به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از خبرفوری، رسیدگی به این پرونده از بامداد 21 مرداد سال 99، با گزارش قتل مرد جوانی به بازپرس کشیک قتل پایتخت آغاز شد.
رهگذران هنگام عبور از پارکی در حوالی مهرآباد جنوبی با مشاهده مردی زخمی روی نیمکت پارک در تماس با اورژانس، او را به بیمارستان منتقل کردند اما وی به علت شدت خونریزی جان باخت اما این مرد پیش از مرگ گفته بود که وقتی روی نیمکت پارک خواب بوده هدف حمله فردی ناشناس قرار گرفته و چاقو خورده و به نظر می رسید که عامل جنایت او را اشتباهی زده است.
چرا که مشخص شد شب های قبل فرد دیگری روی آن نیمکت می خوابید و شب حادثه به دلیل اینکه نیمکت خالی بود، وی روی آن خوابیده و احتمالاً ضارب او را با فرد دیگری اشتباه گرفته است.
از آنجایی که مقتول پتویی روی خودش انداخته بود و قاتل هنگام جنایت صورت او را ندیده بود، فرضیه جنایت اشتباهی قوت گرفت. کارآگاهان در ابتدا به شناسایی فردی پرداختند که در شب های قبل روی آن نیمکت خاص می خوابید.
در ادامه مشخص شد که مردی به نام حمید حدود یک ماهی می شد که کارتن خواب بوده و هر شب روی همان نیمکت می خوابید.
مأموران به سراغ حمید که پاتوقش در همان پارک بود رفتند و توانستند او را شناسایی کنند. حمید مدعی شد که احتمالاً برادرش کریم دست به جنایت زده است.
بدین ترتیب کریم به عنوان نخستین مظنون پرونده تحت تعقیب قرار گرفت. در حالی که تلاش برای بازداشت کریم ادامه داشت مشخص شد که وی حدود یک ماه قبل به اتهام سرقت از خانه همسایه اش دستگیر شده و در زندان به سر می برد.
کریم با هماهنگی های قضایی از زندان به اداره آگاهی منتقل شد و به قتل اشتباهی اعتراف کرد و گفت: برادرم همیشه روی نیمکتی می خوابید که مقتول خوابیده بود و از آنجایی که پتو رویش بود من چهره اش را ندیدم.
به این تصور که برادرم است به او ضربه زدم.
وی در ادامه گفت: برادرم اعتیاد شدید داشت و خانواده ام را اذیت می کرد. گاهی اوقات برای تأمین هزینه مواد، دست به سرقت از خانه خودمان و همسایه ها می زد.
اذیت های او در حدی بود که به او گفتم اگر یک بار دیگر پا در خانه بگذارد، او را می کشم. برادرم از ترسش دیگر به خانه برنگشت و شب ها روی نیمکت پارک می خوابید. هوا که سرد شد به سراغش رفتم و از او خواستم به خانه برگردد اما با من درگیر شد.
این درگیری و اختلافات قبلی باعث کینه در دلم شد و تصمیم به انتقام گرفتم. ساعت 3 شب حادثه به پارک رفتم، مردی روی نیمکت خوابیده و پتویی روی او بود. فکر کردم برادرم است و دو ضربه چاقو به او زدم. زمانی که متوجه شدم اشتباهی یک نفر دیگر را کشته ام، عذاب وجدان به سراغم آمد و تصمیم به خودکشی گرفتم. حدود 100 قرص خوردم و 3 روز بیهوش بودم اما زنده ماندم. قرص هایی که خورده بودم باعث گیجی من شده بود. بی آنکه بفهمم در خانه همسایه را شکسته و وارد آنجا شده بودم و به اتهام سرقت بازداشت شدم.
با اعتراف مرد جوان به جنایت، او به بازسازی صحنه قتل پرداخت و پرونده او برای صدور حکم به دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد.
با توجه به درخواست اولیای دم، دادگاه حکم بر قصاص داد و پرونده این جنایت برای اجرا به دادسرای امور جنایی تهران ارسال شد.در حالی که مرد جوان در چند قدمی چوبه دار بود چندین جلسه صلح و سازش برگزار شد. با توجه به اینکه مرد جوان از جنایت ناخواسته بشدت پشیمان بود، در نهایت اولیای دم به حرمت میلاد حضرت علی(ع) و برای رضای خدا از قصاص قاتل فرزندشان گذشت کردند.
با بخشش مرد جوان، بزودی پرونده او برای رسیدگی از جنبه عمومی جرم به دادگاه کیفری استان تهران ارجاع خواهد شد.
دختر 18 ساله در منجلاب عشق شیطانی
