نحوه پرورش و نگهداری کاکتوس سرئوس

کاکتوس سرئوس رپاندوس با نام علمی cereusrepandus از خانواده ی CACTACEAE محسوب می شود . این گیاه جز گیاهان آپارتمانی و کلکسیونی محسوب می شود و نگهداری از آن در خانه کار بسیار آسانی می باشد .

سرئوس یک واژه ی یونانی بوده و به نام سرباز نام برده می شود . زیستگاه اصلی کاکتوس سرئوس رپاندوس ، در امریکای جنوبی ، آفریقا و برزیل بوده و امروزه در بسیاری از کشورها پرورش داده می شود . این کاکتوس حدود ۳۰ گونه ی متفاوت دارد .

به شکل درختی و گاهی دفرمه رشد کرده و تا ارتفاع ۳ الی ۴ متری هم می رسد . دارای گل هایی به رنگ سفید ، باطول ۱۸ الی ۲۰ سانتی متر و عرض ۱۶ الی ۲۰ سانتی متر می باشد . گل ها دارای شهدی به رنگ سبز و گاهی زرد هستند .

این گل ها در تابستان دیده می شوند .

کاکتوس سرئوس رپاندوس ، دارای میوه هایی بیضی شکل به طول ۸ الی ۱۰ سانتی متر بوده ، که بافتی آبدار و گوشتی دارند . بذرها ، سیاه رنگ بوده که همراه با پالپ هستند . میوه ها حدود ۷۰۰ الی ۱۵۰۰ بذر دارند و بذر ها به همراه پالپ استفاده می شود .

• میوه آن مصرف خوراکی داشته و طعمی شیرین و دلپذیر دارد .
• به میوه ی این سرئوس سیب پروین می گویند .
• یعنی میوه هایی به رنگ سیب قرمزدارند .

انواع گونه های کاکتوس سرئوس

گل‏ها که در تابستان ظاهر می‏شوند پنج تا هشت سانتی‏متر طول دارند، قیفی‏شکل، سفید رنگ و بسیار زیبا هستند سرئوس‏ها آمریکای متجاوز از پنجاه گونه‏ اند که مشهورترین آنها عبارتند از:

اکیوسرئوس ECHINOCEREUS

اریوسرئوس ERIOCEREUS

هلیوسرئوس HELIOCEREUS

پاکی‏سرئوس PACHYCEREUS

پروویانوس PERUVIANUS

دانستنیهای علمی :

سِرِئوس یا کاکتوس سیبی نارنجی گونه ای گلدهنده از خانواده کاکتوس ها می باشد.

این گیاه بومی Catamarca Chaco , Córdoba ,می باشد. می تواند در جنگلهای پست و کوه ها یافت شود.

این گیاه شبیه کاکتوی سیبی است با این تفاوت که کیوه های آن قرمز تا نارنجی می باشند.

خصوصیات ظاهری :

سرئوس بوته یا درختچه ای چند ساله است. انشعابات زیادی دارد.

شکل آن حالت استوانه ای – ستونی بوده و عمودی ایستاده است.

رنگ آن سبز می باشد و روی سطح آن از خار پوشیده شده است. قطر اشنعابات آن 10 اینچ بوده و بافت آن گوشتی است.

رنگ بافت آن خاکستری تا سبز می باشد. در محیط آن 4 تا 8 دندانه دیده می شود.

طول خار ها گاهی به 10 اینچ می رسد. خارها در گروه های 2 تا 9 تایی مجتمع شده اند.

بین ماه های سپتامبر تا دسامبر گل های تکی و بزرگ روی این گیاه ظاهر می گردد.

رنگ گل ها سفید ، صورتی و یا دورنگ می باشد. میوه ی سرئوس بزرگ و گوشتی بوده و در هنگام رسیدن تقریباً قرمز می باشد.

درون میوه ها بذرهای زیاد و ریزی وجود دارد.

به مرور زمان و با بلوغ سرئوس ساقه ها در قسمت های انتهایی منشعب می شوند.

شرایط نگهداری:

نور: مانند همه کاکتوس ها، به ویژه در فصل تابستان، نور خورشید مستقیم را به آن ها می دهد. سرئوس عاشق خورشید است.

آبیاری: کاکتوس سرئوس نیاز به آب کم تری نسبت به سایر کاکتوس ها دارد و خاک آن ها معمولا فقط در طول فصل رشد باید مرطوب باشد.

دما: گرچه دمای بالا بهتر را ترجیح می دهد ولی این گیاه مقاوم است و می تواند تا حدود 7- درجه سانتی گراد را تحمل کند.

خاک: خاک با زهکشی مناسب است. بیشتر سرئوس ها در خاکی که حاوی مقادیر آلی است، خوب عمل می کند. از خاک های خزه دار استفاده نکنید چرا که ممکن است موجب پوسیدگی گیاه شود.

کود: باید در طول فصل رشد خود در تابستان با کود مخصوص کاکتوس بارور شوند.

تکثیر: این کاکتوس به راحتی از طریق قلمه تکثیر می شود. به سادگی یک شاخه را بریده و دوباره در خاک مرطوب، با زهکشی مناسب بکارید. این کار کمک می کند که به انتهای بریده شده خشک و سخت تر شود قبل از اینکه آن را دوباره بکارید. این امر باعث می شود که کاکتوس جدید از ریشه ها به وجود بیاید.

تعویض گلدان: در صورتی که گیاه از ظرف بزرگ تر شود نیاز به تعویض گلدان به وجود می آید. اگر چنین است، مطمئن شوید که خاک خشک است و سپس اقدام کنید. خاک را خرد کنید و ریشه ها را بیرون بیاورید، سپس آن را در یک گلدان جدید قرار دهید و خاک جدید را جایگزین کنید. اطمینان حاصل کنید که کاکتوس در گلدان جدید غرقابی نمی شود چرا که می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود. باید یک هفته اول خاک خشک شده و سپس آبیاری به آرامی انجام گیرد.

گلدان: برای این کاکتوس، گلدان سرامیکی و یا قرمز مایل به قهوه ای بی نظیر است. تخلخل گلدان گردش هوا را در اطراف ریشه ها فراهم می کند و وزن گلدان پایداری آن را بیشتر می کند.

مراقبت و نگهداری از کاکتوس سرئوس

نگهداری سرئوس‏ها مانند سایر کاکتوس‏هاست. نیازهای اصلی این خانواده داشتن بستری سبک و ماسه‏ ای، روشنایی زیاد، آبیاری کم و هوای گرم و مرطوب است. هر چند که سرئوس گرما را دوست دارد اما در فصل سرد که در حال استراحت است باید آن را به محل خنک (با درجه حرارت ده درجه سانتی‏گراد) منتقل نمود.

دمای حدود ده درجه سانتی‏گراد در زمستان موجب گلدهی بیشتر این گیاه در تابستان می ‏شود. سرمای زیاد نیز موجب ایجاد لکه‏ های خرمایی رنگ روی پوست ساقه‏ ها می ‏شود.

اگر در تمام فصول سال در محل گرم نگهداری شود گلدهی آن به تعویق افتاده و یا اصلاً به گل نمی‏ نشیند، در تابستان آن را به فضای باز منتقل کنید تا از هوای آزاد استفاده نماید. در زمستان بهتر است آبیاری را متوقف کنیم و همزمان با گرم شدن هوا (از اوایل بهار) فقط هر ده روز یکبار به آن آب بدهیم.

یادمان باشد نگهداری سرئوس در گلدان کوچک موجب کم شدن یا توقف در گلدهی می‏گردد. حتی‏ الامکان بهتر است گیاه را در گلدان‏های بزرگ یا سکوهای گلخانه‏ ای بکاریم.

نحوه پرورش و نگهداری گیلاس ستاره ای