میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر قرص نکسیوم
قرص نکسیوم برای درمان علائم بیماری ریفلاکس معده (GERD) و سایر وضعیت‌های دیگر که به خاطر تولید بیش‌ازحد اسید معده مانند سندرم زولینگر- الیسون رخ می دهد و همچنین برای پیشگیری از التهاب فرسایشی مری که ناشی از اسید معده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مکانیسم اثر نکسیوم
این دارو با مهار انتخابی پمپ k/h- ATPase در سلول های پاریتال معده، از ترشح اسید جلوگیری میکند.
فارماکوکینتیک: فراهمی زیستی دارو 90 % می باشد و غذا باعث کاهش جذب آن می گردد. اس- امپرازول تا 97 % به پروتئین های پلاسما باند می شود. از طریق سیستم آنزیمی سیتوکروم P450 در کبد به متابولیتهای غیر فعال تبدیل میگردد.
دفع این دارو عمدتا از راه ادرار میباشد که حدود 80 ٪ آن به صورت متابولیت غیرفعال و کمتر از 1% دارو بصورت دست نخورده دفع میگردد، حدود 20 ٪ دارو نیز از راه مدفوع دفع میشود. نیمه عمر دارو بین 1 تا 1.5 ساعت می باشد.
موارد مصرف نکسیوم
ازوفاژیت اروزیو، ریفلاکس معده به مری علامت دار ، عفونت هلیکوباکتر پیلوری (کاهش خطر عود زخم دوازدهه)، کاهش خطر زخم معده ناشی از مصرف ضدالتهابهای غیراستروئیدی، سندروم زولینجر- الیسون
مقدار و نحوه مصرف نکسیوم
۱. ازوفاژیت اروزیو:
بزرگسالان: ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم به مدت ۸- ۴ هفته، در صورت عدم بهبودی ممکن است دوره درمان، ۴ تا ۸ هفته دیگر هم ادامه پیدا کند. دوز نگهدارنده دارو ۲۰ میلی گرم می باشد.
کودکان 1 تا 11 سال با وزن کمتر از ۲۰ کیلوگرم: ۱۰ میلیگرم به مدت ۸ هفته
کودکان با وزن حداقل ۲۰ کیلوگرم: ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم به مدت ۸ هفته
۲. ریفلاکس معده به مری علامت دار
بزرگسالان: ۲۰ میلی گرم تا ۴ هفته و در صورت عدم بهبودی ممکن است ۴ هفته دیگر هم ادامه یابد.
کودکان 1 تا 11 سال: ۱۰ میلی گرم به مدت حداکثر ۸ هفته
نوجوانان ۱۲ تا ۱۷ سال: ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم به مدت حداکثر ۸ هفته
۳. عفونت هلیکوباکتر پیلوری (کاهش خطر عود زخم دوازده)
بزرگسالان: ۴۰ میلی گرم همراه 1 گرم آموکسی سیلین و ۵۰۰ میلی گرم کلاریترومایسین هر ۱۲ ساعت به مدت ۱۰ روز
۴. کا هش ریسک زخم معده ناشی از مصرف NSAID ها
بزرگسالان: ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم به مدت حداکثر 6 ماه
۵. سندروم زولینجر- الیسون
بزرگسالان: ۴۰ میلی گرم دو بار در روز، دوز دارو بر اساس شرایط بیمار تنظیم می شود و ممکن است تا ۲۴۰ میلی گرم در روز هم افزایش یابد.
نکسیوم را باید یک ساعت قبل از صبحانه میل کرد.
در صورتی که بیمار قادر به بلع کپسول نباشد، می تواند محتویات کپسول را با آب سیب یا پرتقال یا در غذای نرم مخلوط نموده و بلافاصله میل کند. لازم به ذکر است که گرانولهای این دارو به علت اینکه باید در محیط روده باز شوند، داخل مایعات خوراکی، انحلال ناپذیر بوده و به صورت ذرات معلق در مایعات باقی میماند و باید به همین صورت مصرف گردد.
نکسیوم را می‌توان از طریق لوله تغذیه بینی (NG) استفاده کرد. کپسول را بازکنید و دارو را به یک سرنگ با ظرفیت ۶۰ میلی‌لیتر اضافه کنید. سپس آن را با ۵۰ میلی‌لیتر آب مخلوط‌کنید. محلول پیستون را داخل سرنگ قرار داده و مخلوط را کاملاً تکان دهید.
اطمینان حاصل کنید که هیچ دانه گرانولی از دارو در نوک سرنگ وجود ندارد. سرنگ را به لوله NG وصل کرده و میله پیستونی را پایین بیاورید تا سرنگ را داخل لوله قرار دهید. سپس لوله را با آب بیشتر همراه کنید تا محتویات را بشوید.
اگر از این دارو برای مدت بیش از ۳ سال استفاده کنید، ممکن است این میزان مصرف در شما کمبود ویتامین B12 ایجاد کند. در مورد چگونگی مدیریت این وضعیت اگر در شما رو به وخیم شدن است، با پزشک خود صحبت کنید.
اگر علائم شما بهبود نیافته باشد یا در صورت استفاده از این دارو بدتر شوند، با پزشک خود تماس بگیرید.
نکسیوم می‌تواند نتایج غیرمعمولی را در آزمایش‌های پزشکی خاصی ایجاد کند و ممکن است لازم باشد از مصرف دارو برای مدت کوتاهی قبل از آزمایش خودداری کنید. با هر پزشکی که شمارا تحت درمان قرار می‌دهد، در مورد اینکه شما از این دارو استفاده می‌کنید صحبت کنید.