معرفی فیلم ستاره بازی

در این مطلب به معرفی و بررسی فیلم معرفی فیلم ستاره بازی خواهیم پرداخت.با ما همراه باشید.

خلاصه فیلم ستاره بازی

در خلاصه داستان ستاره بازی آمده : امروز بیست و نهم نوامبره. از اون هالووین لعنتی داره یه ماه میگذره. من یه کار بد کردم، یه کار خیلی بد...

نقد فیلم ستاره بازی

معمولا داستان هایی که ما هر روزه آن ها را می شنویم برداشتی از واقعیت هستند یا خود از روی یک داستان واقعی ساخته شده اند. ستاره بازی هم از همین داستان ها محسوب می شود. این فیلم براساس داستان واقعی دختری به نام صبا است که به خاطر طلاق پدر و مادرش از یک ماده مخدر خطرناک استفاده می کند و همین اتفاق هم موضوع اصلی فیلم نامه «ستاره بازی» را تشکیل می دهد.فیلم ستاره بازی سعی می کند که از فیلم های شناخته شده این حوزه مثل Drugstore Cowboy و حتی کازینو از مارتین اسکورسیزی الهام گرفته و نتایج آرام آرام حل شدن در مواد مخدر و زندگی به عنوان یک معتاد را به تصویر بکشد.البته هرچه که جلوتر می رویم ستاره بازی از هدف اصلی خود دورتر می شود. مهم ترین موضوعی که باعث می شود بتوانیم با سرنوشت قهرمان یک داستان ارتباط بگیریم، این است که در ابتدای کار از خود او خوشمان بیاید یا حداقل کاراکتر اصلی برایمان اهمیت پیدا کند.این موضوع کلیدی در ستاره بازی به هیچ عنوان رخ نمی دهد. در واقع نویسنده داستان نتوانسته از فضای سیال و راحتی که در برای روایت در فیلم به وجود آورده برای خلق یک کاراکتر ارزشمند و پخته تر کردن او استفاده کند. صحنه هایی که از کاراکتر اصلی در این فیلم می بینیم، هر کدام خرده داستان هایی هستند که نه خود به تنهایی ارزشی پیدا می کنند و نه می توانند سرنخی برای فهم بیشتر شخصیت ها و پیشبرد داستان ارائه دهند.نکته ای که سازندگان ستاره بازی روی آن مانور زیادی دادند، استفاده از مایکل مدسن بازیگر شناخته شده آمریکایی به عنوان یکی از کاراکترهای مکمل است. مایکل مدسن که دیگر آن ستاره همیشگی هالیوود نیست پیش از این سابقه حضور در فیلم های شناخته شده ای مثل دنی براسکو، سگ های انتقام جو، بیل را بکش و هشت نفرت انگیز را در کارنامه خود دارد.

مشکل آنجاست که در هیچ ثانیه ای از این فیلم این حس در تماشاگر ایجاد نمی شود که چه خوب شد که پای داستان فیلم به آمریکا کشیده شد و چه قدر جالب از آب در آمده که یک بازیگر شناخته شده مثل مایکل مدسن در این فیلم حضور پیدا کرده است.این فیلم هیچ تلاشی برای منطقی کردن وصل شدن داستان ستاره بازی و کاراکترهایش به خارج از کشور و به خصوص ربط پیدا کردن قضیه به مایکل مدسن انجام نمی دهد و به همین خاطر هم فرصت طلایی و مهمی که در استفاده از یک ستاره هالیوودی برای بیشتر دیده شدن فیلم وجود داشت، به یکی از نقاط ضعف اصلی آن تبدیل می شود که در آن بخش هایی که این بازیگر در فیلم حضور دارد و اصلا داستان مربوط به خارج از کشور ستاره بازی به یکی از کسل کننده ترین و غیر مهم ترین بخش های داستان فیلم تبدیل می شود.ستاره بازی به خاطر بی هویت بودن خودش هم قربانی می شود. این فیلم سعی می کند ناگهان به جای تمرکز روی مشکلاتی که ممکن است اعتیاد برای یک فرد و خانواده او به وجود آورد، ناگهان به بحران های ناشی از مهاجرت هم می پردازد. لقمه ای که حسابی برای فیلم کوچکی مثل ستاره بازی بزرگ است.برای مثال این فیلم در بخش ابتدایی خود نمی تواند که دغدغه ای برای اهمیت بخشیدن به مشکل اعتیاد ایجاد کند و بعد در حالی که هنوز این موضوع را حل نکرده و از پس آن بر نیامده، سعی می کند که چالش های مهاجرت را هم مورد بررسی قرار دهد.نگاهی که کارگردان و نویسنده در بررسی این چالش دارند، بسیاری سطحی نگرانه و غیر کارشناسی شده است و همین هم باعث می شود تا فیلم حتی از نظر منطق داستانی هم فاقد ارزش زیادی باشد.حضور بازیگران شناخته شده ای مثل فرهاد اصلانی و شبنم مقدمی در کنار استفاده از یک تیم فنی شناخته شده و با مهارت در ستاره بازی، نشان می دهد که علیمردانی ابزار لازم برای ساخت یک فیلم سرگرم کننده را در اختیار داشته زیرا فیلم چه از نظر بصری و چه در ساخت تصویرهای زیبا، تا حد زیادی موفق عمل می کند و نزدیکی بیشتری به استانداردهای جهانی دارد.از سمتی دیگر محتوای کم و نسبتا کم ارزش ستاره بازی باعث می شود که این نکات مثبت هم ارزش خود را از دست بدهند و بعد از مدتی دیگر نتوانیم به خاطر آن ها هم که شده ستاره بازی را تا انتها تحمل کنیم.فیلم ستاره بازی ساخته دیگری در ادامه ساخته های ضعیف جشنواره فیلم فجر امسال است که بعید است اقبالی چه در همین جشنواره و چه در زمان اکران پیدا کند و تنها احتمالا ادامه حضور علیمردانی در نقش یک کارگردان سینمایی را با چالش روبرو خواهد کرد.