مراحل کاشت خیار دیوا
خیار جز میوه هایی است که به صورت خام مصرف می شود. مصرف اصلی خیار در مهمانی ها به صورت تازه خوری، در سالاد و مخلوط با دیگر سبزی ها است. رقم هایی با میوه ی کوچک که Gherkin نامیده می شود برای ترشی استفاده می شود. در آسیا تیپ هایی با میوه ی سفید و زرد و بزرگ به عنوان ماده ی خورش جوشیده می شوند و خورده می شوند. در هند و چین میوه های نارس پخته می شوند تا برای درمان دیاستری در کودکان استفاده شود. دانه ی آن دارای برخی خواص دارویی ضد احتقان است. عصاره ی خیار خاصیت پاک سازی کننده، تسکین دهنده و نرم کنندگی دارد. همچنین برای زیبایی پوست در انواع محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می شود. خیار بذر درشتی دارد، پس باید آن را در حدود عمق ۲، ۳ و ۵ سانتی متری خاک بکارید. اگر ابتدا دانه ها را در داخل خانه کاشته اید و حالا می خواهید به بیرون انتقال شان دهید مواظب باشید، چرا که گیاه خیار به تغییر دما حساس است. در هر ۱۰ سانتی متر از خاک گلدان تان یک یا ۲ گیاه خیار بکارید. بهتر است ابتدا خیار ها را نشا کنید و سپس نشا ها را به گلدان اصلی منتقل کنید، اما اگر فکر می کنید این کار برایتان سخت است، می توانید از اول در گلدان اصلی کشت شان کنید.
- مرحله اول: ابتدا باید بذری را برای کشت خیار دیوا در گلدان انتخاب کرد که :هیبرید باشد. دارای ساقه های کوتاه تر باشد تا فضای کمتری را اشغال کند.
- مرحله دوم: گلدانی مناسب را انتخاب و آن را با خاک برگ، کمپوست و خاک باغچه پر کنید. کف گلدان را مقداری سنگ ریزه بریزید تا گلدان زهکش خوبی داشته باشد. گلدان مناسب برای کاشت خیاردیوا گلدانی است که قطر و ارتفاع آن حداقل ۳۰ سانتی متر باشد.
- مرحله سوم: هر گلدان برای ۵ تا ۶ بذر مناسب است. حال زمان کاشت بذرها است. بذرها را در عمق یک تا ۲ سانتی متری خاک بکارید. فاصله بین بذرها حداقل باید ۲ سانتی متر باشد. بعد از کاشت بذرها خاک را در چند مرحله آبیاری کنید. دقت کنید که خاک خیلی آبدار نشود. برای رشد بهتر باید گلدان را به مدت ۶ ساعت در نور مستقیم آفتاب نگهداری کرد. بعد از چند روز بذر خیار دیوا شروع به جوانه زنی می کند و تا زمانی که ارتفاع جوانه ها به ۷ سانتی متر برسد، باید صبر کنید. حال دو جوانه که قوی تر از بقیه هستند را انتخاب کنید و بقیه را به آرامی از خاک بیرون بکشید. حال دو شانس برای داشتن بوته های قوی و پر میوه خواهید داشت. صبر کنید تا گیاه رشد طبیعی خود را داشته باشد. وقتی ارتفاع دو بوته به حدود ۲۵ سانتی متر رسید، بوته قوی تر را انتخاب کنید و دیگری را به آرامی از خاک بیرون بکشید. پس از این بوته خیار دیوا به طور متوسط روزی ۲ سانتی متر رشد می کند. برای اینکه گیاه خوب محصول دهد، باید ریشه ها به خوبی آب بخورند، به همین منظور به هنگام آبیاری دقت کنید که آب از پایین گلدان خارج شده باشد.
پرورش و نگهداری از خیار دیوا
کاشت خیار به این معنی است که شما می توانید در تمام طول سال به این میوه دسترسی داشته باشید. مانند بسیاری از میوه ها، طعم خیار دیوا پرورشی خودتان با خیارهایی که از بیرون تهیه می کنید از زمین تا آسمان متفاوت است! این میوه خوشمزه را می توانید در گلدانی در حیاط یا بالکن پرورش دهید! کاشت خیار دیوا در گلدان و پرورش آن در منزل بی نهایت آسان است و محصول فراوانی هم به شما می دهد. خیار یک میوه مغذی است که به روش های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. زمانی که خیار دیوا خارج از خانه کاشته می شود، فضای زیادی را اشغال می کند. اما شما می توانید گونه ای از خیار را در خانه، در یک گلدان مناسب بکارید که تولید میوه کند و به گرده افشانی هم نیازی نداشته باشد.
- آبیاری بوته خیار دیوا :آبیاری زیاد قبل از گلدهی باعث تأخیر در گل دادن می شود و آبیاری بعد از گلدهی نیز باعث تسریع رشد میوه و افزایش میوه ها می شود.کاشت خیار دیوا در گلدان و پرورش خیار دیوا در آپارتمان ها به راحتی امکان پذیر است و با رعایت همین نکات ساده می توانید برداشت خوبی داشته باشید. بوته های خیار را بعد از ۵۰ تا ۷۰ روز بعد از کشت می توان برداشت کرد.
- سرویس سبک زندگی فردا: طعم خیار دیوا پرورشی در خانه با خیارهایی که از بیرون تهیه می شوند مانند بسیاری از میوه ها، از زمین تا آسمان متفاوت است. این میوه خوشمزه را می توانید در گلدانی در حیاط یا بالکن پرورش دهید. پرورش خیار دیوا در گلدان بی نهایت آسان است و محصول فراوانی هم به شما می دهد، اما بهتر است قبل از شروع به نقل از فوت و فن این مقاله را بخوانید.
- انتخاب گلدان خیار دیوا: مانند بسیاری از سبزیجات و میوه ها، هر چه گلدان انتخابی تان بزرگ تر باشد بهتر است. گلدان بزرگ تر به معنی داشتن خاک بیشتر است که باعث می شود آب مدت بیشتری در اختیار گیاه بماند. پرورش خیارهای خوب بستگی به آبیاری زیاد دارد، پس شما باید مطمئن شوید گیاه تان همیشه مقداری رطوبت در اطراف ریشه اش دارد. برای آبیاری مجدد گیاه انگشتتان را مقداری در خاک فرو کنید، اگر خاک به نظرتان خشک آمد گیاه را تا زمانی آبیاری کنید که آب از سوراخ های زهکش گلدان بیرون بزند.
- آفتاب مورد نظر خیار دیوا: گلدان های خیارتان به حداقل ۶ تا ۸ ساعت آفتاب کامل و مستقیم در روز نیاز دارند. پس قبل از تصمیم به کاشت خیارهایتان مطمئن شوید که منطقه شما به مقداری کافی نور خورشید دارد.
- خاک مورد نظر خیار دیوا : از مخلوط خاکی یا غیر خاکی یا خاک گلدانی با کیفیت خوب استفاده کنید. استفاده از خاک های ارگانیک هم ایده خوبی است. اگر خاکی که تهیه کرده اید از قبل کود دهی شده پس دیگر نیازی به این کار ندارید، اما اگر خاک معمولی تهیه کرده اید، قبل از کاشت خیار دیوا در خاک، ابتدا خاک تان را به وسیله کودهای مخلوطی که حاوی تمام عناصر مورد نیاز گیاه باشند، کود دهی کنید.
- کود دهی خیار دیوا: گیاه خیار به کود دهی زیادی احتیاج دارد. می توانید قبل از کاشت خیار دیوا در خاک، مقداری از کودهایی که عناصر را به تدریج آزاد می کنند و در اختیار گیاه قرار می دهند (مانند کود های گرانولی) به خاک اضافه کنید و سپس در طول فصل رشد هر دو هفته یک بار گیاه را با کودهای مخلوط تغذیه کنید. همچنین می توانید از کودهای ارگانیک هم استفاده کنید تا محصولی که به دست می آورید سالم تر باشد و به محیط زیست تان هم آسیب نرسد.
- دما مورد نظر خیار دیوا: خیار دیوا برای رشد و نمو به خاکی گرم نیاز دارد. در نتیجه قبل از کاشت خیار دیوا در گلدان باید صبر کنید تا دمای خاک گلدان بالاتر بیاید و گرم تر شود. ممکن است لازم باشد دو هفته بعد از سپری شدن آخرین موج سرما صبر کنید تا دمای خاک و گلدان بالا برود، البته این مقدار بستگی به جنس گلدان تان هم دارد.
- برداشت خیار دیوا : خیار به طرز شگفت آوری سریع رشد می کند. میوه خیار می تواند تنها در عرض چند روز از میوه کوچکی به یک خیار غول آسا تبدیل شود. تقریبا اکثر خیارها در صورتی که زیاد برسند، پر از بذر و تلخ مزه می شوند. پس آن ها را وقتی که کوچک تر هستند، برداشت کنید و می بینید که بسیار خوشمزه تر از خیارهای بزرگ هستند. همچنین می توانید برای اطمینان از زمان برداشت برچسب روی بسته بذر را مطالعه کنید. برای برداشت حتما از یک قیچی تیز استفاده کنید تا به گیاه تان آسیب نرسد. هر چقدر خیار بیشتری برداشت کنید، گیاه تان میوه های جدید بیشتری می دهد و محصول زیاد تری دارید. میوه های بیمار، خراب شده و آسیب دیده را به سرعت از گیاه جدا کنید تا انرژی گیاه را هدر ندهند.
ویژگی های تغذیه ای خیار دیوا
- ارزش تغذیه ای در هر صد گرم(Holland et all. 1991)
- ۹۶٫۴ گرم آب
- ۴۲ کیلوژول انرژی (۱۰ کالری)
- ۰٫۷ گرم پروتئین
- ۰٫۱ گرم چربی
- ۱٫۵ گرم کربوهیدرات
- ۰٫۶ گرم فیبر
- ۱۸ میلی گرم کلسیم
- ۸ میلی گرم منیزیم
- ۴۹ میلی گرم پتاس
- آهن ۰٫۳ میلی گرم
- ۰٫۱ میلی گرم روی
- ۶۰ میکروگرم کاروتن
- تیامین ۰٫۰۳ میلی گرم
- ریبوفلاوین ۰٫۰۱ میلی گرم
- نیاسین ۰٫۲ میلی گرم
- فولات (اسید فولویک) ۹ میکروگرم
- آسکوربیک اسید ۲ میلی گرم
- هسته ی بذر حدود ۴۲ درصد پروتئین
- ۴۲ درصد روغن
رشد و توسعه خیار دیوا
بذرهای خیار دیوا در دمای اپتیمم ۳ روز جوانه می زنند. گل دهی خیار دیوا به طور نرمال ۴۰ تا ۴۵ روز پس از کشت می باشد اما در ارقام زودرس مانند رقم kiros می تواند ۳۰ روز پس از کاشت صورت گیرد. گل های ماده دیرتر ازگل های نر توسعه می یابند. نسبت گل های نر به ماده به میزان زیادی بستگی به طول روز، دما و رقم دارد. روزهای بلند و دماهای بالا گیاه را در فاز گلدهی نر نگه می دارد یا نسبت را به درصد بیشتر گل نر تغییر می دهد. چندین تنظیم کننده ی رشد می تواند استفاده شود تا بیان جنسیتی را تحت تأثیر قرار دهد. اسپری اتفون منجر به گل دهی ماده می شود. خیلی از ارقام جدید خیار ژاینوشس می باشند (فقط گل های ماده دارند) جهت تولید بذر از یک لاین ژاینوسس به عنوان والد مادری و لاین ژاینوسسی که با نیترات نقره اسپری شده است به عنوان والد پدری استفاده می شود. تیوفانات نقره یا جیبرلیک اسید منجر به تولید گل های نر خواهد شد. مدت و غلظت اسپری به ژنوتیپ و نتایج موردنظر بستگی دارد. معمولاً اسپری می تواند در مرحله ۲ تا ۳ برگی شروع و هر دو روز یک بار تا ۵ بار انجام شود.برای ارقام ژاینوشس یا ارقامی با گل ماده ی بالا که پارتنوکارپ نیستند بذر تجاری معمولاً با ۱۰ تا ۱۵ درصد لاین هایی با گل نر بالا مخلوط می شود. زنبورها اصلی ترین گرده افشان ها هستند و برای توسعه ی خوب میوه باید به مقدار کافی در دسترس باشند. گرده افشانی ضعیف منجر به تولید میوه های بدشکل و خمیده می شود. اگرچه گلخانه های خیار پارتنوکارپ نباید گرده افشانی شوند زیرا این امر موجب ایجاد میوه هایی با بذر ناخواسته و تغییر شکل میوه ها می شوند؛ بنابراین گلخانه های تولیدی میوه باید از ورود حشرات گرده افشان جلوگیری کنند. میوه ها بسته به ژنوتیپ یک تا دو هفته بعد از گلدهی برداشت می شوند. تکرار عملیات برداشت میوه های قابل فروش باعث تولید میوه های جدید و عمر طولانی تر محصول می شوند. تحت شرایط خاص خیار گلخانه ای در اروپا می تواند حدود ۶ ماه باقی بماند.