کشور اتیوپی
کشوری است محصور در خشکی و واقع در شاخ آفریقا که با توجه به مساحت، دهمین کشور بزرگ این قاره شناخته شده و از شمال با کشور اریتره، غرب با سودان، از شرق با سومالی و جیبوتی و از جنوب با کنیا مرز مشترک زمینی دارد. این کشور از قدیمی ترین کشورهای آفریقا و از کهن ترین کشورهای جهان شناخته شده و پس از ارمنستان دومین کشوری است که مسیحیت را دین رسمی خود اعلام کرد.
با اینکه این سرزمین بین گردشگران و آژانس های هواپیمایی در ایران شناخته شده نیست و ذهنیتی در رابطه با آن ندارید اما اگر دوست دارید مردمانی را ببینید که به شیوه ی بدوی زندگی می کنند و لباس هایی از جنس گیاه می پوشند، اتیوپی مقصد خوبی برای شماست یا اگر دلتان می خواهد جاده های جنگلی را ببینید و همزمان با شتر در بیابان ها راه بروید، همه ی این جاذبه ها را کشور اتیوپی در اختیارتان قرار خواهد داد پس به نوعی دیگر به این کشور نگاه کنید.
تاریخ
سابقه سکونت در این سرزمین و قدمت استخوان های کشف شده در آن مربوط به 8/5 میلیون سال قبل می باشد.اتیوپی تحت حکومت امپراتور منلیک دوم در برابر تقلای اروپاییان سلطه جو استقلال خود را حفظ و تهاجمی از طرف ایتالیا در 1896 را دفع کرد. با این حال، ایتالیای ها از 1936 تا 1941 اتیوپی را اشغال کردند. امپراتور هایلاسلاسی (1892 تا 1975) نقش مهمی در امور افریقا بازی کرد، ولی به خاطر کوتاهی در امر مدرنیزه کردن اتیوپی یا برطرف کردن فقر شدید این کشور در 1974 سرنگون شد. رژیم نظامی مارکسیست، در اتحاد با شوروی، تغیرات انقلابی را اغاز کرد، ولی، حتی با وجود کمک از سوی کوبا، نتوانست بر جنبش های تجزیه طلب چریکی در اریتره و تیگره غلبه کند.
کلیساهای سنگی لالی بلا
کلیساهای سنگی «لالی بلا» (Lalibela Church) که در دل صخره ها تراشیده شده اند، به عنوان یکی از مهم ترین نمادهای مسیحیت در کشور اتیوپی، یکی از خاص ترین جاهای دیدنی اتیوپی است که باید در سفر اتیوپی از آن ها بازدید کرد. آن ها به افتخار «لالی بلا شاه» به این نام خوانده می شوند که این کلیساها را در قرن سیزدهم بنا کرد. او این کار را با هدف بازآفرینی بیت المقدس انجام داد. همه ی ۱۱ کلیسای لالیبلا هنوز هم جایگاه مهمی در آیین ارتدوکس در این کشور دارند. آن ها نه تنها همچنان به کارهای معمول خود اهتمام می ورزند، بلکه به عنوان اماکنی زیارتی برای زائران و عبادت کنندگان در جشنواره ی سالانه ی «گنا» (Genna festival) نیز عمل می کنند. آنچه در تصویر بالا مشاهده می کنید، یکی از آن ۱۱ کلیسا به نام «کلیسای سنت جورج لالی بلا» است.
پارک ملی کوهستان سیمین
در میان قله های کوتاه و بلند و دره های سرسبز، «پارک ملی کوهستان سیمین» (Simien Mountains National Park) یکی از زیباترین جاهای دیدنی اتیوپی به شمار می آید. کوه «راس داشان» (Ras Dashan) درست در وسط این پارک قرار دارد. این کوه از نظر بلندی، اولین در اتیوپی و دهمین در قاره ی آفریقا به شمار می آید. بیشتر گردشگرانی که به این پارک می آیند، با پای پیاده سفری چند روزه را آغاز می کنند و دورتادور پارک را می گردند. علاوه بر ستایش صحنه هایی که دهان مسافران از تماشای آن ها از فرط شگفتی باز می ماند، با حیات وحشی روبه رو خواهید شد که آزادانه و با فراغ بال در کوه های سیمین پرسه می زنند. بیش از ۲۰ گونه ی مختلف از پستانداران شامل بوزینه ها، سیاهگوش ها و کفتارهای خالدار در این پارک به چشم می خورند و اگر کمی شانس با شما یار باشد، حتی می توانید بزهای کوهی در معرض خطر انقراض یا گرگ اتیوپیایی را نیز ببینید.
ستون هرمی آکسوم
ستون سنگی «آکسوم» (Aksum obelisk) یکی از نمادین ترین جاذبه ها در تمام اتیوپی است. ابلیسک اتیوپی در اصل در قرن چهارم و توسط امپراتوری باستانی آکسوم ساخته شد. اما طی زلزله مهیبی که در قرن شانزدهم که در این کشور اتفاق افتاد، نابود شد. سربازان ایتالیایی ویرانه های آن را کشف کردند و بخش هایی از آن را به رم بردند. در سال ۲۰۰۷، این ابلیسک به اتیوپی بازگردانده شد و در نقطه ای که امروزه قرار دارد، دوباره مونتاژ و تکه های آن به یکدیگر متصل شد. این هرم را یکی از بزرگ ترین بناهای تاریخی در کل تاریخ اتیوپی می دانند.
صومعه دبره دامو
سفر به صومعه زیبای «دبره دامو» (Debre Damo) و تماشای آن هر دو از لذتی یکسان برخوردار هستند. این صومعه روی فلاتی گسترده قرار دارد و فقط پس از ۵۰ فوت صخره نوردی با استفاده از یک طناب چرمی نازک است که می توان به آن رسید. وقتی به بالای صخره ها می رسید می توانید با جرات ادعا کنید درون قدیمی ترین بنای مذهبی اتیوپی پا نهاده اید. امروزه، این بنا محل زندگی بیش از ۱۵۰ راهب است که در خودکفایی کامل زندگی می کنند. به این معنا که آن ها مواد غذایی موردنیاز خود را کشت می کنند و دام پرورش می دهند. نکته حائز اهمیت آن است که این صومعه، به عنوان یکی از سنتی ترین اماکن مذهبی این کشور، به هیچ زنی اجازه نمی دهد که برای بازدید از صومعه از طناب بالا برود.
کلیسای یمرهانا کرستوس
کلیسای «یمرهانا کرستوس» (Yemrehanna Kristos Church) در قرن یازدهم میلادی ساخته شده، کلیسایی به جامانده از دوران امپراتوری آکسوم است که به خوبی از آن محافظت می شود. این کلیسا درون یک غار بازالتی ساخته (و نه حکاکی) شده است و از همین حیث، در مقایسه با سایر کلیساهای منطقه، از موقعیتی ویژه برخوردار است. با این حال، غیرعادی ترین نکته دراین باره، توده هایی از اجساد مومیایی است که در یکی از گوشه های تاریک عقب کلیسا روی هم انباشته شده اند. یمرهانا کرستوس در نقطه ای نسبتا دور از دسترس قرار دارد. پس از طی مسافتی طولانی و پر از دست انداز برای رسیدن به ورودی غار که باید با استفاده از وسایل نقلیه ی آفرود یا چارپایان پیموده بشود، باید حدود ۳۰ دقیقه ی دیگر هم پیاده روی کنید تا به کلیسا برسید.
کلیسای دبره برهان سلاسی
نمای سنگی صومعه و کلیسای «دبره برهان سلاسی» (Debre Berhan Selassie) از بیرون شباهتی چندانی به یک کلیسا ندارند. اما اگر قدم به داخل بگذارید، با نقاشی های دیواری استادانه و پر از رنگ و نقشی مواجه می شوید که همه دیوارها را به اشغال خود درآورده اند. بخش زیادی از این آثار هنری به دومین سبک متعلق به شهر گونداری انجام و از طیف های متنوع قرمز، زردهای پر از زندگی و طلایی تشکیل شده است. وقتی روی یکی از نیمکت های کلیسا قرار بگیرید، ده ها تن از فرشتگان کروبی از آن بالا به شما خیره می مانند.
آتشفشان دالول
کاسه آتشفشانه «دالول» (Dallol) با مجموعه ای از گل فشان های جوشان، آبگیرهای گوگردی پرقلیان و حباب های گاز سمی رکورد داغ ترین نقطه ی سیاره بودن را در اختیار دارد. میانگین دمای منطقه در طول سال حدود ۹۵ درجه ی فارنهایت است. با وجود ظاهر نسبتا خطرناکی که دالول دارد، بازدید از آن امکان پذیر است و حتی می توان تا دهانه آتشفشانی «ارتا آله» (Erta Ale) را پیاده راه رفت. علی رغم دمای رکوردشکنی که در اینجا احساس می شود، مسافران زیادی هستند که برای ستایش چشم انداز نامعمول دالول به آنجا سفر می کنند. بوم نقاشی هزار رنگ چشمه های آب گرم کبالتی و فیروزه ای رنگ دالول در کنار رسوب های نمکی نارنجی و زرد کم رنگ آن ها ترکیبی مثال زدنی ایجاد کرده اند.
دریاچه های ریفت ولی
دریاچه های «ریفت ولی» (Rift Valley Lakes) در اتیوپی در زمره ی قدیمی ترین و عمیق ترین دریاچه های جهان به شمار می آیند. آن ها بین ارتفاعات فلات اتیوپی و فلات سومالی واقع شده اند و تاثیر مهمی روی اقتصاد پررونق این کشور دارند. در طی سفر به این کشور، باید دریاچه ی «آبایا» (Lake Abaya) را که به خاطر وجود رسوب در آب های آن به رنگ قرمز پررنگ درآمده است، از نزدیک دید. دریاچه «آواسا» (Lake Awassa) محلی ایده آل برای تماشای پرندگان است، اما برای ماهی گیری بهتر است دریاچه ی «زیوای» (Lake Ziway) را انتخاب کنید و دریاچه «چامو» (Lake Chamo) هم برای دیدن کروکودیل ها پیشنهاد می شود.
دیوار هرر جگول
«دیوار هرر جگول» (Harar Jegol Wall) شهری تاریخی و محصور در بیابان های خشک و دشت های بی ثمر واقع در شرق اتیوپی است. این شهر محصور در دیوارها زمانی مرکزی مهم برای تجارت بود و حتی از سال ۱۵۲۰ تا ۱۵۶۸ به عنوان پایتخت امپراتوری هرری یا حراری محسوب می شد. امروزه، هرر همچنان یکی از مقدس ترین شهرهای اسلامی در کشور قلمداد می شود و ۲۸ مسجد و بیش از ۱۰۰ زیارتگاه در آن وجود دارد. دیوارهای شهر بین قرن های سیزدهم و چهاردهم ساخته شد. این در حالی است که قدمت برخی از مسجدهای داخل شهر قدیمی به قرن دهم بازمی گردد. برای آنکه این شهر را بشناسید باید حتما در حال و هوای آن قرار گرفت و برای این کار باید حتما در هزار توی کوچه های پرپیچ وخم آن راه رفت و خانه های رنگی و فضای پرتکاپویی که شهر را از هر جهت منحصربه فرد ساخته است، ستایش کرد.
پارک ملی اومو
پارک ملی اومو (Omo National Park) دورافتاده ترین پارک اتیوپی و تکه ای بکر از زیبایی های ناشناخته و دست نخورده طبیعی این کشور است. در این پارک این فرصت را پیدا می کنید که مراتع وسیع و جنگل های سرسبز اتیوپی را بکاوید و از چشمه های آب گرم و پرقلیان آن بهره مند شوید. اینجا، همچنین، سکونتگاه برخی از قبایل بومی منطقه مانند «مورسی»، «سورما»، «ماگودگه» و «دیزی» است. اما هدف بیشتر افرادی که به پارک ملی اومو می روند، تماشای حیات وحش آن است. در این پارک نه تنها بوفالوها، گورخرها و گوزن های آفریقایی زندگی می کنند، بلکه با شکارچیان خطرناکی مانند پلنگ ها، یوزپلنگ ها و شیرها هم روبه رو خواهید شد.
آبشارهای نیل کبود
غرش سهمگین آبشارهای نیل کبود (Blue Nile Falls) بدون تردید نفس شما را بند خواهند آورد. این آبشار فقط ۱۳۸ فوت ارتفاع دارد و از سه نقطه کنار هم از بلندی به زمین فرو می ریزد؛ اما در زمان فرو ریختن از بلندی انبوهی از مه دور آن را فرا می گیرد و رنگین کمانی کم رنگ در کنار آن دیده می شود. پیدا کردن آبشار، کاری وقت گیر و دشوار است. بنابراین، بهتر است این مسیر را فقط با کمک راهنما پیمود. دو تا گزینه پیش روی گردشگران وجود دارد؛ یا اینکه مسیر شیب داری را به سمت بالا طی کنند و به نوک آبشار برسند، یا اینکه با یک قایق موتوری به سمت محل ریزش آبشار بروند. بهتر است در فصول خشک سال از ژانویه تا ماه مارس از رفتن به آنجا پرهیز کرد؛ چراکه آبشار در آن بازه ی زمانی آب کمی دارد.
موزه ملی اتیوپی
برای آنکه به طور کامل با تاریخ اتیوپی آشنا بشوید باید به موزه ملی اتیوپی (National Museum of Ethiopia) بروید. این موزه دارای سه نمایشگاه متفاوت با هزاران اثر هنری و یافته های باستان شناسی است. مهم ترین بخش این موزه، بخشی است که به یافته های دیرین-مردم شناسی (آمیخته ای از دو رشته ی علمی دیرین شناسی و انسان شناسی فیزیکی) اختصاص داده شده و محل نگهداری بقایای انسان نماهای اولیه یا نخستی ها است. اسکلت «لوسی» که فسیل سه میلیون و ۲۰۰ هزار ساله است در موزه اتیوپی نگهداری می شود. یافته ها حاکی از آن است که او قدیمی ترین بقایای یافت شده از اجداد انسان ها است. بخشی نیز به نمایش آثار هنری آفریقا و اشیاء یادآوری کننده وقایع تاریخی در قرون وسطی و دوره های تاریخی کهن پیش از آن اختصاص داده شده است.
فاسیل غیبی
«فاسیل غیبی» (Fasil Ghebbi) دیدنی و جذاب، شاهکار معماری بی نظیری است که در ساخت آن از سبک های اروپایی و نوبی بهره برده شده است. طراحی این قلعه تاثیر زیادی از معماری عربی و هندی گرفته است، اما برج های قرون وسطایی و نمای سنگی آن میراث مبلغان یسوعی است. این قلعه در قرن هفدهم ساخته شد و مدتی به عنوان اقامتگاه امپراتوران اتیوپیایی استفاده می شد. برای گشتن این مجموعه عظیم و وسیع، باید قصر «فاسیلیداس» (Fasilides) و کاخ «ایاسو» (Iyasu) را قدم زنان بپیمایید تا تمامی شاهکارهای آن را درک کنید. در این میان، از تالارهای متعدد، اصطبل اسب ها، یک کتابخانه و سه کلیسای مجاور نیز بازدید خواهید کرد.
دریاچه ی تانا
دریاچه «تانا» (Lake Tana) اصلی ترین منبع آب رودخانه ی نیل کبود (Blue Nile River) و یکی از متنوع ترین اکوسیستم های آفریقا است. تانا، بزرگ ترین دریاچه در اتیوپی نیز است که حدود ۵۰ مایل از ارتفاعات شمال غربی این کشور را در بر می گیرد. قایق سواری، بهترین راه برای کاوش دریاچه است و شرکت ها و افراد بسیاری هستند که در این منطقه به این کسب وکار مشغول هستند. در حین گشت وگذار روی آب، ماهی ها و پرنده ها و حتی پستانداران بسیاری مانند اسب های آبی و لاک پشت ها را خواهید دید. صومعه ها و کلیساهای متعددی نیز اطراف این دریاچه وجود دارند که درست در امتداد خط ساحلی ساخته شده اند.