بیرون آوردن زبان عادتی است که میان نوزادان رواج زیادی دارد و در واقع تا 5 سالگی مشکل ساز نبوده و نیاز به درمان ندارد. این عادت اغلب به دلیل عادت به مکیدن و شکل قرارگیری زبان در این شرایط به وجود می آید. به مرور زبان با جایگزین شدن فرآیند جویدن به جای مکیدن، شکل قرارگیری زبان در دهان تغییر یافته و به مرور عادت بیرون آوردن زبان ترک می شود. ممکن است به هر دلیلی کودک به بیرون آوردن زبان ادامه دهد. از جمله این دلایل عادت به مکیدن انگشت است.
بیرون آوردن زبان در نوزادان زیر6ماه:
یکی از جالب ترین کارهایی که نوزاد انجام می دهد، این است که زبانش را بیرون می آورد که این عادت می تواند کاملا عادی بوده یا این که نشانه ابتلا به بیماری باشد. البته بیشتر والدین نگران هستند که این عادت به علت ابتلا به بیماری باشد که در این صورت بهترین راه، توجه به علامت های همراه آن است.
بیرون آوردن زبان نوزاد به حالتی گفته می شود که کودک هنگام استراحت کردن یا قورت دادن غذا، زبانش را بین ردیف جلویی دندانش قرار می دهد یا به آن ها فشار وارد می کند. این کار نوزادان یک حرکت زیبا و بامزه است که می تواند بازگو کننده نیازهایشان یا حتی نشانی از وجود آسیبی بنیادی باشد.
اما بیرون آوردن زبان یکی از عادات مخرب دهان است که کودک زبان خود را به قسمت جلو رانده و بین دندانهای بالا و پایین قرار می دهد. عادت فوق تا 2 سالگی کاملا طبیعی است ولی از این سن به بعد باعث ایجاد مشکلاتی می شود. در ادامه مطلب علت این کار نوزاد بیان شده است.
1- رفلکس رانش زبان
رفلکس رانش زبان هنگامی است که کودک در پاسخ به چیزی که لبها را لمس می کند ، به طور خودکار زبان خود را گسترش می دهد. این رفلکس هنگامی که یک بزرگسال شیر را از پستان یا بطری میمکد، غذا خوردن را برای نوزادان جوان آسان می کند. رفلکس رانش زبان معمولاً تا 4 تا 6 ماهگی کودک ادامه می یابد. تا زمانی که این بازتاب از بین نرود ، والدین کودک نباید غذاهای جامد به کودک ارائه دهد. با این حال بیشتر نوزادان تا 6 ماهگی به غذاهای جامد نیاز نخواهند داشت .
2- گرسنگی
نوزادان اغلب هنگام گرسنگی زبان خود را بیرون می کشند. برخی از نوزادان می آموزند که بیرون کشیدن زبان به آنها غذا می دهد. حتی اگر بتوانند از راه های دیگر گرسنگی را نشان دهند ، ممکن است این کار را ادامه دهند. والدین نیز ممکن است متوجه زبان زدن کودک برای غذا شوند. کودک ممکن است سر خود را به یک جهت برگرداند، دهان خود را باز کند و سپس در حالی که رو به جهت دیگر است، همین کار را انجام دهد.
3- تفاوتهای ژنتیکی
شرایط مادرزادی شرایطی است که از بدو تولد وجود دارد. برخی از بیماری های مادرزادی ممکن است باعث شود زبان بچه ها بزرگتر از حد معمول باشد. این ممکن است باعث شود زبان از دهان خارج شود.که البته این بیماری های مادرزادی همراه با نشانه های دیگری است مثل چپ شدن چشم ها ، اختلالات یادگیری ، اختلالات حرکتی و...
بیرون آورن زبان در نوزادان بالای 6 ماه:
بسیاری از کارهایی که نوزاد با دست ها و یا صورتش انجام می دهد برای آن است که می خواهد با بدن خود بیشتر آشنا شود. فراموش نکنیم که او هنوز خیلی چیزها را باید یاد بگیرد و این کار را با دست ها، پاها و صورتش شروع می کند. درست همان طور که نوزاد گاهی انگشتان دستش را آنقدر در دهانش فرو می کند که حالت تهوع به او دست می دهد. به همین ترتیب هم ممکن است گاهی زبانش را بیرون بیاورد. البته نوزادانی هم هستند که موقع تمرکز زبان خود را بیرون می آورند که این پدیده هم کاملاً طبیعی است. در ادامه علل بیرون آوردن زبان در نوزادان بالای 6 ماه بیان شده است.
تقلید:
بیشتر نوزادان از حدود 8 ماهگی شروع به تقلید از رفتارهای ساده بزرگسالان می کنند. با این حال، نوزادان نارس و کسانی که دارای تاخیر رشد هستند ممکن است کمی دیرتر تقلید را شروع کنند. نوزاد ممکن است زبان خود را به منظور تقلید از کودک بزرگتر یا بزرگسالان یا رفتارهایی مانند گفتگو یا بوسیدن ، دراز کند.
گرفتن عکس العمل:
نوزادان هوس توجه می کنند. نوزاد ممکن است زبان خود را بیرون بکشد تا واکنشی را که از شخص خاصی دریافت می کند ، آزمایش کند. اگر یک بزرگسال در پاسخ به بیرون آمدن کودک از زبانش بخندد ، کودک ممکن است این کار را بیشتر انجام دهد. با این حال، ممکن است برخی از نوزادان زبان خود را ادامه دهند حتی اگر یک بزرگسال مخالف باشد زیرا آنها از رفتار بزرگسالان کنجکاو هستند.
نشان از اینکه هنوز برای خوردن غذاهای جامد آماده نیستند:
یکی دیگر از زمان هایی که نوزاد زبانش را بیرون می آورد، وقتی است که هنوز آماده خوردن غذاهای نیمه جامد با قاشق نیست.
اگر نوزادتان این واکنش را از خود نشان داد به این معنی است که هنوز واکنش دهان باز در آن ها وجود دارد و آماده خوردن غذاهای نیمه جامد یا جامد نیستند.
وقتی که نوزاد بتواند سقف دهانش را لمس کند و غذا را قورت دهد، دیگر این واکنش را نشان نمی دهد.
میکروگناتیا:
بعضی از نوزادان به طور کاملا ارثی، فک و چانه هایی کوچک دارند و نمی توانند زبانشان را داخل دهان کوچک خود نگه دارند که به این عارضه، میکروگناتیا می گویند.
در بعضی از نوزادان، در بین ماه های پنجم تا هفتم، بعد از بزرگ شدن اندازه دهان و رشد ماهیچه ها، این عارضه به خودی خود برطرف می شود.
یکی دیگر از دلایل ابتلا به این بیماری، ترک خوردن سقف دهان، ابتلا به سندرم هایی مثل پیرروبین، بیماری مارفان، تریزومی 13، تریزومی 18 و .. است.
در بیماری میکروگناتیا سایز زبان عادی است؛ اما چانه کوچک تر از حد معمول می باشد.
میکروگناتیا:
بعضی از نوزادان به طور کاملا ارثی، فک و چانه هایی کوچک دارند و نمی توانند زبانشان را داخل دهان کوچک خود نگه دارند که به این عارضه، میکروگناتیا می گویند.
در بعضی از نوزادان، در بین ماه های پنجم تا هفتم، بعد از بزرگ شدن اندازه دهان و رشد ماهیچه ها، این عارضه به خودی خود برطرف می شود.
یکی دیگر از دلایل ابتلا به این بیماری، ترک خوردن سقف دهان، ابتلا به سندرم هایی مثل پیرروبین، بیماری مارفان، تریزومی 13، تریزومی 18 و .. است.
در بیماری میکروگناتیا سایز زبان عادی است؛ اما چانه کوچک تر از حد معمول می باشد.
هیپوتونی:
به کاهش تونوس یا کشیدگی طبیعی عضلانی هیپوتونی گفته می شود که بر ماهیچه های زیادی از جمله : زبان، اثر می گذارد.
در چنین مواقعی نوزاد زبان خود را بیرون می آورد. هیپوتونی دلایل زیادی دارد که از جمله آن ها می توان ابتلا به سندرم داون، پرادرویلی، سندرم رت و دیگر بیماری ها اشاره کرد.
وجود جرم درون دهان یا رشد غیر عادی بافت ها:
هر گونه رشد غیرعادی بافت های درون حفره دهانی یا زبان، فضا درون دهان را اشغال می کند و منجر به بیرون آمدن زبان می شود.
برخی از عواملی باعث ایجاد چنین وضعیتی می شوند، وجود تومور یا ابتلا به عفونت های غده بزاق یا وجود کیست هایی مثل کیست مجرای تیروگلوسال است.
اختلال عملکردی عضلانی دهان (OMD):
اختلالات عملکردی عضلانی در حقیقت گروهی از اختلالات مربوط به صورت و حفره دهانی هستند که معمول ترین نوع این اختلال، بیرون آوردن زبان در نوزاد است.
بیشترین علت این اختلال، وضعیت غیرعادی زبان در هنگام استراحت کردن است. دلایل بسیاری باعث بروز این اختلال می شوند که از جمله آن ها می توان به مشکلات ارثی، سابقه خانوادگی و حتی مک زدن طولانی مدت انگشت شست اشاره کرد.
همان طور که می دانید دلایل بسیاری وجود دارند، از واکنش های طبیعی گرفته تا علائمی که نشان از بیماری هستند، باعث می شوند تا کودک زبانش را بیرون بیاورد.
به چه علت نوزادان بعد از تغذیه زبانشان را بیروون می آورند؟
- احساس سیری
- دوست نداشتن غذا
اگر کودک بدون اینکه دلیل مشخصی زبان خود را به طور مکرر بیرون بیاورد و سایر اختلافات رشدی را از خود نشان دهد باید به متخصص اطفال مراجعه کنید. به عنوان مثال : نوزادی که بلافاصله پس از پرستاری علائم گرسنگی را نشان می دهد ممکن است به اندازه کافی شیر مادر یا شیرخشک دریافت نکند. روش دیگر: کودک ممکن است در جذب تغذیه از غذای خود مشکل داشته باشد.