به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، اگر کودک شما هم مدام از این طرف به آن طرف رفته و در حال کشف و شیطنت است، شاید خوشحال شوید اگر بدانید که داشتن کودکان پرانرژی کاملا طبیعی است. دکتر کن هالر، دستیار پروفسور طب اطفال در مدرسه ی پزشکی دانشگاه سنت لویز می گوید: «کودک در ۴ سالگی روی بدنش کنترل پیدا می کند. این باعث می شود که احساس استقلال داشته باشد و به طور طبیعی منجر به فعالیت های بیشتری می شود.»
در زمان کوتاهی کودک ۴ یا ۵ ساله ی شما شروع به پریدن، رقصیدن، چرخیدن، پشتک زدن، بالا رفتن از مبلمان، پریدن از روی پله ها و راه رفتن روی یک خط مستقیم و باریک می کند. او احتمالا قادر است روی یک پا بایستد و بارها بدون اینکه تعادلش را از دست دهد، از روی یک طناب بپرد و احتمالا بدون اینکه نیازی به کمک شما داشته باشد، می تواند تاب بخورد. علاوه براین هر دستارود جدید باعث افزایش اعتماد به نفس کودک می شود و او را تشویق می کند تا توانایی ها و مهارت هایش را بیشتر گسترش دهد.
همراهی یک کودک پرانرژی می تواند بسیار خسته کننده باشد، اما محدود کردن این کودکان پاسخ درستی به رفتار آنها نیست. درعوض باید به دنبال روشی باشید که روحیه ی او را به سوی کارهای دیگری هدایت کنید و هر چیزی را که باعث تمایل بیشتر او به این رفتار می شود حذف کنید.
مدیریت کردن رفتار کودکان | روش برخورد با کودک شلوغ
بودن با یک کودک پرانرژی می تواند بسیار کسل کننده باشد، اما محدود کردن همین کودک ها پاسخ درستی به رفتار آن ها نمی باشد. به جای آن باید به دنبال روش برخورد با کودک شلوغ باشید که روحیه ی او را به سمت کارهای دیگری هدایت کنید و هر چیزی را که باعث متمایل شدن بیشتر او به این رفتار می شود حذف کنید. در اینجا 11 روش برخورد با کودک شلوغ را بیان می کنیم.
۱- او را در یک رشته ی ورزشی ثبت نام کنید
کودکی مهم ترین وقت برای پیوستن به لیگ فوتبال نونهالان یا شروع کردن ژیمناستیک، کاراته یا کلاس شنا است. هر کدام از این فعالیت ها این توانایی را دارد دلیلی بر بهتر شدن هماهنگی و بالا رفتن تمرکز فرزند شما شود. به آن ها اجازه دهید خودشان برنامه ای را که دوست دارند انتخاب کنند، اما اطمینان داشته باشید که این فعالیت ها بیش از حد ساختار پیدا کرده و نظام مند نیست. انجمن پزشک های اطفال در آمریکا (AAP) پیشنهاد می کنند کلاس هایی که برای کودکان پیش دبستانی برگزار می شوند، باید دست کم ۳۰ دقیقه بازی آزاد داشته باشد و برنامه ی آموزشی آن نباید بیش از ۲۰ دقیقه طول بکشد.
۲- برایش لوازم جدید بخرید
با اطمینان زیاد بگوییم کودک ۳ ساله ی شما عاشق سه چرخه می باشد ، اما این سه چرخه این توانایی را دارد مانع رشد او بشود. برای او یک دوچرخه ای با چرخ های کمکی خریداری کنید. و برای او حلقه ی هولا، فریزبی، راکت تنیس کوچک، اسب پلاستیکی و توپ هایی در اندازه های مختلف بخرید. به علاوه این ها امکان دارد بخواهید برای کودک خود دستگاه پخش موسیقی مخصوص خودش را بخرید تا هر زمان که دوست داشت با موسیقی موردعلاقه اش برقصد.
۳- با هم بازی کنید
دفعه ی بعد که به سوی پارک رفتید اسکیت یا بادبادکی را که او توانایی داشته باشد به پرواز دربیاورد با خود ببرید. در خانه تظاهر کنید که با یک قلمو و سطل آب مشغول رنگ زدن دیوار خارجی خانه تان هستید یا با حبابی دنبال کودک تان کنید. زمانی که به دلیل شرایط آب وهوایی مجبور هستید در خانه بمانید، بازی هایی انجام دهید که باعث تحرک داشتن کودک شود.
۴- تلویزیون را خاموش کنید
اگر این فکر را می کنید که تماشای تلویزیون در روش برخورد با کودک شلوغ شما کمک می کند سخت در اشتبه هستید. کارتون ها و سیستم های بازی با تحرک زیاد این توانایی را دارد باعث تحریک بیش ازحد کودک شود و درنتیجه کودک شما حتی این توانایی را ندارد سر جای خودش بنشیند. انجمن متخصصان بیماری اطفال در آمریکا پیشنهاد می کند کودکان در طول روز تنها ۲ ساعت درمعرض تلویزیون، بازی های ویدیویی و کامپیوتر قرار بگیرند و ۳ ساعت قبل از خواب تماشای هر سه مورد ممنوع می باشد.
۵- مراقب غذای کودک باشید
شیرینی به خودی خود این توانایی را ندارد باعث فعالیت خیلی زیاد شود، ولی مطالعات نشان می دهند که خوردن آب نبات و نوشیدنی های شیرین با معده ی خالی باعث بیشتر شدن فعالیت کودکان می شود. همچنین مهم است که کافئین را که یک محرک در نوشابه ها، چای و شکلات می باشد، از تغذیه کودکان خود حذف کنید. کودک شما به طور طبیعی انرژی کافی دارد و نیازی به گرفتن انرژی از مواد شیمیایی نیست
۶- به رفتارهای خوب پاداش بدهید
ربکا آنگر پزشک متخصص اطفال در بیمارستان مموریال در شیکاگو می گوید: «محدودیت گذاشتن برای کودکان در این سن اهمیت بسیار زیادی دارد.» اگر کودک شما مایل باشد که با سرعت در یک سوپر مارکت بدود، معامله ای با او انجام بدهید. اگر او به شما در یافتن اقلام موجود در فهرست خرید کمک کرد، پس از خرید کردن او را به زمین بازی ببرید و مراقب این باشید که تمام وقت به قول تان عمل کنید.
۷- بی حوصلگی اوضاع را بدتر می کند
کودکان زمانی که کاری برای انجام دادن ندارند، به میزان زیادی پرانرژی تر می شود. تمام وقت آنها را با کارهای ساده مشغول داشته باشید.
۸- هنرمند درون کودک را بیرون بیاورید
سارا و دختر ۶ ساله اش صبا قبل از این که برای گردش به باغ وحش بروند، به وسیله یک کاغذ یک باغ وحش کاغذی در خانه خود درست کردند. سارا می گوید دخترش عاشق نقاشی کردن حیواناتی است که به آنها علاقه دارد.
۹- بازی های نمایشی را ارتقا ء بدهید
مادری را می شناسم که یک جعبه ی لباس نمایش درست کرده است که شامل کلاه آتش نشان، چشم بند دزد دریایی، اسلحه ی پلاستیکی و چیزهای دیگر مناسب بچه ی ۴ ساله است. این مادر می گوید فرزندش داستان اختراع می کند، از بدنش استفاده می کند و به این شیوه، خودش را سرگرم می کند.
۱۰- سعی کنید در این روش برخورد با کودک شلوغ با کودک خود کنار بیایید
- زمانی كودك خردسال شما شروع به بهانه گرفتن و نق نق كرد، از او درخواست کنید كه به صورت هاي مختلف ابتدا درگوشي، بعد به آهستگي و سپس خيلي بلند و… چيزي را كه مي گويد، تكرار بکند. اين روش، درست مثل يك بازي، توجه او را جلب می کنید و بهانه گيري را فراموش می کند
- در باره كودك دبستاني خودتان این توانایی را دارید از چند روش كلي استفاده كنيد. به محض اين كه شروع به بهانه گيري كرد، حرف او را قطع کرده و به آرامي بگوييد:داري نق نق و بهانه گيري مي كني و من به تو گوش نمي دهم، پس بهتر این است كه با صداي شمرده صحبت كنی
- اگر باز هم ادامه داد، دوباره درخواست خود را تكرار كنيد. اگر طريقه گفتار خود را تغيير داد، با بيان جمله اي او را تشويق كنيد. مي توانيد بگوييد: «وقتي بدون نق نق كردن مي گويي كه چه مي خواهي، بيشتر دوستت خواهم داشت.»
- اگر در چنين مواقعي عصباني مي شويد، هيجان صداي خود را فرو ببريد و فراموش كنيد كه چه قدر دلتان مي خواهد فرياد بزنيد.
- یادتان باشد كه با مهار عكس العمل خودتان این توانایی در شما به وجود می آید که ارتباط بیشتر و بهتري با فرزند خودتان برقرار كنيد. بعد به او بگوييد كه مي دانيد دليل ناراحتي او چيست و از اين طريق با او به توافق برسيد. برای مثال فرض را بر این بگیرید که چون به فرزندتان اجازه نداده ايد كه قبل از ناهار شيريني بخورد، ناراحت شده است پس شيريني را در جايي قرار بدهيد كه این توانایی را داشته باشد آن را ببيند و به او قول بدهيد كه بعد از خوردن غذا به او شيريني خواهید داد. زمانی كه فرزندان شما واضح و محكم صحبت مي كند، گوش بدهيد و او راتحسين كنيد. با اين کار، به او آموزش مي دهيد كه اگر بدون آن که بهانه گيري کند چيزي بخواهد، زودتر به آن می رسد.
۱۱- وقتي بهانه گرفتن به پرخاشگري مي كشد
بهانه جويي گاهي اوقات به پرخاشگري می رسد، به اين خاطر كه والدين این احساس را دارند که روي رفتار كودك خود و شرايط موجود، كنترلی ندارند. خوشبختانه بد خلقي هاي كودك ها با رسيدن به سن مدرسه کم تر می شود؛ چون به این توانایی می رسند که راه حل هاي بهتري در مواجهه شدن با شكست و ناكامي پيدا كنند. اما در روش برخورد با کودک شلوغ شما می توانید این راهکارها را در هنگام پرخاشگری وی به کار گیرید.
- روش تاثیر گذار براي از بين بردن پرخاشگري به وجود آمده از بهانه جويي هاي پاسخ داده نشده يا رفع نشده، اين است كه آن را از اول مهار كنيد.
- وقتي كه در مقابل پرخاشگري كودك خودتان با خشم و عصبانيت عكس العمل نشان دهيد، به طوری غيرمستقيم به او یاد می دهید كه عصبانيت وسيله كارسازي براي دست پیدا کردن به هدف ها است. به جای آن این توانایی را دارید که بگوييد: زمانی که گريه كردنت تمام شد ، درباره آن با هم حرف می زنیم و راه حلي پيدا مي کنيم و به اتاق ديگري برويد.
- اگر کودک شما خيلي كوچك است و امکان این نیست که او را تنها بگذاريد، پيش او بمانيد. اگر به طرف شما آمد، او را بغل كنيد ولي تا وقتي كه آرام نشده، چيزي را كه مي خواهد به او ندهيد.
- خود را به كار ديگري مشغول كنيد. برای نمونه مطالعه كنيد. با اين كار به او می رسانید كه تا آرامنگیرد، نمي تواند توجه شما را جلب كند. بیشتر پرخاشگري هاي بچه ها، اگر شخص مورد نظر حاضر نباشد، زودتر قطع مي شود
- در زمانی كه فرزند شما در يك جای عمومي شروع به بدخلقي و پرخاشگري كرد، بدون این که به او و نگاه هاي مردم، او را به گوشه اي خلوت برده و منتظر بمانید تا آرام بگیرد. به او بگوييد: « اينجا پيش تو مي مانم تا وقتي كه آرام شوي و با هم صحبت كنيم.» اگر بعد از سه يا چهار دقيقه باز هم به فرياد و گريه خودش ادامه داد، او را برداريد و از آن مكان خارج شويد.
- البته همیشه این نکته یادتان باشد که بهانه گرفتن همه وقت به پرخاشگري منجر نمي شود و در اصل فرزندان شما به دلایل مختلفي اين كار را انجام مي دهند.
- زمانی که فرزند شما چيزي مي خواهد ولي این توانایی را ندارد که آن را به دست آورد.
- وقتي يادگيري انجام كاري برايش سخت باشد.
- وقتي كه خسته شده باشد.
پس در روش برخورد با کودک شلوغ با اجتناب کردن از عواملي كه امکان دارد به بهانه گيري و در نهايت پرخاشگري منجر شود، مي توانيد از وقوع تنش جلوگيري كنيد.
- اگر مي بينيد فرزند خردسال شما مي خواهد پازلي را كه خواهر بزرگ ترش انجام مي دهد بازي كند، يا او را در اين بازي با خواهرش همراه كنيد يا اين كه توجه اش را به بازي ديگري كه بيشتر مناسب سن او باشد، جلب كنيد.
از آن جا که کودکان این موضوع را می دانند که در خارج خانه از تنبيه رفتار نادرست خبري نيست و معمولا ما ترجيح مي دهيم در جمع، کودکمان را تنبيه نکنيم، اين جنجال را به پا مي کنند اما در اين مورد هم راه حل هايي وجود دارد. ما بزرگ ترها بايد واقع بين باشيم. برای مثال نمي توان از کودکي سه ساله انتظار این را داشت يک ساعت تمام، صبورانه در صف يک رستوران يا فروشگاه منتظر بماند، بدون آن که به شیوه ای سرگرم باشد
برای نمونه يكي از راه هاي آرام كردن كودك شلوغ اين است كه يک اسباب بازي دلخواهش را همراه ببريد تا سرگرم بشود. قبل از رفتن هم او را از برنامه آگاه كنيد و توقعات خود را واضح برايش بگوييد:اگر با من بيايي، کارم يک ساعت طول مي کشه که اگر آروم باشي و هی چيزهاي مختلف نخواهي، بعدش مي ريم پارک.
ضمنا وقتي مي بينيد چند دقيقه ای است که آرام ايستاده با لبخند زدن يا فشردن دستش و چشمک او را تحسين كنيد. شما بايد به عنوان گام نخست از خود بپرسيد آيا واقعا در منزل کودک خود را تحت کنترل داريد يا نه؟ اگر بررسي کنيد، بیشتر حتي در منزل این توانایی را ندارید قوانين را خوب و پيگير اجرا کنيد که صد البته اگر از اين دسته والدين هستيد در خارج از منزل مشکلتان بيشتر مي شود.
ولی بايد قاطع بود و دلیل و رفتاری را متناسب رفتار کودک، چه مثبت و چه منفي در نظر گرفت که اجراي آن واقعا در مکان عمومي امکان داشته باشد. برای نمونه در رستوران هر چه مي گوييد چنگالت را پرت نکن، او توجه نمي کند، بايد اخطار دهيد، اگر يک دفعه ديگر اين کار را بکني بايد بروي داخل ماشين بنشيني.
