نگاهی به آداب و رسوم مردم جامائیکا

جامائیکا کشوری است جزیره ای در دریای کارائیب و پایتخت آن کینگستون است. جامائیکا در جنوب کوبا و در غرب جزیره هیسپانیولا قرار دارد. این کشور ۱۰٬۹۹۰ کیلومتر مربع وسعت دارد و جمعیت آن ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر است. جامائیکا پس از ایالات متحده و کانادا سومین کشور پرجمعیت انگلیسی زبان قارهٔ آمریکا است. واحد پول جامائیکا دلار جامائیکا و سمت رانندگی در این کشور از سمت چپ است. بیشتر مردم این کشور سیاه پوست هستند. ساکنان اولیهٔ جامائیکا، سرخ پوستان آراواک بودند که مهم ترین آن ها قوم تاینو نام داشتند.

دین در جامائیکا

دین در جامائیکا، طبق آخرین سرشماری، شامل تفکیک 66٪ مسیحیان (62٪ پروتستان، 2٪ کاتولیک رومی و 2٪ شاهدان یهوه )، 3٪ بدون آمار و 10٪ دیگر است. دسته دیگر شامل 29026 راستا، 5،000 مسلمان تخمین زده شده، 3000 بودایی 1،453 هندو و تقریباً 200 یهودی است. این سرشماری 21٪ گزارش شده است که ادعای عدم وابستگی مذهبی را ندارند. بزرگترین دین بومی جامائیکا رستاستاری است. قوانین جامائیکا آزادی دین را ایجاد می کند و تبعیض مذهبی را ممنوع می کند. در حالی که در گذشته رستاستاران نسبت به شیوه های دولت تبعیض قائل بودند، از سال 2015 دولت برای اصلاح اقداماتی را انجام داده است. نمایندگان جوامع مسیحی، مسلمان و یهودی جامائیکا این کشور را تحمل تنوع مذهبی توصیف کرده اند.

فرهنگ جامائیکا

فرهنگ جامائیکا متشکل از دین، ​​هنجارها، ارزش ها و سبک زندگی است که مردم جامائیکا را تعریف می کند. این فرهنگ آمیخته است، با یک جامعه از نظر قومی متنوع، ناشی از تاریخچه ساکنان که از قوم اصلی Taino شروع می شود. در ابتدا اسپانیایی ها برده داری را به جامائیکا آوردند. سپس توسط انگلیسی ها سرنگون شدند. جامائیکا بعداً در 1 اوت 1838 و استقلال از انگلیس در 6 اوت 1962 رهایی یافت. برده های سیاه به دلیل اینکه متحمل شدند و در برابر شرایط سخت کار اجباری مقاومت کردند، به نیروی غالب فرهنگی تبدیل شدند. پس از لغو برده داری، مهاجران چینی و هندی نیز به عنوان محاصره شده به این جزیره منتقل شدند کارگران، ایده هایی از خاور دور با خود آورده اند. این مشارکت ها منجر به تنوع و تأثیرگذاری بر زبان، موسیقی، رقص، مذهب و هنجارها و آداب اجتماعی جامیان شد. زبان رسمی جامائیکا انگلیسی است که در کلیه شرایط رسمی کشور استفاده می شود. با این حال، زبان ملی جامائیکا نوعی فرهنگ انگلیسی است به نام جامائیکا پاتویس (یا جامائیایی) که بیشترین زبان در بین شهروندان جامائیکا است.

خرافات در جامائیکا

مرد مجامائیکا به این عقیده پایبند خواهند بود که “روح” آنها شما را دوست ندارد و بنابراین نمی توانید با آنها دوست باشید. این امر براساس آنچه بسیاری از مردم از آن به عنوان احساس روده یاد می کنند و جامیانیان ارزش زیادی به آن می دهند. آنها به دنبال یافتن عیب و نقص با شما خواهند بود و وقتی اشتباه می کنید سریع می گویند “من به شما گفتم … Mi Spirit Neva تکنیک کرد تا از استحمام جلوگیری کند”. در پارامترهای جامائیکا، انتقاد بدان معنی است که شما بدشانسی هستید و آنها هیچ کاری با شما ندارند. ممکن است حضور شما به عنوان تداخل در یک هدف یا یک هدف تلقی شود، یا اینکه اقدامات شما به عنوان یک مسئله ساز تلقی می شود یا باعث ایجاد مشکل برای دیگران می شود.

جادوی سیاه و سفید

باور به خرافات در بیشتر کشورهای آمریکای مرکزی رواج دارد و مردم جامائیکا هم از این قاعده سنتی پیروی می کنند. در این کشور، مردم به سحر و جادو باور دارند و جادوهای به کار گرفته در جامائیکا شامل دو نوع طلسم می شود. به اعتقاد مردم این کشور، جادوی سفید و جادوی سیاه می تواند خوش شانسی بیاورد و در عین حال می تواند هر فردی را طلسم کند. احضار روح مردگان هم در این کشور رایج است. مردم جامائیکا بر این باورند که روح مردگان تا 9روز پس از مرگ روی زمین پرسه می زند و بازماندگان در این فرصت می توانند با انجام مراسمی این روح را وارد بهشت کنند. از همین رو تا 9شب پس از مرگ اطرافیان، با برگزاری مراسم پرسروصدا که همراه با سازهای کوبه ای و رقص های مخصوص است شب زنده داری می کنند. البته برخی از مردم چنین باورهایی را به سخره می گیرند و به جادوی سیاه وسفید اعتقادی ندارند، اما عده زیادی مدام نشانی مغازه های سحر و جادوفروشی را می جویند. جالب اینکه روزنامه های محلی هم داستان های پرماجرایی درباره طلسم های باطل شده روایت می کنند و به رواج خرافات بین مردم این کشور دامن می زنند.

پوشش در جامائیکا

مردم جامائیکا لباس های بسیار رنگی، پر جنب و جوش، گشاد و راحت دارند. زنان جامائیکایی غالباً از لباس های سنتی که دستباف است استفاده می کنند. همچنین دامن، بلوز و روسری هایی را که از جنس کالریو است، می پوشند. به دلیل هوای گرم، خانمها معمولاً بلوزهای آستین کوتاه می پوشند. مردان شلوار و پیراهن می پوشند، اما پارچه ای که در ساخت لباس مردانه استفاده می شود پارچه ای طبیعی و ارگانیک است. به دلیل آب و هوای گرم و مرطوب این جزیره، بیشتر افراد تجاری در جامائیکا لباس های گاه به گاه می پوشند. آنها علاوه بر پیراهن خود، هنگام رفتن به کارکردهای اجتماعی، کت اسپرت یا جلیقه می پوشند.

برابری زن و مرد

در کشور جامائیکا حقوق زنان و برابری مرد و زن در حد کمال رعایت می شود و به همین دلیل تعداد زنان تحصیل کرده به مراتب بیشتر از مردهاست. باورش سخت است که جامائیکا به عنوان یکی از کوچک ترین کشورهای آمریکای مرکزی درصد زن هایی که در عرصه های مدیریتی در آن فعالیت می کنند با آمریکا و کانادا برابری می کند. مردم این کشور معتقدند زنان به این دلیل وارد عرصه های مدیریتی شده اند که مردهای جامائیکایی طبق یک آداب و سنت قدیمی ترجیح می دهند روی مبل به تماشای فوتبال بنشینند و همه امور را به زنان واگذار کنند. روی دیگر سکه را هم نباید نادیده گرفت: مرد جامائیکایی بسیار خونسرد است؛ در حدی که شعار «سخت نگیر مرد» بین مردم این کشور رواج دارد. البته از نظر مردم دیگر کشورها، مردان جامائیکایی بسیار سختکوش و پرتلاش به نظر می رسند. یک ضرب المثل جامائیکایی هم می گوید: «مرد جامائیکایی، عاشق پیشه ای قهار، کارگری پرکار».

ازدواج در جامائیکا

در جامائیکا هم مانند بسیاری از کشورها در مراسم ازدواج این عروس است که بیشتر از داماد می درخشد اما این موضوع در این کشور تنها به خاطر لباس زیبا و آرایش صورت و غیره حاصل نمی شود! عروسان جامائیکایی اختیار کل مراسم ازدواج شان را در دست دارند، از تعداد مهمان ها و زمان و مکان برگزاری گرفته تا نوع و تعداد غذاهای سرو شده و ... تصمیم گیری همه این موارد با عروس است و داماد کمتر اجازه اظهار نظر در این باره را پیدا می کند. البته که عروس خانم این حاتم بخشی ها را از کیسه خلیفه می کند چراکه بر طبق آداب و رسوم مردم این کشور، این مهمان ها هستند که به عنوان هدیه ازدواج کل هزینه های مربوط به مراسم و حتی در بعضی موارد ماه عسل را متقبل می شوند. مراسم رسمی ازدواج در بیشتر مواقع در کلیساها برگزار می شود و جشن و پایکوبی بعد از آن در حیاط پشتی منزل خانواده داماد ادامه می یابد. هر چند این رسوم در حال تغییر است و در سال های اخیر بسیاری از عروس ها ترجیح می دهند که جشن ازدواج شان در ساحل یا در یک هتل و سالن مجلل برگزار شود.

روابط اجتماعی در جامائیکا

جامائیکایی ها بسیار مهربان، بخشنده و مهمان نواز هستند. با دیگران زود صمیمی می شوند و دایره ارتباطات شان تنها به اعضای خانواده محدود نمی شود. کودکان جامائیکایی ده ها عمو و خاله دارند که برادر و خواهر پدران و مادران شان نیستند و صرفاً به دلیل رابطه دوستی با والدین شان به این نام خوانده می شوند. چیزی که شبیه به آن در فرهنگ کشور خودمان هم دیده می شود. البته این رابطه دوستی به قدری عمیق می شود که به رغم نبودن ارتباط خونی بین آن ها، در هنگام نیاز، هر فرد از یک سیستم حمایتی گسترده بهره مند می شود.

سخن آخر

جامائیکا در حدود سال ۶۵۰ میلادی توسط تاینوها و آراواک ها که از آمریکای جنوبی آمده و در این جزیره نشیمن گزیدند خایماکا (Xaymaca) نامیده شد، به معنی «سرزمین چوب و آب». در حدود سال ۱۴۰۰، کاریب ها، یک قبیله آدمخوار از آمریکای جنوبی، به جزیره آمدند و زندگی صلح آمیز آراواک ها را مختل کردند. در سال ۱۴۹۴ این جزیره توسط کریستف کلمب در طول سفر دوم خود کشف شد که جزیره را در مالکیت خصوصی خود قرار داد. جامائیکا اولین مستعمره بریتانیا با حاکمیت دولت بریتانیا شد. پیش از آن زمان، مستعمرات انگلیسی در دریای کارائیب و در آمریکای شمالی در دست شرکت های خصوصی بود.

نگاهی به آداب و رسوم مردم السالوادور