معرفی کتاب دختر استالین اثر رزماری سالیوان
درباره کتاب دختر استالین
کتاب جذاب «دختر استالین» نوشته رزماری سالیوان، سرگذشت سوتلانا علیلویوا، دختر دیکتاتور قرن بیستمی، جوزف استالین را از زمان تولد تا لحظه مرگش روایت می کند. سوتلانا همه عمر خود را صرف این کرد که از زیر سایه ترسناک پدر بیرون بیاید و این داستان، داستان جنگیدن او برای رهایی از این سایه شر است؛ نوعی از وابستگی خونی که سرنوشتی تلخ را برای انسان رقم می زند. او می خواست انسان بماند و مانند همه انسان ها، عشق و آرامش درونی داشته باشد.رزماری سالیوان پنج سال از عمر خود را برای نوشتن این کتاب صرف کرد و بسیار تحقیق و پژوهش نمود و کتاب درواقع حاصل گفتگوی او با اعضای خانواده، دوستان، آشنایان سوتلانا در نقاط مختف جهان از مسکو و گرجستان گرفته تا هند و بریتانیا و آمریکا است.نامه های شخصی این دختر نیز علاوه بر اسناد محرمانه آرشیوهای کا.گ. ب، سیا، حزب کمونیست شوروی و... کمک شایانی به نگارش این اثر کرده اند.کتاب دو جلدی «دختر استالین» از کتاب های بسیار موفق زندگی نامه ای در سال ۲۰۱۶ بوده و جوایز بسیاری را نصیب نویسنده اش کرده است؛ از جمله جایزه پلوتارک، جایزه آر.بی.سی. تیلور، جایزه هیلاری وستون و علاوه بر این ها، کتاب فینالیست جایزه معتبر پن/بوگارد ولد، و فینالیست جایزه نشنال بوک کریتیکس سیرکل هم بوده و در فهرست بهترین کتاب های روزنامه دیلی میل مقام اول را به خودش اختصاص داده است.«دختر استالین» الگوی خوبی برای نگارش کتاب های زندگی نامه ای است. روایتی منسجم، بدون قضاوت شخصی و دارای ارزش بالای تاریخی.علاوه بر همه این محاسن، «دختر استالین» بهترین کتاب برای شناختن استالین، این پدیده بی نظیر تاریخی است.
خلاصه کتاب دختر استالین
استالین، رهبر کبیر شوروى، دیکتاتور مخوفى که اگرچه توانست اتحاد جماهیر شوروى را به یک ابرقدرت تبدیل کند و جنگ علیه آلمان نازى را بِبَرد، اما زندگى میلیون ها نفر را به خاطر سیاست هاى بى رحمانه اش به مخوف ترین شکل ممکن دستخوش تغییر کرد. برپایى اردوگاه هاى کار اجبارى در دل سیبرى شاید یکى از مخوف ترین سیاست هاى او باشد.کتاب حاضر روایت زندگىِ دختر این دیکتاتور، سوتلانا علیلویوا است. دخترى که بى اندازه براى استالین عزیز بود. گرچه سوتلانا در تمام عمرش تلاش مى کرد خود را از زیر بیرقِ پدر بیرون بکشد و ننگِ دختر استالین بودن را از پیشانى بزداید، اما هرگز آنگونه که باید نتوانست «عادى» زندگى کند.
درباره نویسنده کتاب دختر استالین
رزماری سالیوان، زاده ی سال 1947، شاعر و زندگی نامه نویس کانادایی است. سالیوان پس از اخذ مدرک دکتری، به فرانسه نقل مکان کرد و در دانشگاه دیژون و اندکی بعد در دانشگاه بوردو به تدریس مشغول شد. او دو سال بعد برای تدریس به دانشگاه ویکتوریا رفت و در سال 1977 به تدریس در دانشگاه تورنتو پرداخت.
درباره مترجم کتاب دختر استالین
بیژن اشتری متولد سال 1342 فارغ التحصیل رشته میکروب شناسی از دانشگاه تهران است اما علاقه شخصی او به تاریخ، امروز او را به یکی از معتبرترین چهره های مترجم معاصر ایران تبدیل کرده است.
قسمتی از کتاب دختر استالین
سوتلانا در عمق وجودش قمارباز بود. او در سرتاسر زندگى اش تصمیم هاى سرنوشت ساز را کاملا به صورت ناگهانى مى گرفت و سپس با نوعى بى خیالم سبکسرانه به عواقب آن تن مى داد. همیشه مى گفت از بین داستان هاى داستایفسکى، قمارباز را بیش از همه دوست دارد. (دختر استالین – صفحه ۳۱)
چه کسى مى تواند بدون اندیشیدن درباره ى گذشته ى خویش زندگى کند؟ (دختر استالین – صفحه ۳۸)
استالین عاشق وسترن هاى آمریکایى بود و علاقه ى خاصى هم به تماشاى فیلم هاى چارلى چاپلین داشت که باعث مى شد از ته دل بخندد؛ هرچند که فیلم دیکتاتور بزرگ چاپلین را دوست نداشت و نمایش عمومى آن را در شوروى ممنوع کرده بود. (دختر استالین – صفحه ۱۲۲)
او (مادر استالین) از پسرش پرسید: «جوزف تو حالا دقیقا چه کاره اى؟» استالین جواب داد: «تزار را بخاطر بیاور. خب، من شبیه تزار هستم.» که گفت: «چه حیف که تو هیچ وقت کشیش نشدى.» (دختر استالین – صفحه ۱۲۵)
مدارس زیادى بیرون مسکو وجود داشت که خارجى ها را به دیدنشان نمى بردند. تا اوایل دهه ١٩٣٠ در این مدارس حتا کاغذ براى نوشتن وجود نداشت (دانش آموزان از حواشى سفید کتاب هاى کهنه شان براى نوشتن استفاده مى کردند.) و قلم و مداد هم سهمیه بندى بود. به دلیل کمبود میز و نیمکت، کلاس ها به صورت شیفتى برگزار مى شد. مدارس به علت نایاب بودن هیزم براى گرمایش یا نفت سفید براى چراغ روشنایى، تعطیل مى شدند. (دختر استالین – صفحه ۱۳۰)
همه بچه هاى شوروى موظف به فراگیرى کمونیسم بودند. آن ها ابتدا «اکتبریست»، سپس «پایونیر»، و سرانجام «کامسومول» مى شدند. هر دانش آموز کلاس اولى در روزى که مصادف با سالروز پیروزى انقلاب اکتبر بود، «اکتبریست مى شد و ستاره اى قرمز که وسطش تصویرى از چهره ى کودکى لنین حک شده بود، دریافت مى کرد.» (دختر استالین – صفحه ۱۳۱)
استراتژى همیشگى استالین القاى ترس به توده هاى مردم و سپس کنترل آنها با استفاده از ترساندن شان بود. (دختر استالین – صفحه ۲۵۵)
استالین بازیگر ماهرى بود که وانمود مى کرد گوشه اى نشسته و دیگران برایش گزارش هایى درباره ى فعالیت های دشمنان مى آورند؛ دشمنانى که وى نمى توانست با مجازات آنها مخافت کند. اما واقعیت قضیه چیز دیگرى بود، او همچون استاد عروسک گردانى بود که پشت صحنه سررشته ى همه امور را در دستانش داشت. (دختر استالین – صفحه ۳۲۲)
هر آدمى مرگى را نصیب خود مى کند که سزاوارش است. (دختر استالین – صفحه ۴۶۴)
امیدوارم که نسل هاى آینده از یاد نبرند که نیکى هرگز از بین نمى رود، که نیکى در قلب هاى آدمیان، حتا در تاریک ترین زمان ها، مى زید و در جاهایى که هیچ کس گمان بر وجود داشتنش نمى کند، نهفته است، که نیکى هرگز به طور کامل نابود یا ناپدید نمى شود. (دختر استالین – صفحه ۶۳۰)
موقعى که قلب پیشاپیش تصمیمى گرفته، منطق تنها کارى که مى کند این است که انواع دلگرمى ها را جز به جز به تو ارائه مى کند. (دختر استالین – صفحه ۹۳۱)
هر خانواده اى براى خودش قصه اى سربسته است و از بیرون به دشوارى مى توان پى برد که درونش چه مى گذرد. (دختر استالین – صفحه ۹۹۳)
شناسنامه کتاب دختر استالین
- نویسنده: رزمارى سالیوان
- ترجمه: بیژن اشتری
- انتشارات: ثالث
- تعداد صفحات: ۱۱۱۴
- نسخه صوتی:ندارد
- نسخه الکترونیکی: دارد