نقد و بررسی فیلم فیلم مهمان نامرئی - The Invisible Guest 

هر زمان که خواستید علیه یک نفر، نقشه ای طراحی کنید؛ این نکته را در نظر داشته باشید که ممکن است، فردِ مقابل از شما باهوش تر باشد حتی اگر اینطور به نظر نرسد. “مهمان نامرئی” به سراغ مفهوم قضاوت رفته است. یک اثر جدی از سینمای اسپانیا که تاثیرش تا مدت ها بعد از تماشای آن در ذهن باقی می ماند.

یکی از دلایل جذابیت فیلم، این است که مخاطب چندبار به شدت غافلگیر می شود و متوجه می شود فریب خورده است. در اوسط فیلم با اینکه مخاطب پذیرفته معمای فیلم پیچیده است و از این لحظه به بعد را نباید به راحتی باور کند اما باز هم دچار شوک و غافلگیری می شود طوریکه در اواخر فیلم با ضربه ی پایانیِ بسیار جالبی رو به رو می شود که بعید می دانم کسی بتواند آن را از قبل حدس بزند.

خلاصه داستان فیلم مهمان نامرئی - The Invisible Guest

داستان این فیلم درباره ی فردی به نام آدریان دوریا یک تاجر ثروتمند است که به واسطه ی شرکت پیشرفته اش و موفقیت های زیادش در بازارهای آسیا با وکیلی کار کشته به نام گوودمن آشنا می شود. او از گوودمن می خواهد یک دفاعیه ی معتبر در برابر پرونده ای عجیب و مرموز برایش آماده کند و…

مشخصات فیلم مهمان نامرئی - The Invisible Guest

• کارگردان و فیلمنامه نویس: اوریول پائول
• ژانر: درام، جنایی، رمزآلود
• سال ساخت: 2016
• تهیه کنندگان: انکو لیزاراگا – مرسدس گمرو – میکل لخارزا
• مدیر فیلم برداری: ژاوی گیمنز
• مدیر تولید: بالتازار گالارت
• طراح لباس: میگل سرورا
• آهنگساز: فرناندو ولازکز
• بازیگران: اوا لیرا – یولاندو سرانو – ماریو کاساس
• کشور: اسپانیا
• تولید کننده: Atresmedia Cine – Think Studio – Nostromo Pictures -Colose Producciones – La Habitacion Cerrad
• جوایز: جشنواره بین المللی فیلم پورتلند – جایزه یوگا – نامزد فستیوال بین المللی فیلم فانتزی بروسل
• توزیع کننده: برادران وارنر
• زبان: اسپانیایی
• فروش کل: 30.5 میلیون دلار
• امتیاز IMDB: 8.1

نقد فیلم مهمان نامرئی - The Invisible Guest

هر زمان که خواستید علیه یک نفر، نقشه ای طراحی کنید؛ این نکته را در نظر داشته باشید که ممکن است، فردِ مقابل از شما باهوش تر باشد حتی اگر اینطور به نظر نرسد. “مهمان نامرئی” به سراغ مفهوم قضاوت رفته است. یک اثر جدی از سینمای اسپانیا که تاثیرش تا مدت ها بعد از تماشای آن در ذهن باقی می ماند.

یکی از دلایل جذابیت فیلم، این است که مخاطب چندبار به شدت غافلگیر می شود و متوجه می شود فریب خورده است. در اوسط فیلم با اینکه مخاطب پذیرفته معمای فیلم پیچیده است و از این لحظه به بعد را نباید به راحتی باور کند اما باز هم دچار شوک و غافلگیری می شود طوریکه در اواخر فیلم با ضربه ی پایانیِ بسیار جالبی رو به رو می شود که بعید می دانم کسی بتواند آن را از قبل حدس بزند.

فیلم به ما می فهماند که قضاوت کار دشواری است اما لزوما کسانی که بی طرف هستند در قضاوت بهتر عمل نمی کنند. قاضی و وکلا از روحیاتِ افرادِ درگیر ماجرا هیچ نمی دانند. برای همین افرادی که درگیر اتفاق بودند بهترین قاضی ها بودند. اما خوب همانطور که منطق حکم می کند افرادِ درگیر ماجرا اتفاقا به خاطر همین بی طرف نبودن، ممکن است حقیقت را برملا نکنند. برای همین “قضاوت” به یکی از سخت ترین کارهای دنیا تبدیل می شود. کلمه ی قضاوت درون مایه ی خیلی از فیلم های بزرگ است.فیلم مهمان نامرئی هم یکی از بهترین فیلم ها برای به چالش کشیدن این مفهوم است.

فیلم از شما نمی خواهد که قضاوت نکنید.برعکس .فیلم دقیقا هر چند دقیقه یکبار شما را وادار به قضاوت می کند. در واقع با برملا شدن حقیقت، فیلم از شما می خواهد که راحت قضاوت نکنید. مادر، پسر خود را می شناسد.او را بزرگ کرده.با او زندگی کرده .فورا متوجه می شود که امکان ندارد پسرش دزدی کرده باشد . اما چطور می تواند این حرف را به قاضی ثابت کند؟ برای همین مادر هم مجبور می شود از هوش و ذکاوت خود بهره گیرد و وارد چرخه ی فریب دیگری شود.

برتولت برشت در جایی گفته:((باید بی شعوری را از میان برداری، چرا که هرچیز که در مقابل آن قرار گیرد را بی شعور می کند)). برای فریب کاری هم همین است.باید به جنگ فرد فریبکار رفت وگرنه هرکس که در مقابل او قرار گیرد را فریبکار می کند.

شخصیت اصلی در این فیلم ثروتمند است.به راحتی شواهدها و مدارک را تغییر می دهد. هرجای کار می لنگد را با پول به نفع خود سر و سامان می دهد. جوری که فکر می کند حالا همه چیز در چنگ او است. اما پدر مقتول به او می گوید:((من از کله گنده ها نمی ترسم)).پدر مقتول از خانواده فقیریست با چه چیزی می خواهد به جنگ این مرد برود؟بله!هوش.

همیشه راهی هست که باید پیدایش کرد.اگر این اندازه خوش بین نیستید که این جمله را باور کنید حداقل باور داشته باشید همیشه می توان امیدوار بود راهی پیدا شود. اگر کاملا بدبین هستید باز هم متوقف نشوید.به دنبال راه باشید با این پیش فرض که موفق هم نشوید چیزی از دست نداده اید.این فلسفه ی پدر و مادر مقتول بود برای پیدا کردن جنازه پسرشان. که البته موفق هم شدند. بازیگران وظیفه ی اصلی خود را انجام داده اند. آنها در همه ی موقعیت ها باورپذیر بوده اند. هربار که حقیقت برملا می شود افراد، شخصیت های جدیدی می گیرند. هربار باورپذیر.هر بار می گویی این بار اینکه می بینم عین حقیقت است.

“مهمان نامرئی” از همه جهت کامل است. هم محتوا و درون مایه ی قوی دارد. هم از جذابیت های سینمایی بسیار برخوردار است. بدون اینکه مجبور شود برای جذب مخاطب از صحنه های جنسی استفاده کند و یا اینکه بازیگران را اسیر مد و لباس های رنگارنگ کند. کارگردان، سینما را می شناسد. و دست به دامن حاشیه برای جذب مخاطب نمی شود. برای همین هم از آی ام دی بی امتیاز خوبی می گیرد و مخاطب، راضی سینما را ترک می کند.

درباره کارگردان فیلم مهمان نامرئی - The Invisible Guest

اوریول پائولو ؛ زاده ۳۰ ژوئیه ۱۹۷۵ یک فیلم نامه نویس و کارگردان فیلم اهل اسپانیا است. اوریول پائولو در دوران دبیرستان در مدرسه فیلم لس آنجلس و در دانشگاه پمپئو فابرا تحصیل کرد. او به عنوان نویسنده فیلمنامه ، فیلمنامه هایی را برای فیلم های کوتاه مانند (Ecos (۲۰۰۶ و (Code 60 (۲۰۱۱ نوشت، اما بیشتر به خاطر کار در سریال هایی مانند اکثریت مطلق (۲۰۰۴) و رنگ آشپزی (۲۰۰۹–۲۰۰۴) شناخته شده است.

در سینما، وی با تریلر هیجان انگیز چشمان جولیا (۲۰۱۰) در کنار گیلم مورالس خود را به عنوان یک فیلمنامه نویس مشهور کرد. اما او پیش از این فیلم های کوتاهی مانند مک گافین (۱۹۹۸)، فیلم نامه نویس و کارگردان، نوارها (۲۰۰۲)، فیلمنامه نویس و کارگردان و حوا (۲۰۰۲)، فیلمنامه نویس و کارگردان ساخته بود.

در سال ۲۰۱۲ او اولین فیلم خود را با نام جسد نوشت و کارگردانی کرد. پائولو نامزد دریافت جایزه بهترین کارگردان جدید در جوایز گویا و برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم خارق العاده در پاریس برای فیلم جسد شد. در سال ۲۰۱۶ او فیلمنامه پسر گمشده را به کارگردانی مار تاراگونا نوشت.