معرفی فیلم ربوده شده 

هنرمندان بااخلاق، اهل هنر و فرهنگ و فعال در جامعه ی کشورمان، کم نیستند. کسانی که دغدغه شان مردم ، کشورشان و کارشان است. متاسفانه این روزها بی مهری های زیادی دانسته یا ندانسته نسبت به این عزیزان روا دانسته شده. سرکشی در زندگی خصوصی، زخم زبان زدن و اظهار ِ نظرهای بی جا، روح این هنرمندان و نام آوران عزیز را مورد هجوم و حمله ی بی رحمانه قرار می دهد. فیلم ربوده شده، در مورد این گونه ندانم کاری هاست.مینا (نیکی کریمی) یکی از همین هنرمندان ست. بازیگر است و عکاس و کتابی فرهنگی ـ هنری را در شرف چاپ دارد. نامزدش روزبه (روزبه بمانی) هم، خواننده و آهنگ سازست. مینا مشوق اصلی روزبه است و اصرار دارد که خوانندگی اش را جدی تر پیگیری کند؛ اما روزبه ترجیح می دهد روی آهنگ سازی و تنظیم موزیک تمرکز کند. رابطه مینا و روزبه بسیار عاشقانه و خوب ست. این زوج جوان و هنرمند، درگیر کارهای مهاجرت شان هستند.تیتراژ فیلم روی شیشه ای در حال شکستن بالا می آید و کنایه ایست از کم کم ترک خوردن آدم ها و شکسته شدن یک باره شان.حمله ای به ماشین مینا می شود و کوله و لپ تاپش به سرقت می رود. مینا شدیدا بهم می ریزد. جز عکس ها و فیلم های خانوادگی و دوستانه، موسیقی های محبوبش و کارهای روزبه و نوشته های شخصی اش، چیز دیگری روی لپ تاپ ندارد؛ ولی پخش شدن همین فایل های شخصی در فضای مجازی، بسیار وحشتناک است و می تواند زندگی شخصی، اجتماعی و حرفه ای هر فردی را تهدید کند. بالاخره کیف و لپ تاپش در خواربار فروشی ای پیدا می شود. همه اطلاعات مینا سرجایش است؛ اما داستان به این سادگی ها نیست. مینا فیلمی را روی لپ تاپش می بیند که رباینده برایش گذاشته است. او از تمامی اطلاعات مینا کپی گرفته است. حالا کابوس مینا، به حقیقتی تلخ بدل شده است و اطلاعات شخصی اش به مرور در فضای مجازی پخش می شود.آرامش از مینا و روزبه و دوستان شان ربوده شده است. مینا به همه شک دارد. از خانواده مقتولی که برای جلب رضایت شان تلاش می کند گرفته تا نامزدش روزبه. گزاف گویی های مردم ِ بیکار در شبکه های مجازی، ترس دوستش سارا (پگاه خسروی) از لو رفتن خیانت به همسر قبلی اش و بروز مشکلات جدی در سر کار، نه تنها به بدتر شدن اوضاع دامن می زند، بلکه مشکلی حاد و غامض را در رابطه مینا و روزبه به وجود آورده است. مشکل بین شان زمانی به اوج می رسد که روزبه به اشتباه فکر می کند عکس های سونوگرافی ای که رباینده در اینترنت پخش کرده است، مربوط به میناست. این سوتفاهم، رابطه شان را در آستانه فروپاشی قرار می دهد.بخشی از فیلم ربوده شده شامل موسیقی ست که خوشبختانه به جاست و از موسیقی های متمایز و خوب در سینمای ایران به حساب می آید.تعقیب و گریزهای فیلم در نیآمده، از هم گسیخته است و نمی تواند کوچک ترین هیجانی را در مخاطب ایجاد کند. شاید در سال های اخیر آن قدر در ژانر درام و اجتماعی فیلم ساخته شده که کارگردانان عزیز از میزانسن های اکشن دور شده اند. می گویم اکشن؛ اما منظورم به هیچ وجه اکشن های آشنای هالیوودی نیست. انتظار می رود که حداقل بیننده حس کند که واقعا چنین تعقیب و گریزی در کار است. نقص در کارگردانی سکانس های این چنینی مدتی ست که در سینمای ما به وضوح خودش را نشان می دهد و باید رفع شود.از میانه ی فیلم، ریتم کند و کندتر می شود و بالاخره ضربآهنگ کاملا از دست می رود و فیلم دچار افت می شود تا جایی که تدوین خوب آقای میرباقری هم کمکی به متعادل سازی ریتم نمی کند. فیلم ربوده شده صحنه های اضافی و پراکنده هم زیاد دارد مانند صحنه ای که سارا با مینا تماس می گیرد و از صدای ها و صحبت سارا متوجه جنجالی که همسر سابقش به راه انداخته می شویم. خب، مینا چه می کند؟ احتمالا از او انتظار می رود که سریع خود را به سارا برساند نه این که با دوست و همکارش (سروش صحت) کلی بحث فلسفی در مورد رباینده و فایل های لو رفته عکس و غیره کند و بعد یاد سارا بیفتد و سراغش برود.گره های فیلم ساده اند. عالی نیستند؛ اما خوب اند و پیش برنده قصه. سوژه هم کاملا جدید است و جذاب البته که فیلم نامه جای کار داشته و می شد که بهتر از این باشد.جامعه، مردم و کشوری که مینا و امثال او برایش زحمت می کشند، گاهی چنان ناجوانمردانه و وقیح با محبوبان شان رفتار می کنند که فرد مجبور به انتشار فایل های صوتی و تصویری برای دفاع از خودش و خانواده اش می شود. کاری که مینا هم کرد و با غمی در چهره و صدایش به همگان گفت: “منو می بینید. زندگی من همینه.”مهم نیست که فرد خاطی دستگیر شود یا نه. از این اندک افراد بیمار در هر جامعه وجود دارد؛ اما دیدن ناراحتی افراد و شادی بابت غم های شان، سرک کشیدن و تجسس بی مورد در زندگی ها، نظر دادن های بی ربط و بی ادبانه در جایی که اصلا از ما خواسته نشده و ربطی به ما ندارد و دامن زدن به مشکلات بقیه تنها به صرف این که در فضای مجازی قرار داریم و در روی طرف این حرف ها را نمی گوییم، هیچ حاشیه امنیتی برای مان ایجاد نمی کند. وقت آن رسیده که بازنگری ای جدی نسبت به رفتار و گفتارمان چه در دنیای حقیقی و چه در دنیای مجازی داشته باشیم که شاید فردا، قرعه به نام ما زدند.

کارگردان فیلم ربوده شده