نحوه مدیریت و تنظیم کردن رابطه سگ و کودک

سگ ها نیز مانند انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند.به اعتقاد کارشناسان همه سگ ها کشش جفت گیری و غریزه لانه گزینی را دارند. این ها بخشی از چیزی هستند که به نام “میل گروهی” شناخته می شود. سگی که “میل گروهی” قوی دارد و پیوند عمیقی بین او و خانواده اش برقرار است، بدیهی است وقتی نوزاد جدیدی می آید از او نیز محافظت می کند.

سگ ها بسیار تحت تاثیر و مجذوب کودکان هستند و چون وقت زیادی را با آن ها سپری می کنند می توانند ارتباط قوی با آن ها داشته باشند. هم سگ و هم کودک، به ویژه توله سگ تمایل مشترکی برای پیداکردن همبازی و کسی که به آن ها توجه کند دارند. همین مسئله رابطه سگ ها و کودکان را متمایز می کند.

رابطه ای که کودک شما با توله سگتان برقرار می کند منحصر به فرد است و برای پیشرفت آن ها مزایای جسمی و روحی خواهد داشت. یکی از مهم ترین این مزایا این است که سگ ها کودکان را خوشحالی کنند. هم چنین ثابت شده است که تعامل بین سگ و کودک ترشح سروتونین و دوپامین، که مواد شیمیایی هستند که باعث شادی می شوند، را در خون افزایش می دهد. هم چنین همین که سگ ها در اطرافمان هستند برای آن ها سرگرم کننده اند.

پذیرش یک عضو جدید در خانواده در کنار لذت های آن، مسوولیت های جدیدی را هم برای اعضای خانواده ایجاد می کند. اگر در خانواده کودکی وجود دارد و عضو تازه وارد یک سگ باشد، لازم است همه جوانب موضوع ارزیابی شود. در این مطلب به شما کمک خواهیم کرد تا رابطه کودکتان را با سگی که وارد خانواده شده است به خوبی تنظیم کنید با ما همراه شوید.

سگم چطور باید با کودکان رفتار کند؟

سگ هایی که آموزش می بینند می توانند با بچه ها به خوبی ارتباط بر قرار کنند. به نظر می رسد درک می کنند که باید با بچه ها به صورتی متفاوت و با مهربانی و حوصله رفتار کنند. سگ ها می دانند وقتی با کودکان سروکار دارند، ممکن است با انواع رفتارهای عجیب و غریب و غیر قابل پیش بینی و حتی گاهی آزار دهنده و دردناک مواجه شوند اما غالبا صبورانه با آنها برخورد می کنند.

با وجود اینکه سگ می تواند رفتارهای خشن و نا متعارفی داشته باشد اما این توانایی یادگیری رفتار صحیح، او را به یک حیوان خانگی محبوب خانواده تبدیل کرده است. اغلب آنها تا پایان عمر به شدت به کودکان خانواده خود وابسته می شوند، دوست و در عین حال محافظ خوبی هم برای کودک خواهند بود و عشق بین یک کودک و یک سگ ما را متحیر خواهد کرد.

با این حال برخی از سگها مشکلاتی در برقراری ارتباط با کودکان دارند و وقتی که نمی توانند با اعضای جوان خانواده پیوند صحیحی بر قرار کنند، عواقب آن می تواند ویرانگر باشد. اگر چه مرگ و میر ناشی از گاز گرفتن سگ بسیار نادر است و اغلب آسیب جدی که نیاز به درمان های پزشکی باشد ایجاد نمی کنند، با این حال هر ساله کودکان قربانیان نیمی از حدود ۴.۷ میلیون گاز گرفتگی سگ در ایالات متحده هستند.

در یک مطالعه تخمین زده اند که حدود یک سوم از این گاز گرفتگی ها توسط سگ خانواده انجام شده است. سگ ها اغلب روی صورت یا گردن کودکان را گاز می زنند، و گاهی اوقات این گازگرفتگی ها زخم دائم و یا بدشکلی ایجاد می کنند و برای همیشه باقی خواهند ماند. از طرف دیگر آسیب های عاطفی غیر قابل برگشتی که پیش می آید نیز به نوبه خود حایز اهمیت است. حتی برخی از مردم پس از گاز گرفته شدن توسط سگ در دوران کودکی، دچار ترسی مادام العمر می شوند. چنین مشکلی باعث می شود بسیاری از والدین مانع از هر گونه تماس سگ با کودک خود شوند.

تجربه زندگی با یک سگ در خانه نباید برای کودکان خطرناک و به همین ترتیب، زندگی با کودکان هم نباید برای سگها آزار دهنده باشد. ایجاد یک رابطه خوب منافع هر دو طرف، هم سگ و هم انسان را به طور یکسان در خانواده تضمین می کند. با راهنمایی و نظارت مناسب، شما می توانید به سگ و کودک خود کمک کرده، محیطی امن و دوستانه برقرار نمایید.

چه مشکلی می تواند در ارتباط کودکان با سگ پیش بیاید؟

اگر شما مهربان ترین سگ روی این کره خاکی را هم داشته باشید، ظرف چند ثانیه می تواند وضعیتی خطرناک بوجود آید. چطور؟ خوب کودکان می توانند کارهایی را انجام دهند که روحیه پرخاشگری در سگ را بروز دهد، اگر چه این به معنی آسیب جدی به سگ نیست ولی می تواند منجر به پاسخی پرخاشگرانه از طرف حیوان شود.

کودک به راحتی می تواند با تکان دادن و یا آزار رساندن به سگ هنگام خواب، تکان شدید و سخت دم و یا وارد کردن یک مداد به گوش سگ را تحریک به پرخاشگری کند. سگ شما با تکان شدید یا درد ممکن است گاز بگیرد.

پرخاش با حالت دفاعی یک پاسخ طبیعی در جانداران است و حیوانات خانگی از این قاعده مستثنی نیستند. کودکان خردسال در معرض خطر بیشتری هستند. آن ها نمی توانند درک کنند که اقدامات آنها ممکن است به یک سگ صدمه برساند و همین طور توانایی فرار کردن یا دفاع کردن از خود در برابر سگ مهاجم را هم ندارند.

کودکان به چیزهایی که بسیاری از سگ ها دوست ندارند با دیگران به اشتراک بگذارند مانند اسباب بازی یا مواد غذایی شان نباید نزدیک شوند، اگر یک کودک در حالی که سگ در حال جویدن استخوان، بازی با یک اسباب بازی یا خوردن یک وعده غذایی اش هست بیش از حد نزدیک شود ممکن است تبدیل به یک سگ مهاجم شود. برای کودکان خردسال بسیار سخت است که درک کنند به چیزی که یک سگ برایش ارزش قائل است نباید نزدیک شوند.

بازی نادرست بعضی از کودکان می تواند به رفتار پرخاشگرانه یک سگ بیانجامد. هنگامی که آنها متوجه می شوند که اقدامات خاصی می تواند یک سگ را وادار به غرغر کردن، بلند کردن لب و یا گاز گرفتن ناگهانی کند، این اقدامات را تکرار می کنند. اگر بارها و بارها این امر تکرار شود در نهایت ممکن است سگ احساس کند نیاز به تشدید “پیام” خود با گاز گرفتن دارد.

گریه کردن برخی کودکان با صدای بلند نه تنها برای یک سگ سرگرم کننده نیست، بلکه باعث وحشت سگ می شود. کودکان وحشت زده و یا آزار دیده اغلب فرارمی کنند و یا فریاد می زنند که این رفتارها نیزمی تواند عکس العمل های سگ وحشت زده را تشدید کند.

سگ ها چقدر می توانند رفتار بچه ها را تحمل کنند؟

بسیاری از مردم تصور می کنند که تمام سگ ها باید حاضر به تحمل مطلق هر کاری که یک کودک می کند باشند. حتی برخی از پدر و مادر ها اجازه می دهد تا فرزندشان به دنبال کردن، ضربه زدن، فشار با نوک انگشت و تهدید و ارعاب حیوانات خانگی بپردازند و خانواده به طور کامل انتظار دارند حیوان چنین رفتاری را بپذیرد.

در واقع بسیاری از سگ ها به طور معجزه آسایی، همین طور هم عمل می کنند اما با وجود طرز برخورد و رفتار مهربان و صبورانه سگ، این نوع رفتار کودکان با یک حیوان خانگی کاملا ناعادلانه است. اجازه دادن به کودک که با یک حیوان خانگی این گونه بدرفتاری کند، چیزی جز آموزش آزردن سایر موجودات زنده را در بر ندارد. نه تنها این گونه اعمال برای کودکان خوب نیست، حتی در صورتی که صبر جاندار به انتها برسد می تواند کودک را در معرض خطر آسیب دیدگی قرار دهد.

نظارت برای پیشگیری کردن از مشکلات

نظارت بر رفتار و ارتباط بین سگ شما و بچه ها، حتی اگر سگ رفتاری دوستانه و آرام دارد بهترین راه برای اجتناب از موقعیت های خطرناک است. به یاد داشته باشید، برای تغییر شرایط تنها چند ثانیه زمان لازم است. نظارت بر رفتار هر دوی آنها(هم کودک و هم سگ) زمانی که با هم هستند، می تواند شما ازهرگونه علامت مشکوکی مطلع نماید.

یادگیری خواندن رفتار سگ

یادگیری شناختن هشدارهای اولیه و ظریف سگ اهمیت زیادی دارد. برخی از نشانه ها آشکار هستند. مثلا اگر سگ دندان های خود را به کودک نشان می دهد یا غر می زند، به وضوح مشخص است احساس ناراحت کننده و پرخاشگری دارد. اما این غیرعاقلانه است که صبر کنید و نتیجه این هشدارهای اولیه را ببینید.

اولین نشانه آزردگی یک سگ، این است که اغلب بی حرکت مانده و مکث کوتاهی در حین انجام فعالیتش دارد. بی حرکت ماندن گاهی اوقات همراه با یک خیره نگاه کردن است. هنگامی که یک سگ خیره نگاه می کند شما می توانید سفیدی چشمان او را ببینید. اگر سگ با این هشدارها نتواند مانع از آزار کودک شود، ممکن است به هشدارهای قابل توجه تری مثل نشان دادن دندان ها یا غرولندکردن روی بیاورد.

اگر کودک باز هم هشدارهای سگ را درک نکند و یا همچنان به آزار سگ ادامه دهد ، ممکن است به سطح بعدی هشدار دادن که معمولا یک ضربه نسبتا محکم و یا گاز گرفتن ناگهانی است پیش برود. بسیاری از مردم فکر می کنند وانمود کردن به گاز گرفتن یا یک گاز خفیف، یک هشدار نیست و سگ موفق به گاز گرفتن نشده، اما سگ کنترل فوق العاده ای بر روی دهان خود دارد، حرکت آنها خیلی سریع تر از عکس العمل ما خواهد بود.

اگر سگ شما بخواهد به معنای واقعی گاز بگیرد، این کار را خواهد کرد. اگر این کار از رفتار کودک جلوگیری نکند، ممکن است واقعا گاز بگیرد. بعضی از سگ ها با اینکه عصبانی شده اند گاز گرفتن خود را کنترل می کنند و به هدف خود آسیب جدی و خطرناکی نمی رسانند. اما بعضی دیگر گاز سخت تری می گیرند، مانند سگی که می خواهد توله سگ مظلومش را نجات دهد و شخص را ادب کند. متاسفانه، این گاز گرفتن که بیشتر شبیه نیشگون گرفتن است و به ظاهر سطحی است اگر در صورت یک کودک خردسال باشد می تواند به جراحت خطرناکی منجر شود.

برای یاد گیری بیشتر در مورد زبان بدن سگ خود، در حین برقراری ارتباط آنها با محیط اطراف هنگامی که در حالت احساس ترس، اضطراب یا تهاجمی اند، بر رفتار آنها نظارت کنید.

وقتی شما نمی توانید بر رفتار کودک و سگ نظارت کنید

زمانی که شما قادر به نظارت کردن بر تعامل بین سگ و فرزندان خود نیستید بهتر است برای محدود کردن، سگ خود را به منطقه امن که دور از بچه ها است نگهداری کنید. اگر شما به سگتان آموزش دهید که در باکس یا حصار مخصوص خودش استراحت کند، به آسانی می توانید او را در مواقع لزوم در آن محل نگهداری کنید. شما می توانید این محل را به یک مکان امن برای خوابیدن و غذا خوردن سگ خود تبدیل کنید بدون اینکه نگران آزردن سگ توسط کودکتان باشید.

اطمینان حاصل کنید که کودک شما نمی تواند به منطقه نگهداری سگ دسترسی پیدا کند. و اگر فرزند شما خیلی خردسال است، مانع از نزدیک شدنش به باکس شوید. وقتی او به اندازه کافی بزرگ شد می توانید به او آموزش دهید که نباید به این منطقه نزدیک شود و بهتر است بگذارد سگ به استراحت بپردازد.

آموزش کودکان

آموزش سگ تنها نیمی از کارتان است. علاوه بر اینکه به سگ خود آموزش می دهید چگونه با بچه ها رفتار کند، باید به بچه های خود نیز بیاموزید چگونه با سگ رفتار کنند.

کودکان باید درک کنند که تمام سگها به یک اندازه بچه ها را دوست ندارند. به کودکان خود آموزش دهید که همیشه قبل از نزدیک شدن به هر جانداری باید از پدر و مادر خود اجازه بگیرند.

به علاوه آنها هرگز نباید حیوان نا آشنا را بدون اجازه لمس کنند، بچه ها باید درک کنند که آنها هرگز نباید از میان نرده ها و یا پنجره ماشین سگ یا هر جانداری را لمس کنند شاید آن حیوان لمس کردن را دوست نداشته باشد.

به فرزندان خود آموزش دهیم که چگونه سگ را آرام نگه دارند، چگونه سگ را نوازش کنند و چه طور روی یک حیوان خانگی آموزش دیده تمرین کنند. آن ها باید از انجام رفتار ناخوشایند، مانند فشار با انگشت، نیشگون گرفتن، سیلی زدن، بغل کردن اجباری و یا کشیدن پوست، مو، دم و یا گوش حیوان خود داری کنند.

به علاوه بچه ها باید یاد بگیرند وقتی با سگ نا آرامی روبرو می شوند چطور رفتار کنند.

چطور در خانواده رابطه میان سگ و کودکم را تنظیم کنم؟

سگ هایی که آموزش می بینند می توانند با بچه ها به خوبی ارتباط بر قرار کنند. به نظر می رسد درک می کنند که باید با بچه ها به صورتی متفاوت و با مهربانی و حوصله رفتار کنند. سگ ها می دانند وقتی با کودکان سروکار دارند، ممکن است با انواع رفتارهای عجیب و غریب وغیر قابل پیش بینی و حتی گاهی آزار دهنده و دردناک مواجه شوند اما غالبا صبورانه با آنها برخورد می کنند. با وجود اینکه سگ می تواند رفتارهای خشن و نا متعارفی داشته باشد اما این توانایی یادگیری رفتار صحیح، او را به یک حیوان خانگی محبوب خانواده تبدیل کرده است. اغلب آنها تا پایان عمر به شدت به کودکان خانواده خود وابسته می شوند، دوست و در عین حال محافظ خوبی هم برای کودک خواهند بود و عشق بین یک کودک و یک سگ ما را متحیر خواهد کرد.

سگ هایی که بیش از حد عاشق بچه ها هستند

بسیاری از سگ ها فکر می کنند کودکان بهترین اسباب بازی و همبازی در جهان هستند. اگر سگ شما سگ آرامی باشد مشکلی وجود نخواهد داشت، اما متاسفانه برخی از سگ ها، به خصوص آنهایی که هیچ آموزشی برای اطاعت کردن یا رعایت قوانین در زندگی خود نداشته اند، ممکن است با دیدن هر کودکی که به قصد بازی بخواهد دست یا دهان حیوان را لمس کند به سمت او بپرند. چنین رفتار غیر قابل کنترلی می تواند دردناک و یا حتی برای بچه ها خطرناک باشد.
این نکته بسیار مهم است که مطمئن شوید سگتان متوجه شده باشد که هرگز اجازه قرار دادن پا یا دهان خود را بر روی یک کودک ندارد. این درس به خصوص برای سگ های بزرگتر، قوی و سنگین مهم تر است. بهترین زمان آغاز آموزش زمانی است که سگ شما یک توله سگ جوان است، هر چند سگ ها در تمام سنین می توانند رفتار مناسب با کودکان را یاد بگیرند.

متوقف کردن موقت بازی

برای سگ هایی که با کودکان درست رفتار نمی کنند یک روش عالی، متوقف کردن موقت بازی است. توقف موقت بازی به سادگی عمل می کند چون آنها عاشق کودکان و بازی کردن با آنها هستند. اگر سگی برای جلب توجه بیشتر با دهان و یا پای خود کودک شما را آزار داد، موثرترین روش این است که شما با توقف موقت بازی او را متوجه کنید که رفتار نا مناسب و بی ادبانه ای با کودک دارد.

برای متوقف کردن بازی سگ با کودک، این مراحل را دنبال کنید:

• ازنزدیک بر بازی سگ با فرزندتان نظارت کنید. لحظه ای که سگ پنجه یا دهان خود را بر روی یک کودک قرار می دهد، عبارتی را بیان کنید که بداند یک اشتباه مرتکب شده است. ولی اسم او را در این عبارن نگنجانید. شما می توانید بگویید: خیلی بد است ! یا نه ! یا کافی است ! و یا هر چیز دیگری که دوست دارید، این عبارت را تکرار کنید تا زمانی که با استفاده از این عبارت او را متوقف کنید.
• درست پس از گفتن عبارت، بلافاصله سگتان را به اتاقی که دوست ندارد ببرید، او را در اتاق قرار داده و درب را ببندید. شما می توانید برای تنبیه او را به هر منطقه ای ببرید فقط جایی باشد که هیچ گونه انسان، اسباب بازی، مواد غذایی و یا وسیله ای برای جویدن در آن نباشد. حمام و سرویس بهداشتی و اتاق شستشوی لباس ها گزینه های خوبی هستند. اگر شما نمی توانید همه وسایل سرگرم کننده را از یک اتاق خارج کنید، تا زمان اتمام زمان تنبیه به سگ خود قلاده بزنید. پس از قرار دادن او در اتاق، قلاده او را نزدیک درب ببندید به طوری که نتواند در اطراف بدود و خود را سرگرم کند.
• تا سی ثانیه بشمارید. سپس در را باز کرده سگ خود را بیرون بیاورید و به او شانس دوباره برای درست رفتار کردن بدهید.
• اگر دوباره پا یا دهان خود را بر روی کودک می گذارد، باز هم او را متوقف کرده و به اتاق ببرید. به احتمال زیاد چندین بار نیاز به تکرار این مراحل تا زمان تغییر رفتار او دارید. اگر سگتان بعد از مراحل فوق به بی ادبی کردن خود پایان داد، او را تشویق کنید و به او جایزه بدهید. حتی اگر سگ شما حرکت مناسب اما کوچکی انجام داد، بطور مثال اگر در اطراف کودک شما پنجه ها را بر روی زمین نگه داشت، بازهم به بازخورد مثبت از طرف شما نیاز است!

مزایا و معایب متوقف کردن بازی

• بسیار مهم است عبارتی را که برای سگتان استفاده می کنید او را متوجه کند کاری را که انجام داده اشتباه بوده است. همینطور بسیار مهم است که شما فورا پس از بیان عبارات متوقف کردن او را به یک محل کسل کننده ببرید. حتی چند ثانیه تاخیر در بیرون آوردن سگ می تواند مانع یادگیری او شود. اگر زمان بندی شما منظم نباشد، ممکن است سگ شما درک نکند که چرا او را این گونه تنبیه کرده اید.
• اگر زمانی که نزدیک می شوید تا سگتان را به اتاق ببرید رها باشد، تلاش می کند از دست شما فرار کند. بنابر این هنگام بازی کردن با کودکتان یک قلاده سبک به گردن او ببندید و اجازه دهید زمانی که او بازی می کند آن را با خود بکشد. به این ترتیب شما می توانید به سادگی برای بردنش به اتاق قلاده را گرفته کار تربیت کردن خود را ادامه دهید.

آموزش فرمان برداری سگ

اگر سگتان در موارد امر کردن به او (نشستن، دراز کشیدن، انجام ندادن کاری و. .. ) از شما فرمان برداری می کند نمی تواند کودکان را آزار و اذیت کند. یک کلاس آموزش گروهی، محل عالی برای تعلیم اصول مقدماتی فرمان برداری برای سگ شما است. اگر او می تواند یاد بگیرد که در یک کلاس درس پر از سگ های دیگر از شما اطاعت کند، قطعا هنگامی که با کودکان در حال بازی کردن و دویدن است نیزاز شما اطاعت خواهد کرد.

بازی مجسمه

اگر سگتان هنگامی که در اطراف کودکان است هیجان زده و سرکش می شود ، نیاز دارد یاد بگیرد چگونه این برانگیختگی خود را کنترل کند. برای شروع ، بازی مجسمه راه بسیار خوبی است.

• در ابتدا، برخی از بچه ها برای کمک به آموزش دور تا دور قرار می گیرند. توضیح دهید که بازی در مراحل پیشرفته چگونه انجام خواهد شد به طوری که آنها دقیقا بدانند چه کاری باید انجام دهند.
• هنگامی که شما و یارانتان برای آموزش آماده اید، سگ خود را بیاورید. در ابتدا او را با قلاده نگه دارید چون ممکن است هیجان زده شده و یا به پای کودکان ضربه بزند.
• به بچه ها بگویید شروع کنید! هنگامی که بچه ها این عبارت را می شنوند، باید شروع کنند به دویدن در اطراف، تکان دادن دستشان و بالا و پایین پریدن.
• سگ خود را وقتی بچه ها در اطراف می دوند به دقت نگاه کنید. سگ هم شروع می کند به هیجان زده شدن !
• بعد به بچه ها بگویید ایست ! وقتی بچه ها مانند مجسمه ایستاده اند، از سگ خود بخواهید بنشینند. وقتی که او نشست، شما یا کودکان نزدیک ترین مکان به او ایستاده و آرام باشید.
• سپس بازی را با گفتن شروع کن ! دوباره انجام می دهید.هنگامی که سگ شما با این بازی آشنا می شود، به محض اینکه به کودکان می گویید ایست! می نشیند. کلمه ایست به معنی نشستن برای او خواهد بود. در این مرحله، شما می توانید از مهارت های جدید او در زندگی واقعی اش استفاده کنید. از کودکانی که با او ارتباط برقرار کرده اند بخواهید اگر شروع کرد به بالا پایین پریدن فرمان ایست را بدهند. اگر او در پاسخ نشست، باید به او پاداش و جایزه بسیار خوبی برای رفتار مودبانه اش بدهید.

شما می توانید این تغییرات در بازی مجسمه را امتحان کنید:

• یک اسباب بازی بیاورید، به سگتان قلاده ببندید و او را به یک اتاق آرام (بدون هیچ کودکی ) منتقل کنید.
• بگویید:بگیرش! سپس اسباب بازی را به سگ بدهید. بازی را با شور و نشاط انجام دهید و اجازه دهید او واقعا هیجان زده شود. دویدن در اطراف و پریدن به بالا و پایین و تقلا برای گرفتن اسباب بازی.
• پس از حدود ۱۰ ثانیه، به طور ناگهانی بگویید: بندازش. اسباب بازی را نزدیک به بدن خود نگه دارید و توقف کنید. (برخی ساده ترین راه برای نگه داشتن اسباب بازی را بین زانو می دانند.) صبر کنید تا سگتان اسباب بازی را بیاندازد. وقتی که او این کار را کرد از او به آرامی با گفتن عبارت بنشین بخواهید بنشیند و او را تشویق کنید.
• هنگامی که سگ شما نشسته است او را بدون سر و صدا تشویق کنید و با شمارش سه ثانیه در ذهنتان دوباره بازی را با عبارت بگیرش و انداختن اسباب بازی شروع کنید.
  با تکرار، سگتان یاد خواهد گرفت که سریع ترین راه برای شروع مجدد بازی انداختن اسباب بازی و نشستن به محض اینکه از او می خواهید است.

سگ هایی که کودکان را به اندازه کافی دوست ندارند

سگ ها تا حدود چهار ماهگی قادر به تجربه کردن تمرین های جدید هستند. اگر سگ شما به عنوان یک توله سگ تا به حال تجربه خوبی با کودکان داشته باشد، این دوست داشتن و لذت بردن از بازی با کودکان در سنین بالاتر نیز ادامه خواهد داشت.
اگر سگ شما تا قبل از چهار ماهگی فرصتی برای دیدار و بازی با بچه ها نداشته است، ممکن است نتواند تشخیص بدهد که کودکان هم انسان هستند. در مورد آن کمی فکر کنید! کودکان در بسیاری از جهات با بزرگسالان متفاوت هستند. آنها کوچکتر هستند، حرکتشان نامنظم، صداهایی بلندتر دارند و اعمال غیر قابل پیش بینی انجام می دهند. حتی گاهی اوقات بچه ها سهوا به سگ ها صدمه می زنند. تمام این تفاوت ها می تواند احساس ترس و وحشت را به سگی که هرگز در اطراف کودکان خردسال نبوده است بدهد.

پیدا کردن کمک حرفه ای

خشونت نسبت به کودکان یک مشکل رفتاری بسیار مهم و به طور بالقوه خطرناک است. انجام اقدامات احتیاطی برای این که اطمینان حاصل شود او هرگز در یک موقعیت به گاز گرفتن یک کودک نمی پردازد لازم است. او را در بخش دیگری از خانه خود قرار دهید، زمانی که بچه ها برای دیدن او می آیند ترجیحا دری بین سگ و کودک باشد. برای پیاده روی برایش پوزه بند بندید تا اگر در طول مسیر خود با کودکی روبرو می شود گاز نگیرد. هر چند حل اختلال رفتاری جدی و پرخاشگرانه اصولا باید توسط مربی با تجربه صورت گیرد تا تغییری در رفتار سگ ایجاد کند.

۱- هنگامی که بچه ها در اطراف هر سگی هستند آنها را زیر نظر داشته باشید. این فکر اشتباه است که چون سگ شما یک سگ خانواده است همه چیز مرتب است و مشکلی پبش نخواهد آمد. کودکان باید آموزش داده شوند که چگونه به سگ ها نزدیک شوند، ارتباط بگیرند و با آن ها بازی کنند.

۲- به کودکان آموزش دهید که سگ ها هم احتیاج به فضای شخصی خود دارند. وقتی سگی در حال خوابیدن یا غذا خوردن است مزاحمش نشوند. تشخیص دهند که چه زمانی سگ ها نمی خواهند با آنها در تعامل باشند.

۳- تشخیص دادن ترس و اضطراب در سگ ها بسیار مهم است زیرا عامل شروع پرخاشگری آنها معمولاَ ترس است. سگ ها قبل از گاز گرفتن علائم هشدار را نشان می دهند (مانند نشان دادن دندان هایشان) ، این علائم را دست کم نگیرید.

تاثیرات مثبت حیوانات خانگی روی کودکان

کودکان به دلایل متعدد و خوبی حیوانات خانگی را دوست دارند. زیرا حیوانات خانگی، چه کوچک باشند و چه بزرگ به آن ها آموزش می دهند، آن ها را خوشحال می کنند و همراهان خوبی برای کودکان به شمار می روند. همه می دانیم که کودکان عاشق حیوانات خانگی هستند. فقط کافی است یک دور کوچک در اتاق خواب کودک مان بزنیم و ببینیم که چگونه این مخلوقات خیالی در کتاب داستان ها، فیلم ها، موسیقی، میان اسباب بازی ها، در دکور و لباس های کودکانه و همه جا یافت می شوند. در واقعیت، بنابر آمار بازار حیوانات خانگی امریکا، در ده سال اخیر هزینه برای حیوانات خانگی تقریبا دو برابر شده است و به بیش از 38 میلیون دلار رسیده است که از هزینه صنعت عروسک (23 میلیون دلار) و شیرینی (24 میلیون دلار) بسیار بالاتر است. در کل به طور میانگین 4 نفر از هر ده کودک در خانه هایی هستند که حیوانات خانگی دارند.

تاثیر حیوانات خانگی بر یادگیری

کتاب ها دوست کودکان هستند و آن ها گروه خاص خودشان را برای کتاب خوندن دارد. اغلب می بینیم که بچه ها روی تخت شان و یا گوشه ای از خانه دارند برای حیوانات خانگی مثل گربه شان قصه می خواند. به آن ها تصاویر را نشان می دهند و آن ها را نوازش می کند و از آن ها سوال می پرسند. وقتی به قسمت ترسناک داستان می رسند آن ها را بغل می کنند و نمی گذارد بترسند. به گفته ی ماری رنک جالونگو‚ استاد تعلیم و تربیت دانشگاه ایندیانا در پنسیلوانیا‚ این امر کاملا عادی است و اصلا جای تعجب نیست. بسیاری از مربیان دریافته اند که حیوانات خانگی (و به ویژه سگ ها) در مدارس به تعلیم کودکانی که مشکل پرورشی دارند بسیار کمک می کند. جدیدا کشف کرده اند که وجود این دوستان پنجه دار برای تمامی کودکان مفید است. محققان در یک مطالعه از بچه ها خواستند که برای یکی از دوستان هم سن خود، یک بزرگسال و یک سگ کتاب بخوانند و همزمان سطح استرس شان را بررسی کردند و دریافتند که کودکان با حیوانات خانگی راحت تر بودند تا با انسان ها. به عقیده ی دکتر جالونگو، وقتی به سختی سعی دارید کتاب بخوانید و کسی به شما بگوید وقت آن رسیده که کتاب های خود را بردارید و شروع به کار کنید اصلا جالب نیست و درصورتی که این کار همراه حیوانات خانگی مثل یک سگ و یا گربه باشد بسیار لذت بخش تر است.

چگونه حیوانات خانگی برای کودک آرامش فراهم می کنند

در مطالعه ای دیگر از بچه ها پرسیدند که چه نصیحتی برای کودکان گوشه گیر برای دوست پیدا کردن دارید و اکثر آن ها بر داشتن حیوانات خانگی متفق القول بودند و نه عروسک و چیزهای دیگر. فرقی نمی کند که این حیوانات خانگی یک همستر باشد یا یک اسب. زیرا به عقیده ی دکتر جالونگو داشتن حیوانات خانگی به کودکان کمک می کند که با دوستان خود حرفی برای گفتن و نیز یک علاقه ی مشترک داشته باشند. حیوانات خانگی هم چنین مایه ی آرامش هستند. پیرامون این موضوع دکتر ملسون از یک گروه کودکان 5 ساله پرسید که وقتی احساس عصبانیت ترس و ناراحتی دارید و یا رازی دارید چه می کنید؟ او در پاسخ دریافت که 40 درصدشان در این گونه موارد به طور خودکار به حیوانات خانگی خود پناه می برند. به گفته ی دکتر ملسون «خانواده ها کشف کردند که کودکانی که همراه حیوانات خانگی هستند اضطراب کمتری دارند.»

تاثیر حیوانات خانگی بر پرورش کودکان

دکتر ملسون مطالعه ای آغاز کرده که در آن به تاثیر حیوانات خانگی پرداخته تا دریابد چگونه انسان ها توانایی مراقبت از دیگران را در خود به وجود می آورند. وی تصریح می کند که «تربیت ویژگی نیست که به یک باره در دوران بزرگسالی و وقتی به آن نیاز داشته باشیم پدید بیاید» و این که تربیت چیزی نیست که بتوان آن را یاد گرفت. لازم است افراد در دوران کودکی مراقبت از دیگران را یاد بگیرند. در این دنیای مدرن بچه ها فرصت مراقبت از دیگران را پیدا نمی کنند و فقط حیوانات خانگی را در کنار خود می یابند.

حالا سوال این جاست که بذر مهارت های صحیح تربیتی پدر و مادر چگونه در طول دوران کودکی کاشته می شوند؟ خانم ملسون معتقد است که تنها راه حیوانات خانگی هستند. وی در تحقیق خود مدت زمانی را که کودکان بالای سه سال فعالانه به مراقبت از حیوانات خانگی و نیز مدت زمانی را که به نگهداری و بازی کردن با خواهر و برادر کوچک تر خود می گذرانند را باهم مقایسه کرد و مشاهده کرد که در طول 24 ساعت که کودکان را زیرنظر داشته است، کودکانی که حیوانات خانگی داشتند 10.3 دقیقه را به مراقبت از آن ها می گذراندند در صورتی که 2.4 دقیقه را به نگهداری از خواهر یا برادر کوچک ترشان اختصاص می دادند. وی هم چنین عنوان می کند که «پرورش حیوانات خانگی برای پسر بچه ها به طور ویژه ای با اهمیت است زیرا مراقبت کردن از یک حیوان برای یک پسر مثل دیدی که دخترها به این کار دارند نیست. دید دخترها بیشتر پرستاری، خاله بازی و یا بازی با عروسک هاست. دخترها در سن 8 سالگی بیشتر از پسرها در امر نگهداری و مراقبت هم داخل و هم خارج از خانه مشغول می شوند. ولی در رابطه با مراقبت از حیوانات خانگی هر دو به یک اندازه درگیر آن می شوند.»

تاثیر حیوانات بر سلامتی کودکان

بنا بر مطالعه ای که دنیس اونبی (متخصص اطفال و مدیر مرکز آلرژی و ایمنی شناسی در دانشکده پزشکی جورجیا) به انجام رساند مشخص شد که وجود حیوانات خانگی در خانه خطر ابتلای کودکان به آلرژی های خاص را کاهش می دهد. طی این تحقیق 474 کودک از بدو تولد تا 7 سالگی زیر نظر بودند. وی دریافت که احتمال ابتلا به آلرژی در کودکانی که در خانه حیوانات خانگی نداشتند در مقایسه با کودکانی که در معرض یک، دو و یا چند سگ و یا گربه بودند دوبرابر است. آزمایش های پوستی انجام شده بر روی کودکانی که در منزل حیوانات خانگی داشتند نسبت به موارد حساسیت زا هم چون حیوانات خانگی، گرد و غبار و هم چنین مواد حساسیت زای خارجی مانند علف مثبت بود. مطالعات دیگر در این زمینه نشان دادند که بودن کودکان در معرض حیوانات خانگی از سال های اول زندگی خطر بروز آسم را کاهش می دهد. هیچ کس علت اصلی این موضوع را با اطمینان نمی داند. ولی دکتر اونبی نظریه ای دارد که می گوید «وقتی یک کودک با سگ و یا گربه بازی می کند آن حیوان معمولا او را لیس می زند.» وی معتقد است از طریق همین لیسیدن باکتری هایی که در دهان حیوانات خانگی می کنند به کودک منتقل می شوند و بودن در معرض باکتری ها می تواند واکنش سیستم ایمنی کودک به مواد حساسیت زا را تغییر دهند.

چگونه بین سگ و گربه خود رابطه خوبی برقرار کنیم؟