نامه داریوش ارجمند به نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری 

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از افکار نیوز، داریوش ارجمند بازیگر پیشکسوت تلویزیون، سینما و تئاتر با انتشار متنی که در پایانش خود را به عنوان کهنه سرباز فرهنگ و هنر معرفی کرده است، خطاب به نامزد های حضور در سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری به طرح چند نکته مهم پرداخت.

در این نوشته آمده است:

«روی سخن من در این یادداشت با ۷ کاندیدای محترم و رئیس جمهور منتخب مردم در دوره سیزدهم است.

اول آنکه هرچه به روز های پایانی انتخابات خرداد ماه ۱۴۰۰ نزدیک تر می شویم متاسفانه از برنامه ها ی مرتبط با حوزه فرهنگ هنر و رسانه در مناظره ها و صحبت های کاندیدا های محترم ریاست جمهوری خبری نیست، به هر صورت هنرمندان و کلاً اهالی فرهنگ، هنر و رسانه به عنوان چراغ راه و سرمایه های معنوی و اجتماعی کشور نسبت به این بی توجهی نگران هستند.

دوم آنکه با توجه به جایگاه خاص و رفیع هنر و هنرمندان در جهان رئیس جمهور آینده می تواند این دوره ۴ ساله را کاملاً متفاوت و با همنشینی هنر آغاز کند و با بهره مندی ویژه از هنرمندان، ایران را متمایز با گذشته به جهانیان معرفی کند.

حیف است وقتی که از کشور ایران به عنوان مهد هنر نام می بریم، هنرمندان آن برای رشد و تعالی اقتصاد، صنعت، تجارت، آموزش و… به کار گرفته نمی شوند و عملاً جز خانه نشینی نقشی ندارند.

موضوع بعدی آنکه معمولاً در این ایام بازار انتخاب وزرا و مدیران وزارتخانه ها و سازمان ها گرم و رایزنی و حرف و شایعات بسیاری مطرح می شود، که لازم است نکاتی را در ارتباط با وزارت ارشاد به عرض برسانم.

در خصوص انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از رئیس جمهور منتخب مردم می خواهم برای اولین بار یک وزیر از بدنه مدیریتی و بومی وزارتخانه را انتخاب کند.

به عنوان هنرمند و یک بازنشسته وزارت ارشاد می گویم، این وزارتخانه نیرو های متعهد و متخصص کم ندارد، کسانی که سالهاست با پایین و بالای این وزارتخانه را می شناسند و از بخش های مختلف و مشکلات آن آگاه هستند و با شناختی که سالیان سال از این وزارتخانه دارند می توانند در حوزه های مدیریتی نجات دهنده کشتی در ساحل مانده فرهنگ و هنر باشند.

این وزارتخانه با سایر وزارتخانه ها فرق می کند، اینجا بحث تنوع و گستردگی وظایف و حوزه های کاری مطرح است و همچنین اشخاص حقیقی و حقوقی، انجمن ها، موسسات و نهاد هایی که در حوزه های تجسمی، موسیقی، سینما، تئاتر، شعر، تا حوزه های مطبوعات و رسانه، چاپ، نشر، کتاب، قرآن و… فعالیت دارند.

به همین دلیل شناخت، تعامل و ارتباط با این حوزه کار آسانی نیست و بسیار نیاز به زمان دارد و معمولاً ۴ سال طول می کشد که وزیری ناآشنا بتواند اشرافیت کامل به این وزارتخانه عریض و طویل پیدا کند.

در انتخاب وزیر مقبولیت در بدنه ی وزارتخانه و در بین اصحاب فرهنگ و هنر نکته ای بسیار حائز اهمیت است و در مراحل بعدی اخلاق و هوش اجتماعی بالا برای برقراری ارتباط با اقشار مختلف هنری لازم و ضروری است و عملکردش نیز درگذشته زبانزد عام و خاص بوده باشد.

آقایان خواهش می کنم برای وزارت ارشاد به دنبال گزینه های سیاسی یا فرهیخته؟! نباشید. این وزارتخانه مدیر و متخصص در امور مدیریتی لازم دارد، نه اشخاص صرفاً فرهیخته!

وزیر ارشاد باید از دانش مدیریت در سطح بالا برخوردار باشد، چرا که دوره چهار ساله بسیار کوتاه است و به یک چشم بر هم زدن به پایان می رسد و قطعاً فرصتی برای آزمون و خطا در امور نیست.

به هر صورت و در صورت انتخاب وزیر شایسته، او ظرفیت عظیم و غیر قابل باور فرهنگ و هنر را تبدیل به یک جریان تاثیر گذار خواهد کرد و قطعاً در آینده نقش جدی و موثر وزارت ارشاد را در دیپلماسی فرهنگی کشور شاهد خواهیم بود.

و، اما نکته پایانی که همیشه باعث رنجش خاطر بوده، معمولاً تصمیم گیری های مهم و کلان فرهنگی کشور بدون بهره مندی از نظرات ارزنده اهالی فرهنگ و هنر صورت گرفته و البته در طی این ۴۰ سال عده ای معدود و محدود هستند که تحت عنوان هنرمند به جای همه صاحب نظرند و یا اینکه به صورت سوری زینت المجالس جلسات هستند.

آقای رئیس جمهور شما می توانید در سیاست گذاری های کلان فرهنگی و هنری از مشورت هنرمندان پیشکسوت به عنوان پرچم داران با عزت فرهنگ و هنر کشور برخوردار باشید.

داریوش ارجمند. کهنه سرباز فرهنگ و هنر کشور / ۲۶ خرداد ۱۴۰۰»