نقش پدر در تربیت و رشد کودک 

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، همان طور که می دانید، هر دو والد (پدر و مادر) نقش بسیاری مهمی در تربیت فرزندان دارند. مادران بیشتر نیازهای تغذیه ای فرزندان را تأمین می کنند. درحالی که پدران بیشتر تمایل دارند با کودکان بازی کنند. این بازی ها حتی گاهی ممکن است فیزیکی و خشن باشند. امروزه نقش پدر در تربیت فرزند بسیار بیشتر از گذشته شده است. برای مثال کارهایی مانند تعویض پوشک، خواباندن کودک، بردن کودک نزد پزشک و همکاری در کارهای منزل را انجام می دهند.

در اواخر سال ۱۹۸۰ روی گروهی از والدین تحقیقاتی صورت گرفت و از آنها خواسته شد تا مدتی با کودکان خود بازی کنند. براساس نتایجی که از این تحقیق به دست آمد، پدران بیشتر سعی داشتند که با بچه ها بازی های فعال و پرتحرک انجام دهند. به عنوان مثال بچه ها را به هوا بیندازند یا روی زمین بچرخانند، اما بازی های مادران بیشتر بر پایه ی فعالیت های آموزشی و یادگیری مهارت است؛ مثل بازی با انگشتان دست، خواندن آواز یا بی سروصدا نشستن.

براساس تحقیقات بخش روانشناسی دانشگاه کمبریج، کودکان برای بازی کردن بیشتر سمت پدرشان می روند و در موقع استرس و ناراحتی به مادرشان پناه می برند.

اهمیت نقش پدر در تربیت فرزندان

همانطور که گفته شد حضور و رفتار پدر در زندگی و تربیت فرزندان اهمیت زیادی دارد، عدم حضور پدر (یا موثر نبودن) می تواند به بخش های مختلف شخصیتی و زندگی فرزندان آسیب بزند. با اتخاذ سبک فرزندپروری مناسب لازم است تا از این آسیب ها بکاهید. اما تنها حضور پدر کافی نیست، برای داشتن نقش پدر خوب به موارد زیر توجه کنید.

رشد احساسات

بودن پدر در کنار فرزندان بر شخصیت آن ها تاثیر می گذارد. بچه ها به صورت آگاهانه و ناآگاهانه ویژگی های زیادی را از پدر به ارث می برند. به راحتی می توانید مشاهده کنید فرزندان افرادی که اجتماعی هستند بیشتر به اجتماعی بودن سوق پیدا می کنند. نوع رفتار و نحوه صحبت شما با فرزندانتان موجب می شود تا احساسات او تحریک شده و رشد بیابد.

پیشرفت تحصیلی و شناخت استعدادها

زمانی که فرزندتان در کنار شما زمان مناسبی را گذرانده باشد، آمادگی بهتری در زمینه های تحصیلی پیدا می کند. او برای صحبت کردن و جلب رضایت شما اهمیت قائل می شود و در نتیجه سعی می کند موفقیت های بیشتری را کسب کند. همچنین در این راستا بیشتر سعی می کند تا توانایی های خود را کشف کند. معمولا اگر شما به عنوان پدر او تحصیلات یا مهارت های سخن وری فردی بالایی داشته باشید، او رشد بیشتری پیدا خواهد کرد.

ارتباط گیری مناسب و کاهش پرخاشگری

شما به عنوان پدر خانواده یکی از مهم ترین الگوهایی هستید که کودک به آن نگاه می کند و بر آن اساس رفتار می نماید. وقتی که شما با همسرتان رابطه و ارتباط گیری مناسبی داشته باشید، کودک می تواند ارتباط سالم را بشناسد و در آینده با دیگران ارتباط سالم برقرار کند. وقتی شما و همسرتان حتی در زمان دعوا همچنان احترام یکدیگر را نگه دارید، کودک تان می آموزد که احترام شما را حفظ کند و کمتر به پرخاشگری و رفتارهای تکانشی رو بیاورد.

بالا بردن اعتماد به نفس (خصوصا در دختران)

همانطور که گفته شد پدر خانواده نقش مهمی در تربیت فرزندان خانواده دارد. زمانی که در رابطه کودک و والد اختلافاتی وجود داشته باشد، تاثیرات مخربی بر رفتار و اخلاق او می گذارد. رابطه مثبت و سالم پدر با فرزند (خصوصا دختر) به صورت شگفت انگیزی باعث افزایش اعتماد به نفس فرزند می شود. در صورتی که پدر یک دختر با او محترمانه برخورد کند، این دختر از تمام مردهای زندگیش انتظار چنین رفتاری را دارد و برای خود شخصیت قابل احترامی را در نظر می گیرد.

مقاومت در مقابل استرس

ارتباط سالم و مناسب پدر با فرزند فقط بر دختران خانواده تاثیر مثبت ندارد، افرادی که رابطه مناسب تری با پدر خود دارند، در مقابل استرس توانایی های بهتری از خود نشان می دهند. همچنین طبق پژوهش ها پسرانی که با پدرانشان ارتباط سالم تری دارند، در حل تعارضات و مسائل رقابتی بهتر عمل می کنند. به بیان دیگر شما می توانید با ایجاد یک ارتباط سالم با فرزندتان احتمال درگیر شدن او با افسردگی و دیگر ناراحتی ها را کم کنید.

تفاوت نقش پدر در تربیت فرزندان دختر و پسر

هر پدری بر اساس شرایط مختلف، رفتار متفاوتی از خود بروز می دهد. منظور از شرایط تعداد اعضای خانواده، سن و سال پدر یا شرایط اقتصادی و... است.

مثلا ممکن است پدری در سنین نوجوانی دخترش سخت گیر شود در حالی که پیش از آن به او آزادی بیشتری می داد. به دلیل تفاوت ها نمی توان رفتارها را پیش بینی کرد؛ اما همیشه پدر سعی می کند در مورد روابط عاطفی آینده دخترش به صورت موثر و سازنده ای نقش داشته باشد. استحکام رابطه پدر و دختر، سلامت دختران را در بزرگسالی تضمین می کند.

در رابطه پدر و پسری بیشتر زمانی تعارضات شروع می شود که پسر در دوران نوجوانی سعی می کند مردانگی خود را ثابت کند. در این سن معمولا صبور بودن و رفتار خردمندانه پدر را برای سازمان دهی تعارضات توصیه می کنند تا رابطه دوستانه پدر و پسری دوباره برقرار شود. در نهایت باید چنین گفت که رابطه پدر با فرزندان در هر خانواده به صورت خاصی است که نمی توان به سادگی آن را دسته بندی نمود. اما با نحوه برخورد با فرزندان در سن بلوغ از این تعارضات بکاهید.

نقش غیبت پدر در تربیت فرزندان

اگر پدر به هر دلیلی در تربیت فرزند دخالت نکند و نقش خود را ایفا ننماید یا حتی کودک احساسات او را نپذیرد؛ در زندگی کودک تاثیرات خطرناک بلند مدتی مشاهده خواهد شد. البته نبود هر کدام از والدین آسیب زننده است، خصوصا اگر فوت شده باشد. در چنین شرایطی حتما از مشاوران و روانشناسان در زمینه کودک کمک بگیرید.

ناامنی و پرخاشگری

نوعی حس در کودکانی که پدرشان حضور موثر نداشته، مشاهده می شود که به عنوان پذیرفته نشده، اضافی بودن یا ناامنی قابل احساس است. این افراد خشونت زیاد و عصبانیت زیادی دارند که گاه آن ها را بروز می دهند و به شخصیت های ضد اجتماعی یا پرخاشگر معروف می شوند یا آن ها را فرو می خورند و به خود صدمه می زنند.

بی اعتمادی در ارتباط

مشکل دیگری که چنین کودکانی را تهدید می کند، مشکلات عدیده در ارتباط گیری و برقراری ارتباط با دیگران است. این افراد به سختی می توانند اطرافیان را باور کنند. در صورتی که فرزندتان با مشکلات این چنین درگیر است، با دریافت مشاوره خانواده به حل مسائل به صورت ریشه ای بپردازید.