میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر کلرپروپامید
کلرپروپامید (Chlorpropamide) برای درمان دیابت ملیتوس و دیابت بی مزه هیپوفیزی نسبی ( به عنوان درمان خط دوم) به کارمی رود.
نام های تجاری:
دیابینیز، اینسولاز
موارد مصرف کلرپروپامید
کنترل دیابت ملیتوس
کنترل دیابت بی مزه
مکانیسم اثر کلرپروپامید
سولفونیل اوره ها با تحریک مستقیم ترشح انسولین از سلول های بتای لوزالمعده، گلوکز خون را کاهش می دهند. در طولانی مدت این دارو ها حساسیت به انسولین را در بافتهای محیطی مانند کبد، عضله، چربی و سلولهای دیگر مانند مونوسیت ها و اریتروسیت ها افزایش می دهند که نتیجه آن کاهش گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنز درکبد است. کلرپروپامید اثر مقادیر جزئی هورمون آنتی دیورتیک را در بیماران مبتلا به دیابت بی مزه هیپوفیزی تقویت می کند.
فارماکوکینتیک کلرپروپامید
جذب دارو از طریق دستگاه گوارش کامل و سریع است، ولی غذا جذب آن را به تأخیر می اندازد. نیمه عمر آن ۳۶ ساعت است. متابولیسم کبدی دارو ناقص بوده و ۲۰ درصد دارو به صورت تغییر نیافته دفع می شود. متابولیت های دارو از طریق ادرار دفع می شوند.
داروهای مشابه کلرپروپامید
- گلیمپراید
- گلی پیزاید
- تولبوتامید
- گلی بوراید
- تولازامید
نکات قابل توصیه هنگام مصرف کلرپروپامید
1. آلرژی به سولفنیل اوره ها، سولفونامیدها و تیازیدها را باید مورد توجه قرارداد.
2. با تغییر رژیم غذایی فعالیت بدنی و بیماری، میزان قند خون و برنامه درمانی تغییر می کند.
3. دارو به همراه صبحانه مصرف شود.