معرفی کتاب چتر ژاپنی اثر ویکتوریا توکاروا

درباره کتاب چتر ژاپنی

کتاب چتر ژاپنی شامل ۸ داستان کوتاه با ترجمه پرویز دوایی است.توکاروا انگیزه دادن را اصلا به شیوه نخ نما و کلیشه ای پند و آموزه مطرح نمی کند! شما به هیچ عنوان احساس نمی کنید من برتری وجود دارد و نصیحت هایش تو ذوق می زند! به هیچ عنوان اینگونه نیست. نویسنده به آرامی و ملایمت فقط قصد روایت دارد و این شمایید که ناخوآگاه با او همراه می شوید و به مرور مخصوصا در پایان هر داستان، به درک شاید کمی تلخ اما مثبت هر قصه از زندگی می رسید. اما بیان و سبک روایت ویکتوریا در عین ساده بودن گاعی کمی عجیب هم هست! از بابت سادگی لحن گفتار و در عین حال بعضاً عجیب بودن فضا و یا اتفاقات کمی به ادبیات ژاپن نزدیک است، (داستان ها نه رئال محض و نه جادویی اند اما به خوبی واقعیت و کمی جادو (در بعضی داستان ها) به هم تنیده شده اند و فضایی جدید و دلنشین خلق کرده اند) اما بی شک نویسنده ای است که شبیه هیچکس نیست!

۸ داستان کوتاه اما با تاثیری شگرف و دلنشین این کتاب عبارتند از:

1. مرکز ثقل
2. داستان شب عید
3. زیگزاگ
4. چتر ژاپنی
5. پایان خوش
6. به جای من
7. بین زمین و آسمان
8. چندقطره امید

همانطور که پرویز دوایی – مترجم کتاب – هم اشاره می کند «خواندنی» بودن مهم ترین خصلت داستان های توکاروا است. این که نویسنده بتواند در عین ساده نوشتن و درنظر داشتن مخاطب عام طوری بنویسد که خواننده (در قالب یک داستان کوتاه) پا به پای او پیش برود و در عین حال قصه، عامیانه و سطحی نشود تبحر بسیاری می خواهد.

همچنین در فرصت محدودی که داستان کوتاه برای اثرگذاری و جذب شدن به مخاطب و نویسنده (هردو) می دهد، کاراکترهای توکاروا به شدت باورپذیر و ملموس اند. غم و تنهایی شان برای مخاطب امروزی غریبه و یا کلیشه ای و تکراری نیست و توکاروا به خوبی توانسته از پس شخصیت ها و روابط و خط داستانی جذاب در این فرصت کوتاه بربیاید. به عقیده من بخش عمده این موفقیت در دلنشین کردن و عمق بخشیدن توامان به داستان مدیون توصیف های بی نظیر و جذاب توکاروا اند، توصیف هایی که شاید سطحی به نظر برسند اما به شدت هوشمندانه انتخاب شده اند و تاثیر شگفتی هم در ذهن مخاطب هم در نتیجه گیری داستان دارند و همین توصیف های هوشمندانه اما ادبی هستند که مانند امضای نویسنده در تمام داستان ها وجود دارند و از سایر نویسندگان متمایزش میکنند.

خلاصه کتاب چتر ژاپنی

در اکثر داستان ها تم اصلی نوعی غم اما غم شیرین و تنهایی و در نهایت رابطه بین زن و مرد است. در تمام داستان ها علی رغم نوعی افسردگی و خستگی که حس می شود همیشه نور امیدی هم می تابد و به مخاطب و کارکتر هردو امید و انگیزه ادامه دادن به زندگی، حتی زندگی افسرده و خسته کننده را می دهد.

درباره نویسنده کتاب چتر ژاپنی

ویکتوریا سامویلوونا توکاروا زاده 20 نوامبر 1937 ، فیلمنامه نویس و داستان نویس روس است. توکاروا در سال 1937 در لنینگراد ، در اتحادیه جماهیر شوروی بدنیا آمد. عشق او به ادبیات از دوازده سالگی ، هنگامی که مادرش "ویولن روتشیلد" ، داستان کوتاهی از چخوف را می خواند ، شروع شد. با این حال ، این عشق به ادبیات بلافاصله به تمایل به نویسندگی تبدیل نشد. به عنوان یک زن جوان ، توکاروا در ابتدا به تحصیل پزشکی روی آورد. سپس چهار سال به تحصیل پیانو در هنرستان نیکولای ریمسکی-کورساکوف سن پترزبورگ پرداخت. و در نهایت نویسندگی را برگزید

درباره مترجم کتاب چتر ژاپنی

پرویز دوایی منتقد فیلم، نویسنده و مترجم ایرانی متولد ۱۳۱۴ تهران است.پرویز دوایی فارغ التحصیل دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان انگلیسی است و همین تسلط به زبان باعث شد که مترجم مقالات مختلف سینمایی و متن گفت وگو برای دوبله فیلم ها باشد. با مجلات سینمایی مختلفی همکاری و به عنوان منتقد فیلم شهرت پیدا کرد. از مجلاتی که با آنها همکاری کرد می توان به سپید و سیاه، مجله فردوسی، رودکی، روشنفکر و سینما و نگین اشاره کرد. برای ماهنامه سینمایی فیلم هم گاهی بهاریه یا مقاله نوشته است. آخرین مقاله اش را در ایران در سال ۱۳۵۳ در مجله سپید و سیاه با عنوان «خداحافظ رفقا» نوشت و برای یک دوره آموزشی به چکسلواکی رفت و ساکن پراگ شد.او همچنین از پایه گذاران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کنار پرویز کلانتری، عباس کیارستمی، اکبر صادقی، نورالدین زرین کلک ،سیروس طاهباز و خسرو سینایی است و مدتی هم دبیر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در سالهای ۵۰ و ۵۲ بود. درسال ۱۳۸۷ به مناسبت آخرین رونمایی از کتابش در خانه هنرمندان دوستانش در مورد او گفتند. احمد رضا احمدی از دوران دوستی اش با پرویز دوایی گفت که سرآغازش فیلم قیصر مسعود کیمیایی بود. جمشید ارجمند دوایی را شاعری می داند که در قالب شهر فارسی شعر نمی گوید. ابراهیم حقیقی هم نقد درست فیلم را مدیون پزویز دوایی می داند.هوشنگ گلمکانی معتقد است که نسل گذشته او را با نقدهای سینمایی اش می شناسد و نسل امروز با داستان هایش. در سال ۱۳۹۰ درسومین جشن جایزه کتاب سال سینمای ایران از پرویز دوایی تقدیر شد. کتاب هایش لحنی نوستالژیک دارد و ریشه در خاطرات دوران کودکی و البته در ارتباط با سینماست. پرویز دوایی هم اکنون ساکن پراگ است و علاوه بر آثار ترجمه ای، تالیفی در زمینه سینما مجموعه داستان ها و کتاب های دیگری را هم در کارنامه دارد.آثار:باغبازگشت یکه سوارسبز پریایستگاه آبشاربلوار دل شکستهامشب در ستاره سینماتنهایی پر هیاهوسینما به روایت هیچکاک (ترجمه کتاب فرانسوا تروفو)بچه هالیوود (ترجمه زندگینامه رابرت پریش)سرگیجه (ترجمه فیلمنامه سمویل تیلر)استلا (ترجمه کتاب جان دوهاتوگ)

قسمتی از کتاب چتر ژاپنی

دریچه تفلون هیچ وقت از بین نمی رود.
به خودم گفتم: مثل اولین عشق. اگر دباکی قلب مرا عمل کرده بود در کنار ظرف عسل، دریچه تفلون هم دست نخورده می ماند. (داستان مرکز ثقل – صفحه ۲۳)

من در نیمه راه عمر هستم که غم انگیزترین دوره عمر است، که هوس هنوز به گذشته ها نپیوسته، ولی خستگی از حالا در دل جا خوش کرده است. نبرد بین من بیرونی و درونی ام مرا به حالتی فرو برده که دیگر نه به خودم اتکا و اعتمادی دارم و نه به دیگران. برای همین هم هیچ چیزی برایم خوش تر از این نیست که در صفی دراز پشت سر آدم ها بایستم و رفتاری مثل سایرین در پیش بگیرم. (داستان چتر ژاپنی – صفحه ۶۳)

زیبایی آدم را مثل قطاری که از ایستگاه خارج شود ترک می کند. (داستان بین زمین و آسمان – صفحه ۹۵)

فراموش کردن نوعی و نوبتی دیگر از مردن است. (داستان بین زمین و آسمان – صفحه ۱۰۰)

شناسنامه کتاب چتر ژاپنی

• نویسنده: ویکتوریا توکاروا
• ترجمه: پرویز دوائی
• انتشارات: جهان کتاب
• تعداد صفحات: ۱۲۶
• نسخه صوتی:ندارد
• نسخه الکترونیکی: دارد
  معرفی کتاب داستان های ماشین تحریر اثر تام هنکس