصمیم مورد استقبال مردم واقع شد. برای به جا آوردن آداب نوروزی در ازبکستان، از دو سه ماه از نوروز، ستادهای برگزاری جشن نوروز در کل این کشور شروع به فعالیت می کنند تا دست پر به استقبال نوروز بروند. ازبک ها در جشن نوروزی در خانه های خود پذیرای مهمان هستند. هم به مهمانی می روند و هم منتظر مهمان هستند. آن ها از مهمانان خود با تنقلات، شیرینی ها و غذاهایی مثل سمنک، حلیم، سنبوسه سبزیجات، آش پلو و غذاهای خوشمزه پذیرایی می کنند. لباس های محلی زیبا و رنگی می پوشند و همه جای کشور پر از طنین های نوروزی پر می شود. باغ ملی علی شیر نوایی تاشکند هم هر سال میزبان نمایش های زیبا و جالب نوروزی بوده که نماینده های سازمان های بین المللی و سفرای مختلف شرکت می کنند. هنرپیشه ها و خواننده ها هم در مراسم مختلف حضور دارند و نغمه های نوروزی همه جا به گوش می خورد. مردم این کشور بعد از عبور از دوره خفقان و تحقیر درباره جشن نوروز در دوره کمونیستی، با هیجان و لذت بیشتری نوروز را جشن می گیرند و این جشن برای آن ها پر معنی تر و خاص تر است.
سخن آخر
برخی از اقوامی که امروز ترک نامیده می شوند در اصل ترک نیستند بلکه ترک زبان شده اند برای نمونه می توان کشورهای عرب زبان مانند مصر و الجزایر را نام برد یعنی عربیزه شده اند نه این که از نظر تباری عرب باشند. اویغورها و ازبک ها از نظر نژادی، اقوامی به صورت کامل ترک نیستند و به نظر می رسد حدود ۷۰ درصد از ازبکها، تاجیک های ازبک شده ای هستند که در صد سال اخیر ترکیزه و ترک زبان شده اند. در این خصوص خیلی از بزرگان مانند هرمان وامبری نوشته اند. روند ترک سازی تاجیک ها از قرن ۱۶ میلادی شروع شد و همچنان ادامه دارد.