معرفی سریال باخانمان 

خلاصه داستان

سریال «باخانمان» روایت داستان زندگی یک استاد دانشگاه است که متوجه رازی بزرگ در زندگی اش می شود. مسعود (حسام محمودی) از طریق عموی خود متوجه می شود که پدر و مادرش در کودکی او را به خانواده دیگری فروخته اند. چالش هویتی جدی که پیش زمینه یک درام طنز می شود و مسعود برای پیدا کردن اصل و ریشه خود آستین ها را بالا می زند. شخصیت های متعدد و گاه تیپیکالی که در داستان امیر برادران خلق شده و قرار است با جزئیات دراماتیک زندگی هر یک در بستر طنز، کششی روایی را به وجود آورد.

نکاتی درباره فیلم

این سریال جدیدترین همکاری زینب تقوایی در مقام تهیه کننده و برزو نیک نژاد در مقام کارگردان، پس از تجربه موفق سریال "دودکش" است. کار نویسنده و کارگردانی به نام "برزو نیک نژاد" که پیش از تولید مجموعه تلویزیونی باخانمان، سریال های خوبی همچون "دردسر های عظیم" را روی آنتن شبکه سه آورده و باعث ایجادخنده و لحظات مفرح و شاد، شده است، نشان می دهد که قبلا امتحان خود را پس داده است.

البته، نیک نژاد طی سال های گذشته در جایگاه کارگردان سریال های مخاطب پسندی همچون "دردسر های عظیم ۱ و ۲"، "ساخت ایران ۲" ساخته بود. همچنین، او فیلم های سینمایی "ناخواسته"، "زاپاس"، "لونه زنبور" را کارگردانی کرده که بعضاً جزو ساخته های پرفروش برزو نیک نژاد بوده اند. او فیلم "دوزیست" از آثار بخش مسابقه جشنواره فجر سال گذشته را نیز در نوبت اکران دارد.

در کارنامه "زینب تقوایی" تهیه کنندگی آثاری نظیر سریال های "دودکش"، "مدینه"، "پشت بام تهران" و "زیر پای مادر" وجود دارد. همچنین، چند پروژه تلویزیونی در دهه ۸۰، از جمله مجموعه مستند جریان ساز "۳۶۰ درجه"، "بانوی آفتاب"، "جاده غلات" به چشم می خورد. بااین حال، او سال گذشته یک فیلم سینمایی به نام "سمفونی نهم" را نیز در مقام تهیه کننده روی پرده برده بود.

نگاه سازندگان «باخانمان» به مقوله کمدی، در تلفیقی از فانتزی نویسنده و واقعگرایی طنزآمیز کارگردان منجر به شکل گیری فضایی شده که در آن خنده و اندوه، توأمان راهبرد خلق موقعیت های بامزه را پیش می برند. این دوگانگی هرچند در نخستین بخشهای سریال رسوب عمیقی در شالوده سریال نداشت، اما ظرف چند قسمت در مسیر نسبتاً قابل قبولی قرار گرفت.

بویژه که هماهنگی بازیها و خلاقیت های بازیگران کارکشته ای مثل حسن پورشیرازی، افسانه بایگان، آتیلا پسیانی و شهره لرستانی در آمیزش حسی با جوانترهایی مثل حسام محمودی و الهام اخوان در همین راستا مثمر ثمر بوده است. این ترکیب که البته از لحاظ حجم نقشها گاه نامتوازن به نظر می رسد، اما در مقیاس کلی و بررسی شماتیک به خروجی هدفمندی ختم شده. به این معنی که هر دو گروه از بازیگران در عین آنکه در خدمت متن هستند، با تکیه بر خلاقیت و ایده پردازی های خود در کنش و واکنشها به ایجاد کمدی کمک می کنند.

حسن پورشیرازی به عنوان یکی از بهترین نمونه ها در این کستینگ، در ریزترین موارد حتی حرکات دست و ممیک صورت و کلنجار با تُن صدا و بیشترین بهره وری از فن بیان، تلخی و بدجنسی کاراکتر «ناصر سینگ» را با دُز شیرینی آمیخته؛ او می داند باید بازی خود را با وجود نمای خشن و مطرودش، در تنوع رفتاری لطیفی عرضه کند. تکنیکی که با هدایت برزو نیک نژاد، کارگردان پروژه و شناخت او از کمدی، در برخورد با سایر کاراکترها، خصوصاً اعضای خانواده کاراکتر مذکور، کمدی ملموسی می سازد.

شهره لرستانی نیز همین روال را با لحاظ تفاوتهایی در بازی اش پیش گرفته. کاراکتر او با نام «حوریه» در روند مخالفت های مداوم و لجبازی های زنانه و از سر دغدغه مندی با همسرش ناصر سینگ، کماکان از تبلور احساسات زنانه و مادرانه غفلت ندارد. احساساتی که با توجه به خط داستانی، روی وجوه عاطفی آن سرمایه گذاری زیادی شده تا در هجوم لحظات کمدی تلف نشود و به چشم بیاید. هرچند نباید منکر شد گاه داد و بیدادهای او به نظر اضافه می آیند و گویی نیاز به اصلاح و بازنگری دارند!

«باخانمان» ضمن التزام به رعایت چهارچوب های ناگزیر، کوشیده خنده بسازد. مهمترین بُعد این قضیه همان ماجرای فرزند فروشی در داستان است. موتور محرکه ای که می تواند بالقوه ملتهب باشد، ولی خط داستانی با استفاده سریع و گذرا از آن نخواسته در ورطه ایرادات اخلاقی و جامعه نگرانه اش بیفتد و برای رستن از این آسیب شناسی که می توانست منجر به ممیزی های ناخواسته شود، در ادامه به طرز ظریفی به تبعاتش پرداخته. همین واگذاری بحران فرزند فروشی که حتی در همین حد، اتفاقاً از سوی برخی به آن ایراداتی وارد شده، در جریان قصه به آرامی مورد نقد قرار گرفته و دیدگاه کمدی، مانع از تقبیح آن نشده. گرچه می شد در ابعاد وسیع تری به این اتفاق ناخوشایند اما متأسفانه رایج در کشور هم پرداخت که شاید سازندگان از واهمه قضاوتها و هجمه ممیزی ها، از آن صرف نظر کرده اند.

خاصه آنکه جنس روایت «باخانمان» اصولاً حتی در تلاقی با شرایط بغرنج غم انگیز و لحظات غلظت بغض در درام، همچنان با تزریق کمدی، از کاهش امیدواری در فضای قصه جلوگیری کرده است. تمهیدی که کمک کرده داستان ویژگی های طنزآمیز خود را از کف ندهد.

شخصیت های فیلم

حسن پورشیرازی آخرین بار در سریال برادر جان ایفای نقش کرده بود. او حالا در باخانمان نقش پدری را بازی می کند که در عین جدی بودن، شیرین است و نقشش تا حدودی شبیه نقشی است که در فیلم سینمایی مهمان مامان بر عهده داشت.

آتیلا پسیانی نقش های خوش آب و رنگ در کارنامه اش کم ندارد. چه در سینما و چه در تلویزیون و تئاتر. از سریال های اخیر او در تلویزیون می توان به بوم و بانو، مرضیه و زیر پای مادر اشاره کرد. این بازیگر در باخانمان نقش عمو را بر عهده دارد که فرش فروشی متمول از بالای شهر است. شخصیت او نیز در عین جدیت، شیرینی های خاص خودش را دارد.

افسانه بایگان نیز پس از دو سال، با سریال باخانمان به تلویزیون بازگشته است و کاراکتری متفاوت از نقش های گذشته اش دارد. آخرین حضور این بازیگر در تلویزیون، سریال روزهای بی قراری به کارگردانی کاظم معصومی بود که نوروز ۹۸ از شبکه دو روی آنتن رفت.

بازیگران

آتیلا پسیانی، افسانه بایگان، بهنام تشکر، شهرام شکیبا، حسام محمودی، امیر کاظمی، امیر آتشانی، شقایق دهقان، مارال فرجاد، امیرحسین طاهری، فرزانه سهیلی، حسن پورشیرازی، امید روحانی، سعید امیرسلیمانی، شهره لرستانی، خسرو احمدی، الهام اخوان و…

دیگر عوامل

عوامل اصلی این پروژه تلویزیونی عبارتند از: مدیر تصویربرداری: امیر معقولی، مدیر صدابرداری: امیر پرتوزاده، مجری طرح و مدیر تولید: مهدی بدرلو، طراح صحنه: مهدی سعیدی، تدوین: مهدی سعدی، طراح چهره پردازی: مرتضی کهزادی، طراح لباس: الهام شعبانی، مدیر برنامه ریزی: حامد مختاری، دستیار یک کارگردان: نوید صلاحی، منشی صحنه: فرشته حجازی، مدیر تدارکات: حسین میرزامحمدی، عکاس: محمد تقوایی، برنامه ریزی: حمید قاسمی، دستیار کارگردان: فراز عمومی، مشاور رسانه ای: هادی اعتمادی مجد.

مشخصات فیلم

• نوع سریال: اجتماعی
• ژانر: کمدی
• محصول: ایران
• سال تولید: 1399
• تعداد قسمت ها: 30
• کارگردان: برزو نیک نژاد