نحوه نگهداری و مراقبت از سهره یا فنچ

سهره نوعی پرنده کوچک و شاد است که امروزه به محبوبیت بالایی در نظر دوست داران حیوانات خانگی رسیده است. این پرندگان که که در انواع و رنگ های مختلفی یافت می شوند ، بسیار سرگرم کننده بوده و مراقبت از آن ها بسیار آسان است. این پرندگان در محیط های بسیار کوچک نیز به زندگی خود ادامه می دهند ؛ این ویژگی باعث شده که بسیاری از افرادی که در آپارتمان های کوچک زندگی می کنند نیز از این پرنده به عنوان پرنده خانگی خود نگهداری کنند. ویژگی مثبت دیگر پرندگان سهره و یا همان فنچ این است که آن ها همانند طوطی ها نیازمند توجه مداوم نیستند و به راحتی با شرایط زندگی شما سازگار می شوند. در این قسمت به ارائه نکاتی در زمینه نگهداری از سهره "فنچ" خواهیم پرداخت.

خصوصیات کلی پرنده سهره

پرندگان سهره در سراسر جهان یافت می شوند و امروزه بسیاری از پرورش دهندگان پرندگان ، به پرورش این پرنده کوچک روی آورده اند.این پرندگان کوچک دارای اندازه ای حدود 7.5 تا 20 سانتی متر اند . بسته به نوع سهره ای که انتخاب می کنید ، آن ها دارای پرهای رنگین در قسمت سر خود هستند. فنچ ها پرندگانی ساکت و پر جنب و جوش هستند و بین 5 تا 10 سال عمر می کنند ، البته در برخی موارد آن ها تا 27 سال نیز عمر داشته اند . همانطور که گفته شد این پرندگان دارای انواع بسیار مختلفی هستند ، برخی از آن ها وحشی و برخی دیگر اهلی اند اما با این وجود همه این پرندگان اعم از وحشی و اهلی ، متعلق به یکی از چهار خانواده زیر می باشند :

• فرینگیلیدا :این خانواده از پرندگان فنچ یکی از پرطرفدار ترین انواع پرندگان سهر می باشد. این خانواده از پرندگان سهر دارای 125 زیر شاخه با نام های پسریدا، پلوسیدا و ... می باشد.
• استریلدیدا : این خانواده از پرندگان فنچ شامل فنچ های چمنی ، واکسها، مونیا ها و ... . این خانواده از پرندگان فنچ نیز دارای 133 گونه مختلف هستند.
• پلوسیداها :فنچ های پلوسیدا شامل فنچ های بافنده و شب رنگ هستند. این خانواده دارای 156 زیر شاخه اند.
• پاسریدا :این خانواده از پرندگان سهر، دارای 32 گونه مختلفند.

طیف گسترده ای از پرندگان فنچ ، در صنعت حیوانات خانگی وجود دارند. لیستی از فنچ ها که در سراسر نقاط جهان یافت می شوند ، عبارتند از:نقره آفریقایی ، طوطی فینچر آبی ، گره تاج ویور، گنج الماس ، لیدی گولدیان، بافنده نارنجی، بهشت ویدا، پینتای ویدا، قرمز فینچر استار، طوطی سرخ، فنچ توت فرنگی.

مراقبت و تغذیه سهره

این پرندگان نیازمند غذا و آب تازه به صورت روزانه هستند. تغذیه پرندگان فنچ بسیار آسان است.

• غذای پرندگان :دانه های مخصوص فنچ ها به راحتی در دسترس است. این پرندگان تنها یک قاشق چای خوری دانه در طول روز می خورند و به ندرت پرخوری می کنند اما با این حال ممکن است در هنگام غم و ناراحتی و یا در هنگام سرد بودن هوا، پر خوری کنند.
• مکمل : مکمل مورد نیاز این پرندگان بسیار مهم است و باید در ظرفی جداگانه برای این پرنده تهیه شود.
• جوانه و ارزن :دانه جوانه زده و ارزن مرطوب نیز مورد علاقه این پرندگان است.
• پروتئین : غذاهای پروتئین دار شامل تخم مرغ ، شیر ، گندم خیس شده ، حشرات مانند کرم ها و مگس ها و غذای سگ می باشد.
• ویتامین ها :روغن کُد و ویتامین D برای پرندگانی که از تابش نور آفتاب بی بهره اند نیز لازم می باشد.
• کلسیم : پوست تخم مرغ منبع غنی کلسیم است و به پرندگان در داشتن منقاری محکم کمک خواهد کرد.
• مکمل های درمانی گاه به گاه : مکمل های غذایی شامل سبزیجات مانند :اسفناج ، جوجه تازه ، هویج، قاصدک ، کاهو و همچنین مقداری کمی سیب و گلابی است. عسل و میوه نیز برای پرنده مغذی می باشد.
• آب: روزانه آب تازه برای پرنده خود مهیا کنید و همچنین می توانید ویتامین ها و مواد معدنی محلول را نیز به آب اضافه کنید.
• حمام :حداقل هفته ای یک مرتبه با قرار دادن ظرفی حاوی آب درون قفس ، فنچ را استحمام کنید. استحمام به فنچ ها در داشتن ماهیچه هایی قوی کمک می کند.
• نظافت پرنده :ناخن های فنچ گاهی اوقات نیازمند کوتاه شدن هستند اما با این حال مراقب باشید تا ناخن آن ها را از ته نگیرید زیرا احتمال خونریزی رگ های آن ها وجود خواهد داشت.

آشیانه مناسب سهره "فنچ"

• قفس پرنده :قفس مناسب برای فنچ ها قفسی حداقل به اندازه 30 در 45 سانتی متر است. در صورت تمایل به نگهداری از دو فنچ ، لازم است که قفس بزرگتری مهیا کنید. ظروف مناسب برای تامین غذا، آب و سایر مکمل ها و همچنین ظرفی مخصوص حمام برای این پرنده لازم و ضروری می باشد . قرار دادن کاغذ در کف قفس به تمیز کردن راحت تر آن کمک خواهد کرد.
• نشیمنگاه پرنده :دو یا سه عدد چوب نرم در قطر 3.4 تا 3.8 برای نشیمنگاه پرنده مناسب می باشد.
• محل نگهداری قفس :بهتر است قفس را روی پایه ای بلند قرار دهید و نوری کافی و مناسب برای آن را تامین کنید. قرار دادن قفس در کنار دیوار نیز به ایجاد حس امنیت در او کمک خواهد کرد . قفس را از درها و پنجره ها و همچنین نور مستقیم آفتاب دور نگه دارد که این امر به جلوگیری از گرم شدن بیش از حد قفس و پرنده کمک می کند. دمای مناسب برای نگهداری فنچ در روز دمای 15 تا 21 درجه سانتی گراد و در شب تا 4 درجه سانتی گراد می باشد. در طول شب قفس پرنده را بپوشانید که این امر باعث ایجاد احساس امنیت بیشتر در او خواهد شد و همچنین لازم به ذکر است این پرندگان نیازمند مکانی با تهویه مناسب هستند.

نگهداری سهره

این پرندگان نیازمند محیطی تمیز، غذای تازه و آب روزانه هستند که این موارد به جلوگیری از بروز بیماری در پرندگان کمک می کند. مراقبت های اساسی قفس شامل تمیز کردن روزانه آب و غذای آن است. هر دو سه روز یک بار نیز لازم است که کاغذ موجود در کف قفس را تعویض کنید. هفته ای یک مرتبه قفس را شستشو دهید.

رفتارهای اجتماعی سهره

این پرندگان بسیار اجتماعیی بوده و به کودکان و سایر حیوانات آسیبی نمی رسانند. این پرندگان بسیار سازگار بوده و با شرایط محیطی خود را وفق می دهند اما با این حال ممکن است گونه های بزرگتر این پرندگان نسبت به گونه های کوچکتر آن ، دارای رفتار تهاجمی تری باشند. بهتر است از جمع شدن دور و بر قفس پرنده خودداری کنید زیرا این امر باعث پر پر شدن بال های فنچ خواهند شد. از قرار دادن پرنده های تهاجمی در کنار این پرندگان خودداری کنید.

آموزش سهره

این پرندگان بسیار آرام اند و کمتر پیش میاید که رفتار تهاجمی از خود بروز دهند. برای آموزش دادن به این پرندگان کافیست کمی صبور باشید و با انگشتان خود، پرنده تان را ترغیب به انجام کار مورد نظر کنید. فنچ ها به ندرت انگشتتان را گاز خواهند گرفت و اگر گاز بگیرند هم به شما آسیبی نخواهد رسید.

فعالیت های سهره

فنچ ها باید بتوانند به راحتی به دور و اطراف چرخیده و از لبه های قفس به این سو و آن سو حرکت کنند. از قرار دادن لوازم جانبی بیش از حد درون قفس خودداری کنید تا فضای کافی برای جنب و جوش فنچ مهیا شود. در صورت تمایل به تامین اسباب بازی های مختلف درون قفس ، می توانید به صورت دوره ای آن را با یکدیگر تعویض کنید. این پرندگان معمولا علاقه مند به برگ های مرطوب می باشند ؛ بنابراین گاهی اوقات برگی مرطوب درون قفس این پرنده قرار دهید؛ البته تنها برای مدتی کوتاه.

مزایای ماسه و آبتنی برای سهره ها

1. نه تنها سهره بلکه تمامی پرندگان برای هضم بهتر غذا از خاک، شن و ماسه استفاده می کنند.
2. سهره ها دوست دارند با ماسه بازی کنند.
3. از نمک درون ماسه تغذیه و غذای خود را درون ماسه انداخته و مخلوط می کنند سپس غذایشان را مجدداً از درون ماسه برداشته و می خورند.
4. استفاده از کف دریا (البته خشک شده که در تمام عطاری ها موجود می باشد) در گوشه ای از قفس که هم بسیار مفید است تا از نمک آن تغذیه کنند و هم برای سفید کردن نوک خود از آن استفاده کنند اما توصیه می شود در قرار دادن کف دریا زیاده روی نکنید.
5. سهره ها بخاطر نوع تغذیه چرب و محرکشان قادر به تحمل سرما هستند و در سرما آسیبی به آنها نخواهد رسید اما در گرما بی طاقت خواهند بود و به آبتنی نیز علاقه بسیاری دارند. اگر مکان پرنده شما با دمای هوای معتدل می باشد لازم است که نوع تغذیه پرنده را به مرور زمان تغییر دهید.
6. درون قفس سهره حتماً لیوانی برای آبتنی و بازی کردن بگذارید حتی اگر هوا سرد باشد.
7. سهره ها تا اندازه ای به آبتنی علاقه دارند که حتی در یخبندان هم برای بازی با آب یخ را می شکنند و آبتنی می کنند.
8. سنگ پای کوچکی را در گوشه ای از قفس قرار دهید که سهره برای کوتاه کردن نوکش از آن استفاده کند و هم اینکه با آن سرگرم بازی شود.

تولید مثل سهره

برخی از این پرندگان به راحتی تولید مثل کرده و برخی دیگر سخت تر به این کار تن می دهند. همچنین همه این پرندگان در زمانی مشخص تولید مثل نمی کنند. برای مثال پرنده ماده حداقل باید یک ساله باشد و نر ها نباید بالای پنج سال باشند. قاعده کلی بر این منوال است که پرنده نر حداقل باید 8 ماهه باشد. تغذیه نیز در توانایی پرندگان برای تولید مثل بسیار تاثیر گذار است.

مکمل های اضافی سهره

پروتئین ها، کلسیم و ویتامین های A و D برای تامین مواد مغذی این پرندگان لازم است. رژیم غذایی مورد نیاز این پرندگان با توجه به نوع آن ها متفاوت است. برخی از آن ها نیازمند اسفناج ، کاهو و برگ های قاصدک هستند، در حالی که برخی دیگر به رژیم غذایی حاوی جوانه گندم و روغن زیتون و تخم مرغ نیازمندند.

جنسیت سهره

نوع نر و ماده برخی از گونه های این پرندگان دارای ظاهری متفاوت از یکدیگر و برخی دیگر دارای ظاهری یکسان هستند و فقط با رفتار و نوای نوع نر، می توان آن ها را از یکدیگر تشخیص داد.

محیط پرورش سهره

هر یک از گونه های پرندگان فنچ نیازمند محیط پرورشی خاصی برای خود هستند . برخی از آن ها نیازمند پرورش انفرادی و برخی دیگر نیازمند پرورش گروهی هستند. بیشتر آن ها در فصل بهار زاد و ولد می کنند. برخی ترجیح می دهند در لانه ای دارای چمن جفت گیری کنند و برخی دیگر باید در لانه ای بر روی چوب تولید مثل کنند.

تخم گذاری سهره

به طور کلی نوع ماده این پرنده، روزانه یک عدد تخم می گذارد . بعضی از گونه ها تنها 2 عدد و برخی دیگر تا 10 عدد تخم گذاری می کنند. پرنده تازه متولد شده پس از گذشت 3 هفته بالغ شده و لانه را ترک خواهد کرد.

رام و اهلی کردن سهره

1. تا ۲ الی ۳ ماه در کوچک ترین قفس نگهداری شوند.
2. قفس سهره باید حتماً در چند ماه اول در شلوغی قرار داده شود تا بفهمد که انسان قصد آزار او را ندارد. (مثلا بر روی اپن آشپزخانه یا فضایی از خانه که حضور افراد در آن زیاد است)
3. هر روز حتی الامکان ۴۵ دقیقه با سهره بازی کنید تا زودتر رام شود.
4. هرگز بر روی قفس سهره نکوبید زیرا به شدت باعث ترس او خواهید شد.
5. برای تزئین قفسش از وسایل خوش رنگ استفاده نمایید.
6. قفس را ۳۰ الی ۴۰ دقیقه در آفتاب ملایم قرار دهید، دقت کنید که مدت زمان طولانی و همچنین آفتاب سوزان برای پرنده کشنده است.
7. هرگز قفس سهره را در جایی که محل عبور گربه است قرار ندهید.

ویژگی های سهره ی سالم

1. چشمهایش می بایست مشکی و براق باشد.
2. محکم و استوار می ایستد و پنجه هایش را کاملا بسته و چوب را محکم می گیرد.
3. بال هایش کاملا روی پشتش جمع باشد و هر چه نوک بال ها بیشتر روی هم باشد سهره قوی تر می باشد.
4. دور نوک و اطراف پنجه ها و ساق پاهایش نباید هیچ گونه زائده اعم از جوش یا زخم داشته باشد.
5. اگر از قفسش فاصله بگیرد نباید خودش را جمع کند و پف بنماید.
6. پرهایش صاف و براق باشد.
7. قسمت استخوانی پرهای بلند بال هایش و قسمت استخوانی پرهای دمش نباید کلفت شده باشد.

ویژگی های سهره ی بیمار

1. چشم هایش اشک آلود و جمع شده و از حالت گردی در آمده است.
2. اطراف دهان و پاهایش زخم و یا برآمدگی دارد.
3. بال هایش را نمی تواند جمع کند.
4. روی پاهایش نمی ایستد و به حالت خوابیده روی چوب یا کف قفس می نشیند.
5. خودش را جمع می کند و پف کرده می نشیند.
6. دانه ها را بر می دارد ولی نمی خورد و به کف قفس می اندازد.
7. فضله اش آبکی می باشد

پیشگیری از بیماری سهره

به خاطر داشته باشید جلوگیری از بیماری به مراتب آسان تر از درمان آن است. سهره خود را خوب بشناسید. رفتار، اعمال آواز و عادات سهره خود را خوب بدانید و فقط زمانی که سهره ی شما رفتار غیر عادی دارد در مورد احتمال بیمار شدن آن فکر کنید.

اگرچه انجام روش های درمانی مثل تجویز آنتی بیوتیک ها به ویژه علیه بیماری های عفونی باکتریایی بسیار موثر است اما مساله مهم و حیاتی آن است که درمان سهره بلافاصله پس از مشاهده ی نشانه ها آغاز شود. پرنده ی بیمار خیلی زود زمین گیر می شود. بنابراین شرط اول موفقیت در زمان آن است که به محض بروز نشانه ها درمان پرنده آغاز شود.

نشانه های بارز یک بیماری عفونی در سهره عبارت است از کاهش فعالیت و اشتها، تغییر شکل مدفوع و احتمالا خارج شدن ترشحات از چشم و بینی پرنده. سهره ی بیمار افسرده به نظر می رسد و ممکن است مدت ها با چشمان بسته روی میله قفس استراحت کند. وقتی با یک سهره بیمار مواجه می شوید باید بلافاصله آن را به مکانی گرم یعنی محلی که دمای آن حدود ۲۵ درجه سانتی گراد باشد انتقال دهید.

این کار باعث می شود که افت درجه حرارت بدن سهره به حداقل ممکن کاهش یابد. اطمینان حاصل کنید که حتی اگر پرنده قادر نباشد خود را به روی میله داخل قفس برساند آب و غذا در دسترس آن قرار دارد. اگر چه بسیاری از پرندگان بیمار از خوردن غذا امتناع می کنند اما همگی آب می نوشند. به همین علت بهتر است داروها را نیز از این راه تجویز نمود.

بیماری های سهره

به منظور آشنایی خواننده گان محترم با بیماری های سهره در ادامه تعدادی از بیماری های مهم به اختصار توضیح داده شده است.

آبله در سهره

عامل سببی بیماری آبله ویروس می باشد. آبله مهم ترین بیماری ویروسی قناری و سهره می باشد. معمولا این بیماری توسط قناری و سهره های بیماری که از یک گله مند خریداری شده اند و به ظاهر سالم می باشند منتقل می شود.همچنین این بیماری می تواند توسط حشرات و یا لوازم، قفس و مواد غذایی آورده منتقل شود. دوره ی بیماری : چهار تا چهارده روز متغیر است. بسیار به آرامی و آهستگی در گله شایع می شود. سهره های بهبود یافته ایمن خواهند شد ولی برای مدت ها به صورت حامل باقی خواهند ماند که مدت آن مشخص نیست.

بیماری به دو صورت بروز می کند. نوع پوستی آبله و نوع مخاطی که دیفتری می نامند. در نوع پوستی ابتدا تاول هایی روی پلک چشم ظاهر می شود. اکثرا پلک ها را بسته و ماده لزجی آن ها را می پوشاند که در نتیجه توده ی برجسته مانند زگیل به وجود می آورد. حالت عمومی سهره های مبتلا بسیار بد است.به طور کلی داروی اختصاصی برای معالجه بیماری های ویروسی وجود ندارد. برداشت زخم های پوستی و شست و شو با جوش شیرین ۵ درصد، شست و شوی چشم با یک تا دو درصد نمک، مالیدن آنتی بیوتیک های قوی به داخل چشم همچنین استفاده از اکسی تتراسایکلین چشمی به بهبودی چشم کمک می کند که تا یک هفته ممکن است طول بکشد.

سالمونلوز در سهره

این بیماری در اثر تعداد زیادی از گونه های مختلف باکتری از جنس سالمونلا ایجاد می شود. اکثر گونه های این باکتری بین حیوانات مختلف و حتی انسان مشترک می باشند و به درجات مختلف ایجاد بیماری می کنند.این بیماری ممکن است از سه راه مختلف پرنده را مبتلا کند:

1. آلودگی موجود در غذای مصرفی پرنده (به ویژه غذای تخم مرغی).
2. آلودگی پرنده با مدفوع جوندگان (به ویژه موش) و فضولات پرندگان مبتلا
3. تماس مستقیم با پرنده ی تازه خریداری شده ای که با در دوره ی کمون بیماری است و یا به صورت ناقل به ظاهر سالم میکروب را از خود دفع می کند.

بیماری از چند روز تا دو هفته پس از خوردن غذای آلوده شروع میشود. نشانه های بیماری از افسردگی تا مرگ ناگهانی متغیر است. پرها خشن، ژولیده و برگشته به طرف بالا شده، میزان مصرف آب و دان کم می شود. در نتیجه پرنده لاغر شده، تندتند نفس کشیده، دلدل می زنند. اسهال آبکی زرد و سبز کم رنگ که اغلب خاکستری و خون آلود است پرهای اطراف مقعد را به هم می چسباند. معالجه باید طولانی باشد و برای چند دفعه تکرار گردد. بهترین تجویز درمانی شامل فورازولیدون و اسپکتینومایسین است.

بیماری مزمن تنفسی (CRD) در سهره

عامل بیماری، مایکوپلاسما می باشد. نشانه های بیماری شامل مشکلات تنفسی ترشحات بینی، آبریزش چشم، عطسه، سرفه و تورم ملتحمه چشم می باشد. برای درمان می توان از تیامولین، تایلوزین و لینکواسپکتین استفاده نمود.بهترین فاکتورهای پیشگیری رعایت اصول بهداشتی، تمیز کردن، ضدعفونی مرتب و جدا نگهداشتن پرندگان تازه خریداری شده از دیگران است.

سرماخوردگی در سهره

پرنده پف کرده و چشم هایش اشک آلود و جمع می شود. فضله هایش آبکی و سبز رنگ می شود و در صورتی که پرنده، نر بوده و موقع آواز خوانی آن باشد از خواندن می افتد. چنانچه فصل پرریزی سهره باشد ریختن پرهایش قطع می شود.برای درمان باید محل سهره را گرم نگهدارید و در صورت امکان پارچه ای ضخیم روی قفس بیندازید. به طوری که اطراف قفس را هم بپوشاند. مقداری پودر آنتی بیوتیک به آب پرنده که قبلا جوشیده و سرد شده باشد اضافه نمایید. به شرطی که روزی دو بار این آب ها را عوض نمایید و تا سه روز حداقل این عمل را تکرار نمایید. غذای پرنده می بایست از شاهدانه و تخم کاسنی تشکیل شده باشد. اگر پرنده ضعیف شده بود دانه های جوانه زده در اختیارش بگذارید.

آسم در سهره

بیماری آسم از سرماخوردگی کهنه به وجود می آید. بیشتر در شبها پرنده ناله می – آسم کند و اگر درمان نشود شدت بیشتری پیدا می کند، می بایست محل پرنده را گرم نگهدارید که از باد و کوران دور باشد. داروی آسم در پرنده فروشی های معتبر موجود است.

شبه سل در سهره

نامگذاری شبه سل بدین جهت است که در آخرین مرحله، ضایعاتی در بافت ها ایجاد می کند که شبیه سل بوده و به رنگ زرد و یا سفید و نکروتیک است. اغلب پرندگان مانند کبوتر، گنجشک، سهره و خانواده ی کلاغ به این بیماری مبتلا می شوند.میکروب از راه گوارش و یا از راه خراش های پوست وارد بدن می شود. دوره ی کمون دو روز تا دو هفته متغییر است. اولین علامت قابل تشخیص نیست تا آن که مرگ اتفاق بیافتد. این بیماری ماند اغلب بیماری های عفونی دارای نشانی های افسردگی، خشونت پرها، ژولیدگی پرها، نفس نفس زدن و اسهال است.آن هایی که به شکل مزمن بیماری مبتلا هستند کم شدن وزن، پرهای ژولیده، اسهال و یا مدفوع غير طبیعی و معمولا اشكال تنفسی دارند. داروی موثر موجود نیست. پیشگیری خیلی مشکل است زیرا بیماری به وسیلهی حيوانات و حشرات منتقل می شود.

عفونت های چشم در سهره

معمولا بروز عفونت های چشمی خیلی ناگهانی است. اما با درمان به موقع می توان این عفونت ها را به سرعت برطرف ساخت. پرنده ی بیمار تمایل چندانی به باز کردن چشم مبتلای خود ندارد و بافت اطراف چشم نیز کاملا متورم به نظر می رسد.خروج اشک از چشم سبب می شود که پرهای اطراف چشم به یکدیگر بچسبند و پرنده احتمالا برای تخفیف درد، سر خود را به میله داخل قفس میمالد. عفونت های چشمی را معمولا با تجویز قطره و یا پماد چشمی درمان می کنند. از آن جا که ممکن است قطره به درستی به درون چشم نریزد استفاده از پماد چشمی برای درمان عفونت های چشمی بهتر است. چرا که با مشاهده ی اثر پماد در داخل چشم می توان اطمینان یافت که دارو و پرنده قرار داده شده است.

بعد از مالیدن پماد چشمی بهتر است که دست کم چند لحظه سهره را در دستان خود نگاه دارید تا دارو وقت کافی برای حل شدن در محل عفونت داشته باشد. اگر سهره بلافاصله پس از مالیدن پماد به چشمش به داخل قفس منتقل شود احتمالا دارو را از چشم خود پاک خواهد کرد.

تورم کف پا در سهره

اگر میله ی داخل قفس سهره کثیف باشد بر روی پاهای سهره اثر می گذارد و موجب بروز حالتی تحت عنوان تورم کف پا می شود. در این عارضه کف پای سهره به طور مشخصی دچار تورم می گردد. درمان بیماری با استفاده از آنتی بیوتیک ها بسیار موثر خواهد بود. درمان تورم کف پا باید پیش از سرایت عفونت به قسمت های بالایی پا و استقرار باکتری در اطراف مفصل و یا کلا تبدیل آن به یک عفونت گسترده و عمومی انجام شود.

يبوست در سهره

در زمان یبوست سهره بارها خودش را تکان می دهد تا مدفوع خارج شود. مدفوع پرنده بسیار ریز و سفت می باشد.

علت : خوردن ماسه و دانه های مقوی بیش از حد معمول.

درمان : آب هندوانه با لیمو شیرین به جای آب خوردن مفید می باشد. برگ کاهو و اسفناج هم به این رژیم اضافه نمایید.

تریکومونیازیس در سهره

عامل این بیماری تک یاخته ای به نام تريكوموناس گالینه می باشد. راه معمول انتقال بیماری از طریق پرنده ی سالم با ترشحات دهان و مدفوع پرنده بیمار است. نشانه های بیماری شامل کم اشتهایی، تهوع، لاغر شدن، ژولیدگی پرها و اسهال می باشد. بهترین تجویز بیماری مترونیدازول می باشد.

شقاق در سهره

در لابه لای انگشتان پرنده زائده هایی به رنگ سفید به وجود می آید که کم کم رشد نموده تا طول این زائده ها به یک سانت می رسد. در وهله اول به نظر می رسد پاهای پرنده از پر شده ولی با کمی دقت متوجه می شوید که نوعی قارچ در بین انگشتان پیدا شده است. هر چه دیرتر به مداوای پرنده بپردازید درمان آن مشکل تر می شود و آرام آرام به تمام پرنده ها سرایت می کند. در این مواقع پرنده تحرک کمتری دارد زیرا در موقع حرکت ناراحت می شود و به شدت پاهایش درد می گیرد و اجبارا روی پاهایش میخواید.

علت : از کثیف بودن قفس و چوب زیر پای پرنده شقاق به وجود می آید.

درمان : پمادهایی برای این بیماری درست کرده اند که برای شقاق تازه یک بار و برای شقاق پیشرفته چند بار از این پماد استفاده نمایید.

پولک پولک شدن پاها در سهره

در صورت بروز چنین مشکلی می بایست پای سهره را در محلول آب گرم و صابون شست و شو داد و سپس پای سهره را به وسیله پماد ویتامین آ چشمی چرب کرد. این کار با تکرار موثر است.با این کار پس از چند روز پای سهره بهبود می یابد. اگر پاهای سهره زخمی یا شده اند می بایست محل مربوطه را کرم غلیظ بزنید و این کار را تا بهبود سهره ادامه داد. معمولا زخم شدن پاها به دلیل تیزی های قفس و چوب قفس می باشد.

انگل های خارجی در سهره

چند نوع انگل خارجی وجود دارد که مهمترین آنها شپشک و کنه می باشند. این انگل ها شب ها خون سهره را می مکند و روزها لای پرها و یا داخل درزهای قفسی پنهان می شود و دوباره شب ها به طرف سهره می رود. اگر جلوی آن ها گرفته نشود به سرعت زیاد شده و باعث تلف شدن سهره می شود.در این موقع پاها و نوک سهره کم رنگ شده و دائما بدن خود را می خاراند. امروزه داروهای زیادی به صورت اسپری یا پودر و محلول برای از بین بردن انگل ها ساخته اند. انگل های خارجی می توانند از راه دانه ها وارد قفس و بدن پرنده شوند.

بنابراین اگر می توانید دانه ها را بشویید و کاملا خشک نمایید و قفس را هم سالی چند بار ضد عفونی بنمایید. در ضمن این که سهره ی جدید اگر به سهره هایتان اضافه نمودید قبلا این سهره را دارو بزنید تا انگل به خانه شما وارد نشود. از علائم وجود انگل این است که سهره بی اشتها و دچار ضعف می شود. جهت درمان فورا به متخصص پرنده مراجعه کرده در ضمن این که سهره ی بیمار را از سایر پرنده ها جدا نمایید.

نحوه نگهداری و پرورش مرغ گینه یا مرغ شاخدار