معرفی کتاب بینایی اثر ژوزه ساراماگو

درباره ژوزه ساراماگو

ژوزه دی سوزا ساراماگو (به پرتغالی: José de Sousa Saramago) (پرتغالی:[ʒuˈzɛ ðɨ ˈsozɐ sɐɾɐˈmaɣu]) (زادهٔ ۱۶ نوامبر ۱۹۲۲ در آزینهاگا – درگذشتهٔ ۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ در تیاس، لاس پالماس) نویسندهٔ پرتغالی برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۸ میلادی بود. او گرچه از سال ۱۹۶۹ به حزب کمونیست پرتغال پیوست و همچنان به آرمان های آن وفادار بوده است اما هیچگاه ادبیات را به خدمت ایدئولوژی در نیاورده است.

درباره کتاب بینایی

ژوزه ساراماگو (Jose Saramago) مانند رمان معروف کوری، در این کتاب نیز برای برای شخصیت های داستان نامی انتخاب نکرده است. رمان بینایی همچون دیگر رمان های ساراماگو جملات و پاراگراف های طولانی دارد اما سبک روایی جذاب نویسنده از کسالت بار شدن داستان جلوگیری می کند. رمان بینایی، اثری سمبلیک محسوب می شود و علاوه بر روایت داستانی جذاب به دنبال اصلاح نگرش مردم نسبت به مسائل روز و سیاسی است. ژوزه ساراماگو، داستان را از یک روز بارانی در یک حوزه ی اخذ رأی شهری شروع می کند. در همان شهری که واقعه ی کوری رخ داده بود، بار دیگر شخصیت ها ظاهر می شوند و رمان بینایی با متن زیر آغاز می گردد: بعدازظهر است و هنوز هیچ کس برای دادن رأی به حوزه نیامده است. مسئولین حوزہ بانگرانی افراد خانوادہ خودرا به حوزہ فرا می خوانند، اما گویا کسی قصد رأی دادن ندارد، اما به ناگاه حوزه شلوغ می شود. مردم مصمم و شتابان به حوزه ی رأی گیری می آیند و رأی خود را به صندوق می ریزند. فردای آن روز شمارش آرا آغاز می گردد. نتیجه باورنکردنی است. بیشتر مردم رأی سفید به داخل صندوق ریخته اند و احزاب تنها مقدار کمی از آرا را از آن خود کرده اند. رئیس جمهور و دولت انتخابات را باطل اعلام می کنند و دوبارہ فراخوان برای انتخابات مجدد می دهند. رئیس جمهور در تلویزیون ظاهر می شود و از مردم می خواهد سرنوشت خود را با رأی دادن رقم بزنند. انتخابات مجدد برگزار می شود، ولی این بار نتیجه بدتر است. تعداد رأی های باطله ی سفید افزایش می یابد... ساراماگو در رمان بینایی (Seeing) بازهم برای شخصیت ها اسم انتخاب نکرده است. نکته ی بسیار جالب در نوشتار ژوزه اینست که فقط از علامت نقطه و ویرگول استفاده می کند و به سایر علائم اعتنایی ندارد. به همین خاطر جملات طولانی و پشت سر هم به نظر می آیند. ژوزه ساراماگو (Jose Saramago) نخستین نویسنده ی پرتغالی ست که برنده جایزه نوبل ادبیات شده است. آثار او در زمره برترین های جهان قرار دارد. رمان های کوری و بینایی از جمله کتاب های برتر این نویسنده و مکمل هم هستند. کوری و بینایی هر دو از بیماری معنوی سخن می گویند که فهم بشر را از شناخت نادرست واقعیات نشان می دهند.

نکوداشت های رمان بینایی:

• به شکل خنده دار و ترسناکی مطابق با واقعیت. (Chicago Tribune)
• یک داستان تمثیلی هیجان انگیز از ساراماگو درباره ی قدرت و سیاست. (Cleveland Plain Dealer)
• کتاب بینایی، شایستگی نام و نویسنده اش را دارد. (Washington Post Book)

در بخشی از رمان بینایی می خوانیم:

احساس آشفتگی و بلاهت به همراه تمسخر و کنایه، تمام نقاط کشور را از شمال تا جنوب فرا گرفت. شوراهای شهر در سایر استان ها انتخاباتی تقریباً عادی و بدون حادثه را پشت سر گذاشته بودند، هرچند در برخی مناطق، بدی وضع هوا، باعث تأخیر شده بود، نتایج مطابق روال معمول بود، آرای صحیح عادی، آرای ممتنع فراوان و همیشگی و رأی های باطله و سفید در حد معمول بود که معنای خاصی نداشت، این شوراها که حس خودمحوری اهالی پایتخت، آن ها را تحقیر کرده و خود را شفاف ترین الگوی مدنیت انتخاباتی می دانستند، حالا می توانستند ضربه ی خورده را جواب بدهند و به غرور احمقانه ی خانم ها و آقایانی بخندند که فکر می کنند از دماغ فیل افتاده اند، فقط برای این که برحسب تصادف در پایتخت زندگی می کنند. کلمات خانم ها و آقایان که با حالت خاصی بر زبان می آمد و اگر نگوییم از هر حرف، دست کم از هر بخشِ آن تحقیر می بارید، به مردمی اشاره نداشت که تا ساعت چهار بعدازظهر در منزل مانده بودند و سپس طوری که انگار خواب نما شده اند و فرمانی واجب الاطاعت دریافت کرده اند، برای رأی دادن به شعبه ها مراجعه کرده بودند، بلکه انتقاد آن ها متوجه دولت بود که جشن پیروزی را پیش از اعلان رسمی نتایج برگزار کردند و پرچم و چراغانی راه انداختند، به احزابی اشاره داشت که مثل آوار بر سر آرای سفید ریختند و خود را خوشه چین تاکستان آرای سفید پنداشته بودند و به روزنامه ها و سایر رسانه های اجتماعی انتقاد می کردند که خود را از همه چیز مبرا می دانستند، انگار آن ها در آماده سازی این مصیبت هیچ نقش فعالی نداشته اند. شاید تمسخر کننده های شهرستانی حق داشتند، اما نه آن قدرها که می پنداشتند. زیر پوست ناآرامی سیاسی که مانند فتیله ی شعله ور باروت با شتاب به سمت بشکه در حرکت است و هر آن تمام پایتخت را دربرمی گیرد بحث هایی هست، اگرچه به زبان نمی آید، ولی در محافل شخصی، بین دوستان معتمد، اعضای حزب های سیاسی یا حتی دولت مطرح است که در صورت تکرار انتخابات چه نتیجه ای حاصل می شود. این همان سؤالی است که مخفیانه و با صدای آرام بر زبان می آید تا مبادا اژدهای خفته بیدار شود.

خلاصه ای از کتاب بینایی

داستان در خصوص انتخاباتی است که در شهر برگزار شده. شروع داستان در یک روز بارانی و در یک حوزه اخذ رأی است که تا بعدازظهر هیچ کس برای حضور در انتخابات حاضر نمی شود. ناگهان جمعیت زیادی به حوزه هجوم می آورند و رای می دهند اما در هنگام شمارش آرا مسئولین شمارش متوجه می شوند که اکثریت افراد رأی سفید به داخل صندوق ریخته اند و احزاب تنها مقدار کمی از آرا را از آنِ خود کرده اند. دولت انتخابات را باطل اعلام می کند و از افراد درخواست می کند که مجددا در انتخاب شرکت کنند اما نتیجه ی انتخابات دوم بدتر از دور نخست است. تعداد رای های باطله افزایش می یابد و دولت به تکاپو می افتد تا ریشه های این جنبش «آرای سفید» را پیدا کند...

شناسنامه کتاب بینایی اثر ژوزه ساراماگو

• نویسنده: ژوزه ساراماگو
• زبان: فارسی
• ناشر چاپی: انتشارات مروارید
• تعداد صفحات:296
• موضوع کتاب:کتاب های داستان و رمان ایرانی
• نسخه الکترونیکی:دارد
• نسخه صوتی : دارد

امیدوارم از محتوای معرفی کتاب نهایت لذت را برده باشید و برای کسانی که کتاب دوست هستند، میتوانید ارسال نمایید. همچنین برای مشاهده ی مطالب پر محتوای دیگر میتوانید به بخش فرهنگ و هنر ساعدنیوز مراجعه نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم .

معرفی کتاب مردی که میخندد اثر ویکتورهوگو