معرفی فیلم بنیان گذار محک

سه شنبه، 02 آذر 1400 زمان مطالعه 6 دقیقه

فیلم به کارگردانی محسن عبدالوهاب در سال 1395 ساخته شده است. این فیلم محصول کشور ایران و در ژانر مستند و بیوگرافی می‌باشد. در این فیلم سعیده قدس به هنرمندی پرداخته‌اند.

خلاصه داستان فیلم بنیان گذار محک

بیماری کیانای دوساله، مسیر زندگی مادرش را تغییر داد. دردهای دختر، چشم های «سعیده قدس» را به سوی کودکان و خانواده های تهی دستی باز کرد که در بیمارستان ها با سرطان دست وپنجه نرم می کردند. وقتی کیانا به دلیل تشخیص به موقع پزشکان مسیر بهبودی کامل خود را طی می کرد، سعیده قدس به فکر پیدا کردن راهی افتاد که از مرگ ومیر کودکان مبتلا به سرطان به علت دسترسی نداشتن به امکانات درمانی و مالی جلوگیری کند. او در پایان دهه شصت، بزرگ ترین مؤسسه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان (محک) را بنیان گذاشت و چند سال بعد در کنار گروهی از خیرین، مجهزترین بیمارستان اختصاصی درمان سرطان کودکان را در تهران تأسیس کرد.

نکاتی درباره فیلم بنیان گذار محک

«بنیانگذار محک» فیلمی از مجموعه «کارستان» است.«کارستان»، سری فیلم های مستندی است که تولید آنها از سال ۱۳۹۳ آغاز شد و شش مستند از این مجموعه در حال حاضر در مراحل مختلف تولید است. این مجموعه با هدف روایت تصویر زندگی کارآفرینان ایرانی تهیه و تولید می شود. ایده ی ساخت مجموعه فیلم هایی درباره کارآفرینان ایران، سال ها پیش زمانی که رخشان بنی اعتماد توسط دوست قدیمی اش فیروزه صابر به «بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان» دعوت شد، متولد شد.«بنیانگذار محک»، فیلمی از این مجموعه به کارگردانی محسن عبدالوهاب است که در آن به زندگی و فعالیت های خانم سعیده قدس، بنیانگذار موسسه حمایت از بیماران مبتلا به سرطان محک پرداخته است.انتخاب سعیده قدس به عنوان یکی از چهره های این فیلم ها انتخاب شایسته ایست. سعیده قدس را می توان یکی از الگوهای موفق و کاریزماتیک بانوان معاصر ایران دانست که موسسه ی به شدت وسیع و پرکاری همچون «محک» را تأسیس و اداره کرده است. همان طور که در فیلم به آن اشاره می شود، ایده ی تأسیس چنین مرکزی پس از درمان بیماری سرطان دختر خردسال خانم قدس در ذهن او شکل گرفت و او با کمک عده ای از خیرین توانست به این ایدهی ناب جامهی عمل بپوشاند.محسن عبدالوهاب بدون دخل و تصرف در واقعیت، با کاراکتر اصلی فیلمش همسو می شود و یک روز از زندگی او را بی سانسور جلوی دوربین می برد.آن چه درباره فیلم قابل توجه است نگاه بی واسطه ی فیلمساز و همراهی تمام قد دوربین با اوست. دوربین حتی در جلسات مختلف خانم قدس همراه او می شود تا به دشواری ها و بخشها و مراتب مختلف یک روز کاری او ورود کند.آن چه شاید تا حدودی برای مخاطب سوال برانگیز باشد، پیروی عبدالوهاب از یک الگوی قهرمان پرور در ترسیم کاراکتر خانم قدس است که این امر تا حد زیادی در ضدیت با بی واسطگی دوربین و تلاش برای دوری از دراماتیزه کردن اثر قرار دارد. به عبارتی، با آن که «بنیانگذار محک» اساساً یک اثر مستند است اما احتمالاً همین همراهی یک جانبه دوربین با کاراکتر اصلی و نمایش خلقیات مثبت و مبارزه گری او که به شکل یک تنه به نبرد با مشکلات یک روز کاری اش می رود ناخواسته از پرسوناژ اصلی فیلم یک قهرمان ساخته که البته این ویژگی، منجر به کشش بیشتر فیلم برای مخاطب عادی شده و فیلم به شکل غیرتعمدی رگه هایی از یک فیلم درام را با خود حمل می کند. نباید از یاد برد که فیلم های مستندِ شخصیت محور معمولاً با چنین چالشی مواجه می شوند؛ مسئله ی قهرمان پروری که از سالهای خیلی دور و احتمالاً دوره ی ساخت اولین مستندهای تاریخ مستندسازی همچون «نانوک شمال» فلاهرتی معضل اصلی بسیاری از فیلمسازان بوده است زیرا وقتی شما یک شخصیت را به عنوان مرکز توجه اثر خود در نظر می گیرید و تمامی رویدادها و وقایع زندگی او را از نقطه نگاه او دنبال می کنید و در نهایت اوست که باید به مواجهه با این رخدادها برخیزد طبیعی ست که او –چه واقعاً یک قهرمان باشد و چه نه- شاخصه های یک قهرمانِ آثار درام را پیدا می کند و فیلم رنگ و بویی از داستانی بودن به خود می گیرد.در رابطه با «بنیانگذار محک» شاید اگر مستندساز در کنار زندگی کاری سعیده قدس، به وجوه دیگری از زندگی او نیز ورود می کرد و مثلاً نوع روابط او را در زندگی شخصی-خانوادگی اش نیز به تصویر می کشید تا حدی از شدت قهرمان پروری اثر کاسته می شد و آن گاه می توانستیم این زنِ بزرگ و قدرتمند را در قامت یک همسر، یک مادر یا یک فرزند نیز ببینیم. البته مستندساز بخش کوچکی از این دیدگاه را با ورود سعیده قدس به منزل مادرش برآورده کرده است اما نیاز به حجم بیشتری از این فصل ها در فیلم از سوی مخاطب احساس می شود. البته ناگفته نماند که مستندسازی برخلاف آنچه به نظر می رسد عرصه طاقت فرسایی است. ممکن است مستندساز ایده های درخشانی در سر داشته باشد که هنگام اجرا تقریباً هیچ یک از آنها عملی نشوند. احتمال می رود که اعضای خانواده سعیده قدس مایل به شرکت در فیلم نبوده باشند و یا خود ایشان تمایلی به ورود دوربین به منزلش نداشته است که همه ی این ها قابل احترام است و قطعاً مستندساز قادر به دخالت در این تصمیمات شخصی پرسوناژ اصلی اش نمی باشد.با آن که تمرکز اصلی «بنیانگذار محک» همان طور که از عنوانش هم برمی آید متوجه موسس و مدیر موسسه محک یعنی خانم قدس بوده است اما فیلم آمیزه ایست از رویدادهای به وقوع پیوسته در این بیمارستان طی یک شبانه روز و البته دغدغه ها و گرفتاری های شخصی خانم قدس که احتمالاً نقطه ی تفکیکی برای این دو امر از یکدیگر وجود نداشته است و زندگی سعیده قدس به نحوی با روزمرگی ها و رخدادهای موسسه اش گره خورده است و برای مخاطبی که از بیرون به زندگی او می نگرد تمایز چندانی میان "سعیده قدس" و "موسسه محک" وجود ندارد.به هر رو، «بناینگذار محک» را می توان کوششی موفقیت آمیز در عرصه مستندسازی به شمار آورد و اساساً ایده ساخت مستندهایی چون این فیلم و دیگر پروژه های مجموعه ی "کارستان" ایده ای ناب و متفاوت است که می تواند کارآفرینان معروف ایرانی را به مخاطب داخلی و خارجی معرفی نماید.جای تأسف است که احتمالاً به دلیل کمبود بودجه و امکانات، امکان تبلیغ بیشتر برای این فیلمها وجود نداشته و تنها تبلیغ دهان به دهان است که باعث دیده شدن این فیلمها در گروه مهجور «هنر و تجربه» شده است.امید می رود با جاافتادن اکران مستندهای خوب در این گروه، این دسته از آثار بیش تر و بهتر دیده شوند و مخاب بتواند با وجوه مختلف سینمای یک فیلمساز، چه مستند و چه داستانی، بیشتر آشنا شود.

کارگردان فیلم بنیان گذار محک

محسن عبدالوهاب کارگردان و فیلم نامه نویس اهل ایران است. وی فعالیت سینمایی را از سال ۱۳۵۹ با تدوین فیلم های مستند و داستانی آغاز کرد. او کارگردانی فیلم های به دنیا آمدن و لطفاً مزاحم نشوید را برعهده داشته است.

محسن عبدالوهاب