نحوه پرورش و نگهداری فلفل سبز

پرورش فلفل سبز

ارقام فلفل

در منابع سبزی کاری ارقام مختلف جنس فلفل (Capsicum) شرح و تفسیرهای گوناگونی دارد. در بعضی کتاب ها تمام ارقام فلفل مربوط به گونه Capsicum frutescens L. می باشد. در تعدادی کتاب های دیگر ارقام فلفل جزء Capsicum annum L. قرار دارد. در صورتی که در بعضی از کتاب ها ارقام فلفل مربوط به هر دو گونه ذکر شده می باشد.

به طور کلی، جنس Capsicum دارای ۵ گونه است که عبارت اند از: C. frutescens L. ، C. sinense ، C. annuum L. ، C. baccatum و C. pubescens .

به نظر می رسد که بیشتر ارقام فلفل خوراکی جزء گونه هایC. annuum L. وC. frutescens L. باشند. انواعی از فلفل، که دارای گل های سفید رنگ، یا سفید تیره رنگ اند و آن ها به تنهایی روی ساقه قرار دارند و تولید میوه هایی می کنند که جدا جدا از یکدیگر روی ساقه قرار دارند، جزء گونه C. annuum L. می باشند. در صورتی که گل های گونهC. furtescens L. به رنگ سفید مایل به سبز و یا سفید مایل به زرد بوده، اغلب بیشتر از ۲ یا ۳ و یا بیشتر روی ساقه قرار دارند.

بعضی معتقدند فلفل سبز یا فلفل شیرین مربوط به گونهC. annuum L. می باشد؛ ولی فلفل های تند جزء گونهC. furtescens L. قرار دارند. “بیلی” تقسیم بندی دیگری برای انواع فلفل ذکر می کند. براساس این تقسیم بندی تمام ارقام گیاه شناسی فلفل مربوط به گونهC. furtescens L. به شرح زیر می باشند:

“فلفل مخروطی شکل”

نام علمی این نوع فلفلCapsicum furtescens L. var. concides است. شکل میوه ها مخروطی می باشد و طعم آن تند است.

احتیاجات آب و هوایی

فلفل سبز مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق العاده به سرما حساس می باشد. کلیه احتیاجات آب و هوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی گراد پایین تر رود. مناسب ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی گراد است. شایان ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین تر از ۵/۱۶ درجه سانتی گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی گراد برسد، میوه تشکیل نمی شود.

خاک مناسب

خاک های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه ای در خود نگه می دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس العمل مثبت نشان می دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می تواند بخوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می کند. البته خاک های کمی اسیدی را می توان با آهک اصلاح نمود.

نحوه پرورش و نگهداری شوید

کاشت

فلفل را می توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می کنند. عرض پشته ها که همان فاصله دو خط کشت می باشد، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر متغیر است.

کاشت در سینی نشا

سپس انتقال به زمین در فصل مناسب

اهمیت غذایی و دارویی

ارزش غذایی فلفل سبز خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین های A، B۱، B۲، نیاسین و C می باشد. بخصوص فلفل از نظر ویتامین های A از اهمیت خاصی برخودار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به خصوص پتاسیم در فلفل سبز به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری می باشد. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل سبز را آب تشکیل می دهد.

تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام “کاپسا ایسین” می باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام “کاپ سانتین”، “کاپ سانوهین”، “کاپ سوربین”، “زی زانتین”، “کریپتوزانتین” و “لوتئین” می باشد که برای خوش رنگ و خوش طعم کردن غذا به آن اضافه می کنند.

از فلفل به عنوان دارو استفاده می شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی های اعصاب و لمباگو تجویز می گردد.

چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می کنند که میوه های آن ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به عنوان سبزی مصرف می نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

منبع: سایت باغ شیشه ای