معرفی رمان ناتمامی اثر زهرا عبدی

درباره کتاب

زیر سایه شهر هزاران اتفاق و رویداد در هرلحظه رخ می دهد که هویت آن شهر را می سازد. هر شهر با تمام پیشینه ی تاریخی اش و دشواری زندگی در آن سرشار از روزمرگی هایی است که ساکنینش را در برگرفته است. مردمان هر شهر هرروز چشم باز می کنند و سوار بر چرخه ای تکراری می شوند تا دوباره شب را به پایان برسانند. آن ها در میان این سفر، لحظه های بی تکرار زندگی شان را پشت سر می گذارند و در هرلحظه راه فرار از این تکرار مکررات را مهاجرت می دانند. تهران برای پایتخت نشینان همین حس را ایجاد کرده و روزانه افراد زیادی را فراری داده است. مردمانی که با یک ساک در دست می روند یا افرادی که در این شهر خاکستری و سیاه زندگی می کنند ولی فکر و دلشان در مختصات دیگری است. کوچه پس کوچه های این شهر به خود غیبت های زیادی دیده است که گاه چندروزه بوده و گاه به اندازه ی یک عمر زندگی. غیبت های ناتمامی که نسل به نسل رو به افزایش است و افراد بیشتری قصه ی خود را در این شهر ناتمام می گذارند.

کتاب «ناتمامی» نوشته ی «زهرا عبدی» روایت افرادی است که در بستری سرشار از شک و تردید زندگی می کنند. این داستان در فضای دانشگاه و خوابگاه اتفاق می افتد و گم شدن یک دانشجوی بوشهری تعریف می شود. «ناتمامی» داستان گم شدن «لیان» است که دانشجوی ارشد ادبیات فارسی است و زمان های آزادش را به جنوب شهر برای تدریس به کودکان کار می رود. یک هفته از ناپدیدی او می گذرد و «سولماز» هم خوابگاهی اش بیش ازپیش نگران او می شود. «سولماز» وارد هجمه ای از سؤالات بی پاسخ می شود، «لیان» گم شده است؟ «لیان» را دزدیده اند؟ او تصادف کرده است؟ و ... «سولماز» در یک جریان جبری برای پیدا کردن دوستش قرار می گیرد و نا گریز به دنبال او می رود. او از «لیان» تنها یک دفترچه خاطرات دارد که به سبب آن وارد اتفاق های عجیب و نویی می شود. شخصیت های کتاب «ناتمامی» هرکدام به نحوی درگیر گم گشتگی و دنیای پر از ابهام و خرده اتفاقاتی هستند که در بطن زندگی شهری رخ می دهد.

مروری بر محتوای داستان ناتمامی

داستان کتاب «ناتمامی» از یک جهان بینی برخوردار است و نویسنده شهر را با تمام جزئیات ازیادرفته اش یاد می کند. هر صفحه از داستان اتفاق جدید می افتد و در بین خرده روایت های متعدد داستان سریع و تند رخ می دهد. نثر این داستان از پختگی نسبی برخوردار است و تعدد روایت جای نفس کشیدن برای خواننده را نمی گذارد. «زهرا عبدی» این داستان را به تأثیر از سال هایی که در محله های جنوبی شهر مشغول به کار بوده، نوشته است. این اثر دومین کتاب این نویسنده است که بسیار توجه علاقه مندان به ادبیات داستانی را به خود جلب کرد. داستان این کتاب را نویسنده طی بیست وسه فصل نگاشته است و بسیار خوش خوان و لذت بخش برای دوستداران داستان های فارسی است.

پس از انتشار این داستان مقاله ای با عنوان «بررسی شخصیت قهرمان در رمان ناتمامی با تکیه بر کهن الگوی سفر قهرمان» نوشته شد که در کنفرانس سالانه ی پژوهش در علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ارائه شد. «علی اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی شهر کتاب» در جلسه ی نقد کتاب «ناتمامی» گفت: «داستان ناتمامی، داستان ازهم پاشیدگی ها و ناتمامی هاست؛ ناتمامی کارها، آرزوها و آرمان ها»

خلاصه داستان

روایت افرادی است که در بستری سرشار از شک و تردید زندگی می کنند. این داستان در فضای دانشگاه و خوابگاه اتفاق می افتد و گم شدن یک دانشجوی بوشهری تعریف می شود. «ناتمامی» داستان گم شدن «لیان» است که دانشجوی ارشد ادبیات فارسی است و زمان های آزادش را به جنوب شهر برای تدریس به کودکان کار می رود. یک هفته از ناپدیدی او می گذرد و «سولماز» هم خوابگاهی اش بیش ازپیش نگران او می شود. «سولماز» وارد هجمه ای از سؤالات بی پاسخ می شود، «لیان» گم شده است؟ «لیان» را دزدیده اند؟ او تصادف کرده است؟ و ... «سولماز» در یک جریان جبری برای پیدا کردن دوستش قرار می گیرد و نا گریز به دنبال او می رود. او از «لیان» تنها یک دفترچه خاطرات دارد که به سبب آن وارد اتفاق های عجیب و نویی می شود. شخصیت های کتاب «ناتمامی» هرکدام به نحوی درگیر گم گشتگی و دنیای پر از ابهام و خرده اتفاقاتی هستند که در بطن زندگی شهری رخ می دهد.

درباره نویسنده

«زهرا عبدی» شاعر و نویسنده ی جوان ایرانی با نوشتن کتاب «روز حلزون» پا به عرصه ی ادبیات داستانی گذاشت. او فارغ التحصیل رشته های ادبیات فارسی و ادیان و عرفان از دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی و رشته ی ادبیات فارسی از دانشگاه علامه طباطبایی در مقطع کارشناسی ارشد است و سراسر زندگی اش را وقف ادبیات و کلمات کرده است. «عبدی» پیش از نگارش داستان به عنوان شاعر شناخته می شد و چند دفتر شعر ازجمله مجموعه شعر «شهرزاد» و «تو با خرس سنگین تر از کوه رقصیده ای» منتشر کرده است. سرودن شعر و علاقه اش به متون اندیشه محور و داستانی پیش زمینه ای برای نوشتن داستان شد. او داستان «روز حلزون» را در کارگاه رمان «محمدحسن شهسواری» طرح ریزی کرده بود که با انتشارش توجه بسیاری از علاقه مندان به داستان های فارسی را به خود جلب کرد. این داستان پر از نام فیلم ها و هنرپیشه های معروف و تأثیرگذار دنیا است که گستردگی اطلاعات نویسنده را نشان می دهد. همچنین این اشارات سبب می شود ذهن خواننده فراتر از محتوای یک کتاب حرکت کند و بتواند با یادآوری آثار دیگر درک بیشتری از داستان داشته باشد.
«زهرا عبدی» پس از انتشار اولین اثرش، نوشتن رمان را به طورجدی دنبال کرد و درباره ی نوشتن رمان می گوید: «رمان، غایتِ سرخوشی و لذت از نوشتن است.» او داستان هایش را با رعایت سه ضلع زبان، اندیشه و تعلیق می نویسد و سعی دارد تا جزئیات زندگی را که از چشم همه پنهان است را روایت کند.

قسمتی از کتاب

این که بیشتر آدم هایی که می شناسم تحمل یک آدم سرزنده را ندارند. کسی که سرزندگی اش به تو یادآوری کند که مرده ای، یا در حال مردنی. وقتی خیالشان راحت بشود از اینکه فلج یک گوشه افتادی دیگر کاری به کارت ندارند، مثل قهرمان بوکسی که یک مشت خورده به گردنش و دیگر نمی تواند کسی را گوشه ی رینگ گیر بیندازد. فلج شده. حالا همه یک آخی کشیده می گویند و ته دلشان خیال شان راحت است که دوتا مشت زنده که کوبیده می شد به صورت روزگار، فلج شده. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۳)

گاهی فکر می کنم همه چیز یک ملغمه ی مقدر است. تغییری رخ نداده و نخواهد داد. ملغمه ای که فقط گاهی از چپ به راست هم می زنندش، گاهی از راست به چپ و گاهی هم نمی شود جلو سر رفتنش را گرفت. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۵)

شناسنامه کتاب

نویسنده: زهرا عبدی

ناشر: چشمه

تعداد صفحات: 253

معرفی رمان بار دیگر شهری که دوست می داشتم اثر نادر ابراهیمی