پرورش گل انگشتانه ای
نام انگلیسی : Digitalis PURPUREA
خانواده : Plantaginaceae
بومی : غرب و جنوب اروپا
- گل انگشتانه ای یک گیاه گلدار دو ساله بومی بسیاری از کشورهای اروپایی به خصوص در غرب، جنوب و مرکز این قاره است. دارای برگ های شیار دار مرتب و ساده به رنگ خاکستری مایل به سفید است که با پرز های زهاری و غده ای پوشانده شده است.
- غالباً در سال اول برگهای کرکدار طوقه ای داشته و در سال دوم از وسط آنها ساقه ای گلدار که به شکل خوشه ی آویخته و حاوی گلهایی زنگوله ای می باشد
- گل ها به صورت خوشه مخروطی شکل در انتهای هر ساقه قرار دارند. گلبرگهای هر گل به شکل زنگوله درآمده اند و گاهی به صورت دو لب مشخص می شوند که به طور معمول لب پایینی طویل تر از لب بالایی است.
- گل ها که در طرفین ساقه قرار داشته، معلق و به سمت پایین آویزان هستند.
- رنگ گل ممکن است ارغوانی، سفید، زرد، صورتی و قرمز باشد که با خال هایی در دهانه گل به رنگ های دیگر و به طور معمول ارغوانی منقوش شده که به تشخیص آن کمک می کند.
- ارتفاع بوته بین ۹۰ تا ۱۸۰ سانتی متر است میوه گل انگشتانه از نوع کپسول است.
- برای گلدهی نیاز به دریافت سرما دارد و اگر در آبان بوته ها به محل اصلی منتقل شود در بهار گل می دهد و گلدهی آن تا شهریور ادامه دارد.
شرایط نگهداری و پرورش گل انگشتانه :
نور مورد نیاز گل انگشتانه :
گل انگشتانه بسته به گرمای تابستان به نور کامل آفتاب،تا نیم سایه و تا سایه کامل نیاز دارد.در گرم ترین مناطق به ظهر بیشتر و سایه عصر برای عملکرد بهینه نیاز دارد.در تابستان های گرم تر گیاه به سایه بیشتر نیاز دارد.
آبیاری گل انگشتانه :
برای رشد بهتر گیاه نباید اجازه دهید خاک کاملا خشک و یا کاملا خیس باشد و باید خاک گیاه را مرطوب نگه دارید.در تابستان آبیاری را یک بار یا دوبار در هفته انجام دهید.گل انگشتانه را به آرامی و در پایه گیاه آب بدهید تا برگ ها خیس نشوند.برگ های آلوده به قارچ را هر یک یا دو هفته تا زمان بهبود یا قارچ کش درمان کنید.
خاک مناسب گل انگشتانه :
این گیاه در خاک غنی با زهکشی خوب بهترین رشد را خواهد داشت.هر سال یک لایه نازک از کمپوست به خاک اضافه کنید.
کوددهی گل انگشتانه :
کود های حیوانی پوسیده نقش عمده ای در عملکرد گیاه خواهند داشت.افزودن ازت و فسفر سبب افزایش عملکرد و افزایش سطح برگ می شود.کود دهی را ماهی یک بار انجام دهید.
تکثیر گل انگشتانه :
- این گیاه دوساله می باشد و برای گلدهی نیاز به سرمادهی دارد اگه بذر این گل در بهار کاشته شود . در بهار از طریق تقسیم بوته افزایش می یابد. برای افزایش از طریق بذر، بذرها را در پائیز یا بهار در خزانه می کارند.
- اگر در بهار کاشته شود سال اول گل نداده و در پاییز با دیدن سرما نیاز سرما برطرف شده و در بهار سال دوم گل می دهد. ولی اگر در پاییز کاشته شود در همان سال اول نیاز سرمایی برطرف شده و در بهار به کل می رود.
- پس اگر در تابستان قصد خریداین بذر را دارید در پاییز و اگر در زمستان قصد خرید این بذر را دارید در بهار اقدام به کاشت بکنید. برای کاشت کرتی چون بذر آن ریز است، آن را پاشیده و با لایه نازکی از ماسه یا پیت نرم می پوشانند.
- بهتراست یک مرحله جابجایی انجام شود و وقتی گیاه ۲ –۳ برگی شد به خزانه دوم و سرانجام در پائیز به زمین اصلی منتقل شود که گیاه از بهار شروع به گل دادن می کند. ولی بهتر آن است در سینی کشت و در هر سلول ۳ عدد تخم گل را کاشته و منتظر جوانه زنی و مراحل بعدی رشد باشید.
آفات و مشکلات گل انگشتانه :
- حشرات و مشکلات بیماری ها از مشکلات عمده این گیاه است.
- درمان این مشکلات با استفاده از مواد آلی دافع حشرات و قارچ کش ها صورت می گیرد. آنتراکنوز یک بیماری قارچی است که گیاهان گل انگشتانه را تحت تاثیر قرار می دهد.
- یکی از نشانه های آنتراکنوز یا سیاه تاشول لکه های قهوه ای با لبه های بنفش بر روی برگ است.
- نقاط سیاه تاول در نهایت مرکز را سیاه می کنند. برگ ها زرد و خشک شده و می ریزند.اسپور سیاه تاول از طریق آب یا حشرات و حمله گیاهان ضعیف گسترش می یابد.شته ها نیز از آفات این گیاه هستند.
خواص دارویی گل انگشتانه:
- یکی از مهم ترین موارد استفاده از گل انگشتانه در طب سنتی ، درمان نارسایی های قلبی می باشد
- برای کسانی که مشکل در تولید ادرار دارند، استفاده از برگ های گل انگشتانه توصیه می شود
- برای درمان ذات الریه از گلبرگ های گل انگشتانه استفاده می شود.
-
عوارض گل انگشتانه:
- این گل در دسته گیاهان سمی قرار می گیرد. یعنی تنها یک رده پایین تر از گیاهان خیلی سمی.
- اگر از قسمت های اشتباه این گل استفاده کنیم، عوارض فراوانی را تجربه خواهیم کرد که از جمله مهم ترین آنها می توان به تهوع ، استفراغ ، دلپیچه ، اسهال ، گلو درد ، خارش های موضعی ، سرگیجه ، سر درد و در بعضی موارد مشکلات قلبی اشاره کرد.
- به همین دلیل است که استفاده از این گیاه تنها باید با مشورت پزشک و همچنین دقیقا به همان میزانی که توصیه شده است استفاده کنیم .