نحوه پرورش و نگهداری ژاپنی

شاخه ی گلدار بریده ی به ژاپنی در داخل ساختمان عالی می نماید و مدت زیادی دوام می آورد. جلوه گری رنگ های سایه دارِ سرخ و لاکی این گیاه زینتی حکایتی دیگر است. رونق گل در وسط زمستان: شاخه های بی برگ به ژاپنی، حامل خوشه گلهای بسیار زیبا.

پرورش ژاپنی

نام علمی : CHAENOMELES JAPONICA

خانواده : ROSACEAE - گل سرخیان

بومی منطقه: ژاپن و چین و کره

نام های دیگر: به زینتی, Pink Beauty Flowering Quince , Ornamental Japanese Flowering Quince , Cydonia

کنوملس ژاپونی گونه از درختچه های زینتی است که با نام "به ژاپنی" شهرت دارند. این گونه از جنس Chaenomeles در خانواده Rosaceae بومی ژاپن و چین و کره میباشد.

این گونه درختچه برگ ریز است و معمولا کوتاه تر از گونه C. speciosa است و تنها در حدود 1 متر در ارتفاع رشد میکند.

میوه آن در ژاپن 草木瓜) Kusa boke) نامیده می شود .این میوه شبیه سیب کوچک به رنگ طلایی و زرد است و حاوی دانه های قرمز و قهوه ای می باشد. میوه های به ژاپنی خوراکی هستند اما بیشتر برای ساخت ژله و پای استفاده میشود تا مصرف خام.

گل های رنگارنگ آن در بهار از مارس تا می (اواسط اسفند تا اواخر اردیبهشت) در رنگ های قرمز، سفید، صورتی یا ترکیبی از آن ها با قطر حدود 1.5 اینچ نمایان میشود.

به ژاپنی برای پرورش به صورت بونسای نیز بسیار محبوب است

برگهای این درختچه خزان کننده بیضی شکل و کمی دندانه دار میباشد. یک واریته از این گونه برنگ سفید و واریته دیگری از آن برنگ صورتی کمرنگ وجود دارد.

سرعت رشد این گیاه متوسط تا کند است

این درختچه نيمه هميشه سبز دارای شاخه هاي گاهي خاردار ، جوانه های كوچك با حدود 2 فلس خارجي با برگهایی با دمبرگ كوتاه با بافت محكم است که قبل يا بعد از گل ها ظاهر میشوند.

گاهي در قسمتي مذكر ( گلها فقط نر ) لوبهاي كاسه گل 5 تائي کامل يا دندانه اره اي ريز ، با گلبرگهای 5 تائي ، بزرگ، و پرچم های 20 تائي يا بيشتر ، خامه های 5 تائي در قاعده پيوسته و تخمدان 5 حجره ايي که هر حجره دارای تخمك هاي بسيار است مشاهده میشود

این گیاه نیازمند آفتاب کامل است هرچند سایه خیلی کم را تحمل میکند. ترجیهاً در خاک حاصلخیز با PH کم و در کنار دیوار کاشته شود.

چون گلها در روي شاخه هاي قديمي ظاهر مي گردند براي حصول گل آوري كامل در بهار ، گياه را در فصل زمستان يا اوائل بهار هرس تند مي نمايند.

کاربرد در فضای سبز: این گیاه بطور تک بوته ای یا بصورت توده ای در باندهای خیابانها ، میادین ، پارکها و باغها کاشته می شود ، گاهی این درختچه را با یاس زرد توما ( از لحاظ ترکیب رنگ ) جهت زیبایی می کارند .

پيوند به زینتی روي درخت به معمولی، به خوبي صورت مي گيرد.

تكثير آن بوسيله قلمه در ماههاي خرداد ، تير و بعضاً در شهريور ماه و همچنین با خوابانيدن شاخه و جدا كردن بوته ها يا کاشت بذر در صورتیکه بخواهند واریته جدیدی بدست آورند انجام میشود

نیازها:

اقلیم:

برای مناطق حارّه مناسب نیست.بهترین نشو و نما را در مناطقِ خنک تا سرد دارد.

میزان نور و دما:

حداقل نصف روز آفتاب برایش لازم است،ولی آفتاب تمام روز را ترجیح می دهد.در برابر هوای آزاد و باد مقاوم است.

خاک:

خاک با زهکشی خوب را ترجیح می دهد،اما خاکهای سنگین را هم بهتر از بسیاری از گیاهان تحمل می کند.

طرز کاشت و پرورش:

تکثیر:

از طریق قلمه های نیمه خشبی برگرفته در اواخر تابستان و پاییز با قلمه های خشبیِ قسمت های چوبی شده ی در حال خواب زمستانی که در زمستان جدا می شود امکان پذیر است.

آبیاری:

بوته ی نورُسته به آبیاری منظم نیاز دارد،اما درختچه ی جاافتاده با محیط سازگار می شود و می تواند خشکی را تحمل کند و اگر گاه به گاه،مخصوصاً مواقعی که هوا داغ و خشک است،آن را آبیاری عمیق کنید مسلماً رشد بهتری خواهد داشت.

کوددهی:

کوددهی ضروری نیست،اما در اوایل بهار و در همان هنگام که رشد جدید از سر گرفته می شود می توان غذای کامل گیاهی به کاربرد.

مشکلات:

هیچ آفت یا بیماری خاصی ندارد،اما میوه های آن مستعد حمله ی حشراتی به نام مگس میوه است و بهتر است که میوه های نرسیده ی آلوده را جدا کنید و دور بریزید تا مجبور به سمپاشی نشوید.