خانه رئیسعلی دلواری یکی از جاهای دیدنی بوشهر در تنگستان است. سابقه این خانه به دوره قاجاریه می رسد. خانه به دلیل تعلق داشتن به رئیسعلی، سردار تنگستان، شهرت یافته است. خانه رئیسعلی دلواری به موزه ای تبدیل شده است که گردشگران و علاقه مندان به تاریخ معاصر از آن بازدید می کنند. معماری دیوارهای خانه رئیسعلی دلواری سفید رنگ هستند. سفیدی خانه همانند نگینی در دلوار می درخشد و چشمان گردشگران را به خود خیره می کند.
چرا موزه رئیسعلی دلواری؟
- با قدم نهادن در این موزه، با دلاور مرد تنگستانی و یارانش بیشتر آشنا می شوید.
- این موزه یادآور حماسه مردان تنگستانی در قرن 18 و 19 میلادی و چگونگی مقابله آنها با استعمارگران انگلیسی است.
- با سلاح و ابزار جنگی آشنا می شوید که مردان مبارز جنوب، با آنها در مقابل استعمار ایستادند.
- با اسناد و عکس های به جامانده از دوران تاریخی اشغال بوشهر آشنا خواهید شد و با استفاده از تابلوها و نوشته ها، وقایع را به ترتیب زمانی دنبال می کنید و به سفری در تاریخ می روید.
- ساختمان این موزه بیش از 100 سال قدمت دارد و اثری به جامانده از دوره قاجار است.
تاریخچه موزه رئیسعلی دلواری
موزه رئیسعلی دلواری از خانه های تاریخی بوشهر است که بیشتر از 100 سال قدمت دارد. ساخت این خانه به اواخر حکومت قاجار و سال 1286 هجری شمسی می رسد. رئیسعلی و خانواده اش در این خانه زندگی می کردند. در دوران جنگ با انگلیسی ها، خانه او محل تجمع، برگزاری جلسه ها و تصمیم گیری های گروه تنگستان بود. نوادگان رئیسعلی این خانه را در سال 1378 هجری شمسی به سازمان میراث فرهنگی واگذار کردند. سازمان میراث فرهنگی بوشهر این بنا را به موزه مردم شناسی شهر تبدیل کرد؛ البته در آن آثار و اسنادی از دوره زندگی رئیسعلی و یارانش هم هست.
آشنایی با موزه رئیسعلی دلواری
به دلوار می رویم؛ شهر دلاوران، شهر آنهایی که با شجاعت خودشان به اسطوره هایی تبدیل شدند که تاکنون در یادها مانده اند و زین پس نیز باقی خواهند ماند. نخستین چیزی که در میدان شهر می بینید تندیس رئیسعلی دلواری است؛ رهبری که به همراه هم رزمانش، هفت سال در برابر استعمارگران با شجاعت جنگید و حالا موزه ای به یادش در شهر تاسیس شده است. موزه رئیسعلی دلواری، عمارتی به جا مانده از اواخر دوره قاجار است که دیوارهای سفید و دو درِ بزرگ چوبی دارد. این عمارت برای سی و چند سال محل زندگی رئیسعلی دلواری بوده و در سال 1378 توسط بازماندگان وی به سازمان میراث فرهنگی واگذار شده است. امروز، این موزه قصه هایی از گذشته را برای تان روایت می کند که شخصیت اصلی آنها، رئیسعلی دلواری است. نکته جالب آنکه یکی از اقوام رئیسعلی با لباسی مختص به آن زمان، حوادث آن دوران و چند و چون ماجراها را روایت می کند و بر لذت بازدید از موزه می افزاید.
رئیسعلی دلواری کیست؟
رئیسعلی دلواری در سال 1261 خورشیدی در روستای دلوار از توابع تنگستان در استان بوشهر به دنیا آمد. وی در سن 24 سالگی و هم زمان با شروع نهضت مشروطه، به جُرگه مشروطه خواهان در جنوب ایران پیوست و سپس همکاری نزدیکی را با انقلابیون و مشروطه خواهان در بوشهر، تنگستان و دشتی آغاز کرد. رئیسعلی با همراهی سایر مشروطه خواهان، در سال 1287 خورشیدی، بوشهر را از حاکمیت محمدعلی شاه قاجار خارج کرد و حدود 9 ماه کنترل شهر را در دست داشت.
دوران جوانی رئیسعلی هم زمان با حضور استعمارگران انگلیسی در خلیج فارس بود. در آغاز جنگ جهانی اول، قوای روس از شمال و نیروهای انگلستان از جنوب، به ایران هجوم آوردند؛ کشتی های جنگی انگلستان در بوشهر لنگر انداختند و نیروهای اشغالگر در ۱۷ مرداد ۱۲۹۴ به قصد اشغال شهر، وارد بوشهر شدند. رئیسعلی از عناصر کلیدی در قیام بوشهر به شمار می رفت و قیام او علیه استعمارگران 7 سال به طول انجامید. وی و همراهانش در نبرد دلوار، نیروهای متجاوز انگلیسی را که قریب به 5000 نفر بودند شکست دادند و در نبرد بوشهر توانستند دست انگلیسی ها را از خاک ایران کوتاه کنند.
سرانجام در دوازدهم شهریور ماه 1294 در حالی که رئیسعلی و یارانش در حال تدارک برای شبیخون زدن به انگلیسی ها بودند، شخصی به نام غلامحسین تنگکی، او را به شهادت رساند و بعدها اعلام کرد که به خونخواهی پسرعموی خود که توسط جد رئیسعلی کشته شده بود و به تحریک یک مقام انگلیسی، این کار را انجام داده است. از سال 1389 روز 12 شهریور مصادف با کشته شدن رئیسعلی دلواری به عنوان روز "مبارزه با استعمار انگلستان" نامگذاری شده است.
پیکر رئیسعلی دلواری ابتدا در امامزاده ای در روستای "کله بند" به خاک سپرده شد و پس از مدتی بنابر وصیت خودش، پیکرش به قبرستان "وادی الاسلام"در نجف اشرف و در جوار حرم حضرت علی بن ابی طالب انتقال یافت.
دیدنی های اطراف موزه رئیسعلی دلواری
موزه رئیسعلی دلواری در ۴۲ کیلومتری مرکز بوشهر قرار گرفته است. کسانی که برای دیدن این موزه می روند، ابتدا در بوشهر توقف می کنند و به گشت و گذار در آن و بازدید از دیدنی های زیبای شهر می پردازند و بعد از آن برای دیدن خانه رئیسعلی دلواری به دلوار می روند. اگر شما هم جزو کسانی هستید که قصد دارند از خانه رئیسعلی دلواری دیدن کنند، باید بدانید که دلوار دیدنی های دیگری هم دارد.
در دلوار رستورانی برای صرف غذا نیست و برای صرف غذا باید به بوشهر بروید .تماشای اسکله در هنگام غروب برای گردشگران جذابیت خاصی دارد. در شهر دلوار جایی برای صرف غذا نیست و غذاخوری های آن بسیار کوچک هستند. اهالی دلوار قلیه ماهی و میگو را عالی درست می کنند می توانید از آن ها درخواست کنید برایتان تهیه کنند. اگر قصد دارید در رستوران غذا بخورید باید به بوشهر بروید. در بوشهر می توانید به رستوران میداف بروید و غذای دریایی موردعلاقه تان را بخورید.
سواحل دلوار
سواحل دلوار، مرز این شهر با خلیج فارس محسوب می شوند. پارک ساحلی دلوار یکی از جاذبه هایی است که می توانید در آن استراحت و گردش کنید. نخلستان های کهنسالی که کنار دریا بودند و ماسه های داغ کنار طبیعت زیبا، از ويژگی های مهم این سواحل به شمار می روند. اگر به دلوار رفتید تماشای غروب یا طلوع آفتاب در این سواحل رویایی را از دست ندهید.
گورستان لنج های دلوار
گورستان لنج ها یکی از زیبایی های دلوار است. این گورستان در اسکله دلوار قرار دارد و تعداد زیادی لنج فرسوده در آن به گل نشسته اند. بازدید از این گورستان بسیار جذاب است و تا حدود زیادی گردشگران را با تاریخ و فرهنگ شهر دلوار آشنا می کند.
سوگند نامه ای از رئیسعلی دلواری به جای مانده است که به آن وصیت نامه رئیسعلی دلواری نیز می گویند. در این وصیت نامه او قسم یاد کرده است که برای دفاع از وطن تلاش کند. رئیسعلی بر این عقیده بود که اگر چنین کاری نکند، خدا و رسولش از او راضی نیستند. متن سوگندنامه او در جاهای مختلف بوشهر روی تابلو حکاکی شده است و به منشور قیام رئیسعلی دلواری و وصیت نامه او شهرت یافته است.
خانه رئیسعلی دلواری در جنوب ایران و در شهر دلوار برای علاقه مندان تاریخ و فرهنگ ایران اهمیت زیادی دارد. این خانه که امروز به عنوان موزه مردم شناسی دلوار شناخته می شود، تاریخ مقاومت مردم جنوب ایران برای حفظ استقلال در برابر استعمار انگلستان را به نمایش می گذارد. اگر از خانه رئیسعلی دلواری بازدید کرده اید، تجربیات خود را با کاربران ساعد نیوز به اشتراک بگذارید .
معرفی گورستان شغاب و جاذبه های آن
