گواتمالا یکی از کشور های تقریبا کوچک آمریکا است که در مرکز این قاره قرار دارد. این کشور با مکزیک، هندوراس و السالوادور مرز مشترک دارد. بر اساس سرشماری هایی که در سال های اخیر انجام شده، این کشور جمعیتی 13 میلیون و 300 هزار نفری دارد. بیشتر مردم این کشور مسیحی کاتولیک هستند و به زبان اسپانیولی صحبت می کنند. از گواتمالاسیتی به عنوان پایتخت این کشور یاد می شود. این کشور دارای کمترین میزان سفید پوست ( کمتر از یک درصد ) را در میان کشور های آمریکای لاتین دارد.
سموک چمپی
با عبور از جاده های ناهموار جنگلی، سی دقیقه زمان نیاز دارید تا به ناحیه ی زیبایی به نام سموک چمپی برسید. این مکان یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری در گواتمالا به شمار می رود. در سموک چمپی مجموعه ای از حوضچه ها در بالای پل های طبیعی صخره ای از جنس سنگ آهک قرار گرفته اند و زیباترین منظره گواتمالا را شکل داده اند، گرچه در رسیدن به این بهشت کوچک با دشواری های زیادی روبرو خواهید بود اما با شنا در آب های فیروزه ای رنگ و زلال در کنار صخره های سرسبز این منطقه، می توانید خستگی مسیر را از تن خود دور کنید. همچنین از آب های فیروزه ای رودخانه ی کهبون (Cahabon River) که در بالای آن چندین استخر با آب روان وجود دارد و پلی از سنگ آهک در سمت پایین رودخانه به وجود آمده است نیز دیدن کنید. درون این پل سنگ آهکی غار های زیادی شکل گرفته اند که برای دسترسی و تماشای آنها می بایستی در این آبها شنا کنید و از تماشای غار های زیر آبی لذت ببرید.
تدس سانتوس کوچومتن
شهر تدس سانتوس در استانی به همین نام در تدس سانتوس کوچومتن واقع شده است و بهترین مکان برای تماشای مردم اصیل محلی گواتمالا می باشد. در این شهر مردم لباس های سنتی بر تن دارند. این شهر یکی از معدود مکان هایی می باشد که مردم طبق سنت های قدیمی زندگی می کنند. گفتنی است که اهالی این شهر از نژاد قوم بزرگ مایا می باشند همچنین آنها به زبان مایایی صحبت می کنند. این شهر در کنار کوهستان های سیرا دو لوس کوچومتنز (Sierra de los Cuchumatánes) قرار دارد و به برگزاری جشنواره ی روز قدیسان به نام تودوس سانتوس به معنی تمام افراد مقدس، معروف می باشد. در این جشنواره برنامه های مختلفی مانند موسیقی، رقص و انواع مسابقات اجرا می شود.
لیوینگستون
شهر لیوینگستون یکی از گوهر های با ارزش کشور گواتمالا می باشد که در ناحیه ی دورافتاده سواحل کارائیب (Caribbean coast) واقع شده است و تنها از طریق قایق امکان دسترسی به این ناحیه وجود دارد. روزانه دو کشتی به طور دائم به مسیر لیوینگستون حرکت کرده و باز می گردند. شهر لیوینگستون مرکز آیین، سنت و فرهنگ گاریفونا (Garifuna) می باشد. ریشه ی فرهنگ گاریفونا از آفریقا، آمریکای جنوبی و کارائیب نشأت گرفته است. در این شهر گردشگران فرصت خوبی برای چشیدن طعم غذا های محلی دارند و در طول سفر می توانند از شنیدن موسیقی خاص محلی لذت ببرند. شب های لیوینگستون پر از شور و نشاط است و مردم به تفریح و رقص محلی به نام پونتا (Punta) مشغول می شوند. می توانید با شرکت در برنامه های شبانه لحظات خوشی را سپری کنید.
شهر كتزالتنانگو
تلفظ نام شهر كتزالتنانگو دشوار می باشد اما این شهر معروف ترین و بهترین شهر گواتمالا به شمار می رود. كتزالتنانگو دومین شهر بزرگ کشور محسوب می شود اما این شهر خیلی بزرگ و یا کوچک نیست. شهر كتزالتنانگو به عنوان مركز تجاری گواتمالا شناخته می شود. همچنین این شهر به نام مایایی زیلا (Xela) معروف است. پس از اینکه اسپانیایی ها از خاک گواتمالا بیرون رفتند، آلمانی ها در این ناحیه ساکن شدند به همین خاطر ویژگی های چند فرهنگی را می توان در میدان بزرگ مرکزی پلازا، محل رشد قهوه مشاهده کرد. همچنین کلیسای جامع اسپیریتو در این میدان قرار دارد. بسیاری از گردشگران برای كوهنوردی و بالا رفتن از آتشفشان های معروف شهر راهی این منطقه می شوند. گفتنی است گردشگران ماجراجو می توانند فوران دائمی دود و گدازه را در آتشفشان سانتا ماریا مشاهده کنند.
روستای ساحلی مونترریكو
گردشگران زیادی برای استراحت و آرامش به سوی سواحل این روستا که از شن و ماسه های سفید پوشیده شده است، حرکت می کنند. این روستا و خط ساحلی آن، یكی از آرامش بخش ترین نقاط جهان می باشد، همچنین یک تفرجگاه ساحلی محبوب در سواحل اقیانوس آرام گواتمالا به شمار می رود. خاکستر های سیاه آتشفشان در سواحل به چشم می خورند، در صورتی که تمایل به ساحل روبی و جستجو در کناره های دریا دارید بهتر است که کفش به همراه داشته باشید تا شن های گرم به پاهایتان آسیب نرساند. این سواحل محل مناسبی برای موج سواری در آب های گرم می باشند. لاکپشت های دریایی یکی از جاذبه های اصلی و مهم روستای ساحلی مونترریكو به شمار می روند. گفتنی است که 4 نوع از گونه های لاک پشت دریایی در این ساحل پرورش می یابند.
اهرام باستانی مایاها
اولین شهرک های مایا در حدود 2000 سال قبل از میلاد در قاره آمریکای شمالی تأسیس شد. این تمدن باستانی به شدت تحت تأثیر تاریخ بشر با هنر، معماری، ریاضی و سیستم های نجومی است. مردم مایا مدرن که در مکزیک، گواتمالا و هندوراس زندگی می کنند، چنین اختراعات شگفت انگیزی ندارند، اما میراث اجداد خود را گرامی می دارند. تیکال یکی از آثار مایاها است که تا به امروز در گواتمالا و به عنوان یکی از بزرگ ترین شهرهای مایا، جان سالم به در برده است و بخشی از پارک ملی تیکال به شمار می رود که از سال 1979 به ثبت جهانی یونسکو رسید. این شهر که به زبان مایاها به معنی «محل صدای روح» است، در قلب جنگل های انبوه و سرسبز گواتمالا پنهان شده و مجموعه ای عظیم و تاریخی از هرم های بلند دوران باستان را نشان می دهد. از جذابیت های اصلی در شهر تیکال، سازه های هرمی شکل آن است که به صورت پراکنده، در این شهر دیده می شود. با ورود به شهر گمشده تیکال هر وقت چشم بچرخانید با یک منظره دیدنی روبه رو می شوید و می توانید از اهرام های متفاوتی بازدید کنید.
Rio Dulce
Rio Dulce یا رود شیرین، برای بسیاری از چیزهایش شناخته شده است. رودخانه ای محبوب با قایق بادبانی که یک زمانی محل دزدان دریایی بوده است. رودخانه امروزه یکی از بزرگترین پل ها به آمریکای مرکزی است. در یک طرف پل Frontera برای بازار سبزیجات آن شناخته شده است. در سفر خود به دریای کارائیب، رودخانه از طریق یک دره تماشایی جریان می یابد.
کوریگوا
کوریگوا در قسمت جنوب شرقی گواتمالا در امتداد رودخانه موتاگوا (Motagua River) و در طول چند مسیر تجاری مهم آن زمان، واقع شده است. تقریبا 200 سال قبل از میلاد در این ناحیه مردمانی زندگی می کرده اند. تعداد زیادی از بنا های کوریگوا در طول قرون هشتم و نهم ساخته شده است. بخش عمده ای از مرکز پارک باستان شناسی کوریگوا در میدان بزرگ (Great Plaza) قرار دارد و این منطقه بزرگ ترین فضای عمومی معروف مایا ها به شمار می رفت. کوریگوا به داشتن آثار تاریخی ساخته شده از جنس ماسه سنگ، بدون کمک از ابزار های فلزی، شهرت دارد. این آثار و کتیبه ها به دلیل اطلاعات موجود حکاکی شده بر روی آنها اهمیت زیادی دارند. خط نوشته ی هیروگلیف روی لوح ها به اطلاعات مهمی مانند تاریخ ها، رویداد های کسوف و خسوف و غیره، اطلاعات تاریخی و نمونه هایی از سیاست های مایایی ها اشاره دارد و دانشی نسبت به تمدن مایا را در اختیار ما قرار می دهد.
واتکتون
در صورتی که برای تماشای عظمت و تاریخ تمدن مایا ها به گواتمالا سفر کرده و از شهر تیکال بازدید کرده اید، بهتر است که به دیدن دیگر جاذبه ها و تمدن مایا پیش بروید و تماشای بقایای واتکتون که 20 کیلومتر (12 مایل) از این شهر فاصله دارد را از دست ندهید. قدیمی ترین رصدخانه نجومی در تمدن مایا ها را از نزدیک ببینید. در این مکان مراسم های زیادی برگزار شده است، در یکی از معابد ماسک های گچ کاری شده به چشم می خورد. این ناحیه با نام واتکتون شناخته می شود و احتمالا قدمت ویرانه های باقیمانده آن به حدود هزار سال قبل از میلاد می رسد. قدیمی ترین بنای ثبت شده در واتکتون قدمتی 889 ساله دارد. گفتنی است که واتکتون در پارک ملی تیکال واقع شده است ولی به دلیل ناشناخته بودن، توریست های زیادی از این ناحیه بازدید نمی کنند.
Volcan Pacaya
نزدیک به آنتیگوا، Volcán Pacaya، آتشفشانی فعال است، آخرین فوران آن در ۲۷ مه ۲۰۱۰٫ در حالی که مسیرهای پیاده روی و فرصت های پیاده روی برای عموم وجود دارد، باید هنگام صعود از Volcán Pacaya بسیار مواظب بود. صعود از آن دیدگاهی با شکوه را فراهم می کند.
شهر نکوم
شهر نکوم به معنی خانه ی گلدانی می باشد و یک منطقه و دوره فرهنگی در آمریکای میانه به شمار می رود. این شهر نیز در ناحیه ی استان پتن واقع شده است. گردشگرانی که علاقه به تماشای کار و تلاش گروه های باستان شناسی در کنار تمدن مایا دارند، می توانند به این ناحیه سفر کنند. در این شهر بزرگ ترین پروژه تحقیقاتی مایا ها در حال حفاری و کشف می باشد. بیشترین تمرکز و حفاری در بخش جنوبی صورت می گیرد و ساختمان های موجود در بخش شمالی همچنان بدون کاوش و بررسی باقی مانده است. در سال های اخیر، محققان توانسته اند آثار ارزشمندی همچون هنر های دستی از جنس سنگ یشمی را در نکوم بیابند.
Lago de Atitlan
این دریاچه توسط Aldous Huxley به عنوان زیبا ترین دریاچه در جهان توصیف شده است. دریاچه ای که در سرزمین های گوتمالا قرار دارد، نمایشگاه خیره کننده ای از زیبایی طبیعی است. این منطقه زیبا دارای جاذبه های بسیاری از جاذبه های گردشگری تا فرصت های اکتشاف، غواصی و یادگیری زبان اسپانیایی است.
زاکولو یا ساکولو
بقایای موجود در زاکولو مرکز و پایتخت گروه مام مایاها بوده است. با وجود بازسازی های صورت گرفته در دهه 1940 که بخش زیادی از عظمت این اثر را کم رنگ نمود، می توان گفت که هنوز هم این بقایا بسیار عجیب و تحسین برانگیز می باشند. زاکولو یک مرکز مذهبی و همچنین یک قلعه به شمار می رفت و تا حمله ی اسپانیایی ها به زاکولو، این دژ عظمت خود را حفظ کرده بود و توانسته بود از قلمرو مایا محافظت کند، اما با محاصره ی اسپانیایی ها در سال 1525 و قحطی پیش آمده گروه مام مایا، تسلیم شد. این قوم بنا های اهرام، معابد، کاخ ها و دیگر ساختمان هایشان را در اطراف میدان ها بنا کرده بودند. بنا های باقیمانده ی این شهر، سبک معماری ساکنان و دولت های اولیه در گواتمالا به نام های مام (Mam) و کیچه (K’iche’) را نشان می دهد. اکثر این بنا ها در طول قرن های سوم و هفتم ساخته شده اند. آثار باقی مانده زاکولو در نزدیکی شهر وی وی تننگو (Huehuetenango) در قسمت غربی گواتمالا قرار دارد.
Santa Catalina Arch
Antigua شناخته شده برای معماری اسپانیایی با سبک قدیمی آن با کاخ ها، کلیساها، دانشگاه ها و مجسمه ها، جواهرات جذاب در گواتمالا است.این شهر به یک نماد بصری تبدیل شده است و همچنین در زمان های خاص دارای جشن ها و فستیوال های محلی است .
شهر باستانی ال سیبال
شهر باستانی ال سیبال یکی از بزرگ ترین و جنوبی ترین شهر های مایا در گواتمالا می باشد. این شهر در ناحیه استان پتن توسط جنگل های انبوهی محصور شده است. ال سیبال به آثار هنری برجسته و خط تصویری یا هيروگليف که توسط قوم مایا بر روی لوح های سنگی از جنس سنگ آهک حک شده اند، معروف می باشد. زمانی که دیگر شهر های مایا ها رو به نابودی و ویرانی بود، در این مکان تمدن ادامه داشت و کتیبه های زیادی در این ناحیه حک شده است. این هنر ثبت شده مایا ها بسیار ظریف بوده و آنها به جزئیات اهمیت زیادی می داده اند.
به دلیل وجود آثار هنری زیادی که بر جای مانده، شهر ال سیبال به گالری هنری مایا ها شهرت یافته است. علاوه بر کتیبه های به جای مانده، زبان تصویری حک شده را در راه پله ها و محراب ها نیز می توانید مشاهده کنید. این شهر در کنار رود پاسیون (Pasion River) واقع شده است و بیش از 10 هزار نفر در بیش از هزار خانه در این ناحیه زندگی می کرده اند.
معرفی جاذبه های توریستی نخجوان
معرفی جاذبه های گردشگری و توریستی کشور ژاپن
