خلاصه داستان
«مِشمِشه» مرضی است مسری که بیشتر در اسب و استر و خر دیده شده و به انسان نیز قابل سرایت است. در واقع همین امر دستمایه سوژه اصلی این فیلم شده است. فیلم یک طنز موقعیت است و داستان یک گروه فیلمبرداری را روایت می کند که در حال ساخت فیلمی هستند. آنان برای چند سکانس از فیلم احتیاج به یک خر دارند و همین امر کل گروه را با ماجراهای مختلفی مواجه می کند...
نکاتی درباره فیلم
توضیحاتی که درباره عنوان فیلم ارائه شده، حاکی از آن است که «مشمشه» به یک جور بیماری واگیردار بین چهارپایانی همچون اسب و خر گفته می شود که ممکن است به انسان هم سرایت کند. عنوان فرعی فیلم نیز «سینما خر» است که تا حدی سعی بر پوشش دادن محتوای قصه دارد. انتخاب این اسم در نگاه اول مخاطب را به تماشایش بی میل می کند؛ زیرا به نظر می رسد قرار است با یکی از همان آثار درجه چندم و سخیف از کارگردان های بساز و بفروش روبه رو شویم. در واقع، این اسم برازنده فیلمی که قصد دارد یک کمدی متفاوت باشد، نیست و نمی تواند سینمادوستان را به تماشای اثر ترغیب کند.
پیرنگ فیلم تازه شاهد احمدلو در واقع پشت صحنه ای از ضبط یک فیلم فرضی است که قرار است از یک درازگوش در آن استفاده شود. در بیست دقیقه ابتدایی، دو تن از عوامل تولید این فیلم دربه در به دنبال یافتن یک خر هستند و در این مسیر با کارشکنی های عجیب اهالی و مشکلات بی منطقی روبه رو می شوند. در ادامه، نحوه پذیرفته شدن این خر از سوی کارگردان و تلاش برای شروع ضبط سکانس، چیزی در حدود سی دقیقه دیگر را هم به خودش اختصاص می دهد و اتفاقی که روشن است به چه نحوی قرار است رقم بخورد، پس از حدود نزدیک به هفتاد دقیقه رخ می دهد. این شیوه پرداخت کم افت وخیز، در کنار گره افکنی های ناموجه و بهانه جویانه متن، باعث شده اند که مخاطب با اثر ارتباط برقرار نکند و در مجموع به نظر می رسد که محتوای اصلی در همان فیلم های کوتاه می توانست به مراتب درخشان تر پرداخت شود.
در مورد «مشمشه» گفته شده که یک کمدی موقعیت است؛ اما این تمام ماجرا نیست و جنس شوخی های کلامی هم در اثر تأثیرگذار به نظر می رسد. از نظر جنس کمدی و طراحی شوخی ها، نه تنها موقعیت ها بکر و اثرگذار نیستند و برای مخاطب دشوار خواهد بود که نکته خاصی را از آن ها برداشت کند، بلکه جنس دیالوگ های نوشته شده نیز چندان تناسبی با ادعای اثر ندارد.
خبرهای جدید از مشمشه
ساخت موسیقی این فیلم که قرار بود توسط زنده یاد ناصر چشم آذر انجام شود پس از درگذشت این هنرمند در نهایت به ستار اورکی سپرده شد. تدوین، صداگذارى و میکس فیلم نیز به ترتیب توسط کاوه ایمانی و سامان شهامت به پایان رسیده و این روزها مراحل فنى تصحیح نور، رنگ و جلوه هاى ویژه بصرى توسط على تصدیقى در سییرا استودیو در حال انجام است. خبر دیگر درباره ساخته جدید احمدلو گویندگی ناصر طهماسب دوبلور و گوینده پیشکسوت سینما و تلویزیون روی یکی از شخصیت های این فیلم است. طهماسب در «مِشمِشمه» جای شخصیت یک تهیه کننده که در طول فیلم هیچ تصویرى از او نمى بینیم و فقط صدای وی شنیده می شود، صحبت کرده است.
جوایز و افتخارات
این فیلم موفق به دریافت جایزه مردمی جشنواره «جهانی بنگلور هند» و جایزه ویژه «مرجان طلایی» بهترین فیلم جشنواره «بیگور اسپانیا» شده است؛ و همچنین در جشنواره «بوسان کره جنوبی» نیز کاندید دریافت جایزه بهترین فیلم این فستیوال شد.
شخصیت های فیلم
در مراحل ابتدایی پیش تولید فیلم «مشمشه» گفته می شد حمید گودرزی و میترا حجار در این فیلم به ایفای نقش خواهند پرداخت. در نهایت اما، خبری از این دو چهره سرشناس نشد و «مشمشه» در حالی به اکران آنلاین درآمده که مهم ترین بازیگرش پوریا شکیبایی است. پوریا پسر مرحوم خسرو شکیبایی، هنرمند فقید و اسطوره ای سینمای ایران است که قبلا هم سابقه فعالیت محدود در عرصه هنر را داشته، اما به وضوح در حد نام پدرش ظاهر نمی شود.
چهره پوریا شباهت جذاب و مسحورکننده ای به پدر مرحومش دارد، اما او از نظر کیفیت بازی و دقت در انتخاب نقش، حتی نمی تواند در سطح بازیگران متوسط ایران ظاهر شود. بقیه بازیگران فیلم برای مخاطب ناشناخته و بدون جذابیت هستند که همین موضوع باعث می شود بیننده تمایلی به تماشایش نداشته باشد. استفاده از حسن رضایی و محمدرضا داودنژاد، دو پیشکسوت خوش نام سینما هم در نهایت، نتیجه خاصی برای فیلم به همراه ندارد و به هیچ عنوان نمی توان مقایسه کرد با استفاده باشکوه احمدلو از مرحوم منوچهر نوذری در «چند میگیری گریه کنی؟» نیست.
بازیگران
مهران آتش زای، احسان بابازاده، فرید شهریاری، پوریا شکیبایی و ...
دیگر عوامل
- مدیر تولید:مسعود علیشاه
- مدیر تدارکات:محمدولی احمدلو
- دستیار اول کارگردان و برنامه ریز:ماکان رضایی پور
- طراح صحنه و لباس:محسن غلامی
- مدیر صدابرداری: سامان شهامت
- طراح گریم:احسان روناسی
مشخصات فیلم
نوع فیلم: اجتماعی
سال تولید: 1398