به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز، اکنون 170 قطعه از آنها به مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون برگشت داده شده اند و تحت حفاظت هستند و از آنها مراقبت می‌شود. 46 تکه نازک دیگر از قطعات مغز انیشتین در موزه موتر در فیلادلفیا در معرض نمایش قرار گرفته است. اما بسیاری از قطعات دیگر هنوز مفقود هستند.
چطور ممکن است بسیاری از قطعات مشهورترین مغز تاریخ به سادگی ناپدید شوند؟ پاسخ این سوال به اعتقاد «هاروی» و دیگران به این نکته برمی‌گردد که از نظر فیزیکی در مورد مغز انیشتین استثناهایی وجود دارد، و اگر تجزیه و تحلیل علمی مناسبی از مغز او انجام شود، به توضیحی در مورد نبوغ انیشتین خواهیم رسید.
بعد از اینکه به دستور هاروی در سال 1955 مغز اینشتین را برداشتند و آن را مانند مکعب بریدند، بعضی از قطعات مکعب شکل از بافت مغز را به 12 مجموعه 200 تایی برش دادند که عرض هر کدام از آنها به اندازه نصف تار موی یک انسان بود. (همچنین او قبل از تشریح از زوایای مختلف مغز کامل و دست‌نخورده عکسبرداری کرد.)
به گفته مجله Science، هاروی بدون اجازه از خانواده اینشتین برش‌های مغز او را روی اسلایدهای مختلف نصب کرد و آنها را برای تعداد نامعلومی از محققان ارسال کرد. او امیدوار بود با این کار بتواند پرده از اسرار پنهان مغز انیشتین بردارد. هاروی خود شخصا رانندگی کرد و بسیاری از این نمونه‌ها را در سراسر ایالات متحده و بخش‌هایی از کانادا پخش کرد، و در عین حال قسمت اعظم مغز انیشتین را داخل شیشه‌ای که آن را داخل یک جعبه مقوایی نگه داشته بود در ماشینش پنهان می‌کرد.
زمانی که بالاخره سفر جاده‌ای هاروی با مغز این نابغه به پایان رسید، مکعب‌های باقیمانده مغز را به شیشه‌هایی در خانه‌اش منتقل کرد. اگرچه همچنان این نمونه‌ها را با محققان علاقمند به اشتراک می‌گذاشت، اما قسمت اعظم مغز انیشتین را تا سال 1998 نزد خود نگه داشته بود. تا اینکه بالاخره بقایای مغز اینشتین را در سال 1998، یعنی 43 سال پس از خارج کردن آن از بدن آلبرت انیشتین به مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون بازگرداند. به گزارش بی بی سی، در حال حاضر دانشمندان فقط زمانی اجازه دارند که مغز این نابغه را ببینند که طرح تحقیقاتی خوبی را به مرکز پزشکی ارائه دهند.
